…κατα συρροή
Το ΧΡΗΜΑ είναι ο λόγος της δημιουργίας της τεράστιας βιομηχανίας των «πολεμικών τεχνών» που κάθε άλλο παρά πολεμικές είναι.
Δεν είναι καθόλου κακό να βγάζεις χρήματα και μάλιστα, ΠΟΛΛΑ – Αν το αξίζεις…
Είναι όμως πραγματικά λάθος να μην αποκαλύπτεται ότι η ζωή κάποιου μπορεί να κινδυνεύσει κάποια στιγμή στο μέλλον. Στον βωμό του προσωπικού κέρδους πολλοί το κάνουν χωρίς τύψεις.
Η σωστή εκπαίδευση με τον σωστό σκοπό και το σωστό πνεύμα είναι μείζονος σημασίας αν πρόκειται για την υγεία και ζωή σου. – Ζακ Καπανταϊδάκης
Η μάχη στήθος με στήθος αναπτύχθηκε στο πεδίο της μάχης και για το πεδίο της μάχης και όχι στον αθλητικό σύλλογο για τον αθλητικό σύλλογο. Δεν έχει κανόνες, ούτε time out, ούτε διαιτητή παρά μόνο νικητή και ηττημένο.
Παρ’ όλα αυτά, η μηχανή του μάρκετινγκ συνεχίζει να σαρώνει και οι άνθρωποι εξαπατώνται κατά εκατομμύρια πιστεύοντας ότι η άθληση είναι ικανή να αντιμετωπίσει και την «βρώμα» του δρόμου. Εκατομμύρια εξαπατημένοι άνθρωποι μεταφράζονται σε κέρδη δισεκατομμυρίων παγκοσμίως (5 δισεκατομμύρια στις ΗΠΑ μόνο το 2013).
Ποιος άλλος λόγος μπορεί να υπάρχει…;
Ας δούμε τι γίνεται στους περισσότερους συλλόγους και γυμναστήρια.
Γονείς φέρνουν τα παιδιά τους σε έναν αθλητικό σύλλογο «πολεμικής τέχνης» ελπίζοντας ότι οι «εξειδικευμένοι» δάσκαλοι θα τα τιθασεύσουν και θα τους μάθουν να πειθαρχούν. Πιστεύουν επίσης ότι θα τα διδάξουν να υπερασπίζονται τον εαυτό τους απέναντι σε νταήδες, ξένους και πάσης φύσεως διεστραμμένους. Αλλά την ίδια στιγμή, θα μάθουν να… «μην μπλέκεσαι σε καυγάδες» και… «ποτέ μην χτυπάς άλλους εκτός και αν χτυπήσουν πρώτοι!!!»
Πολύ καλή συμβουλή στην επιφάνεια…
Όσον αφορά την πρώτη προτροπή, πως αλλιώς μπορεί κάποιος να μάθει να προστατεύεται αν ποτέ δεν έρθει σε αντιπαράθεση για να διεκδικήσει το δίκιο του;
Η ζωή στη γη μας είναι ΒΙΑΙΗ σε ΟΛΟ το ζωικό και φυτικό βασίλειο και σε ΟΛΑ τα επίπεδα. Στο σύμπαν ακόμη περισσότερο.
Γιατί λοιπόν να κρυβόμαστε από το γεγονός ότι υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει όσο υπάρχουν άνθρωποι;
Όσον αφορά την δεύτερη, γιατί διδάσκουν τα παιδιά τους να… τρώνε ξύλο και να χάνουν; (Δεν έχουν μάθει ποτέ ότι η πράξη της Αυτοάμυνας δεν είναι μόνο αντιδραστική αλλά και προληπτική;)
Είναι κατανοητό ότι οι σωστοί γονείς δεν θέλουν να αναθρέψουν απροσάρμοστα παιδιά που θα εξελιχθούν σε επιθετικούς, αντικοινωνικούς ανθρώπους που θα συναναστρέφονται με λάθος παρέες. Αυτό είναι αποτρέψιμο όταν οι γονείς λαμβάνουν ενεργά μέρος στην εκπαίδευση κοινωνικοποίησης των παιδιών τους. Αυτοί, και οι δάσκαλοι στο σχολείο τους (που έχουν μειωθεί οι δυνάμεις τους από τους υπερπροστατευτικούς γονείς).
Τι συμβαίνει όμως όταν οι γονείς «εναποθέτουν» την φροντίδα των παιδιών τους σε κάποιους άλλους, το παρελθόν και το ποιόν των οποίων δεν έχει ελεγχθεί ποτέ;
Τότε είναι που οι γονείς νοιώθουν σίγουροι και ανακουφισμένοι, με την λανθασμένη εντύπωση ότι έπραξαν το μέρος που τους αναλογεί στην εκπαίδευση και επιμόρφωση των παιδιών τους. Και αυτό θα βοηθήσει τους μικρούς θησαυρούς τους, να μάχονται ενάντια στην αδικία και στ’ αρπαχτικά της κοινωνίας. Τουλάχιστον, αυτό πιστεύουν…
Οι ψευδαισθήσεις και τα άστοχα πιστεύω μπορούν να στοιχίσουν μια ζωή.
Κατά εμάς στο Combatives Group, είναι ζήτημα στοιχειώδους γονικής ευθύνης να γίνεται σωστή έρευνα στους ανθρώπους που διδάσκουν σε τέτοιους συλλόγους και στον τρόπο διεξαγωγής των μαθημάτων.
Ο λόγος για αυτή την έρευνα;
Πολλοί γονείς «παρκάρουν» τα παιδιά τους όπου μπορούν για να κάνουν άλλες δουλειές. Η έλλειψη χρόνου στον καθένα μας είναι πια δεδομένη, όμως αν είναι να αφήνεις το παιδί σου με κάποιον, δεν θα ήταν σκόπιμο να γνωρίζεις τουλάχιστον με ποιόν έχεις να κάνεις και τι θα μάθει το παιδί σου από αυτόν;
Ο σκοπός αυτών των πράξεων είναι σε πρώτη φάση ώστε τα παιδιά να μην διαμορφώσουν λάθος προσωπικότητα. Και μελλοντικά να μην βρεθούν σε κίνδυνο πιστεύοντας λανθασμένα πως έχουν τις ικανότητες να τα βγάλουν πέρα.
Ας μην ξεχνάμε, το να είναι αρεστός ένας δάσκαλος στα παιδιά, δε σημαίνει πως είναι καλός παιδαγωγός και δεν αποτελεί πιστοποίηση ικανότητας σωστής εκπαιδεύσεως.
Πόσο επικίνδυνη είναι η λάθος μάθηση από το λάθος περιβάλλον και η δημιουργία ενός παιδιού γαλουχημένο ως «πρόβατο» και όχι με το πνεύμα ενός πραγματικού μαχητή;
Τα πρόβατα αρέσκονται να «πιστεύουν ότι είναι ασφαλή». Αυτό που δεν συνειδητοποιούν παρά μόνο όταν είναι αργά, είναι ότι αυτό που θα τα κρατήσει ασφαλή από τους λύκους είναι να γίνουν οι ίδιοι λύκοι.
Πότε;
Όταν κλιθούν να προασπίσουν την αξιοπρέπειά και την ζωή τους.
Σοβαρά τώρα, πως μπορεί κάποιος να πιστεύει ότι η νοοτροπία επιβίωσης του πρόβατου είναι καλύτερη από αυτήν ενός αρπακτικού; (Στο κάτω κάτω, οι ίδιοι οι άνθρωποι φοβούνται πολύ περισσότερο έναν λύκο παρά ένα πρόβατο.)
Υπάρχει κάτι που λέγεται «τροφική αλυσίδα» και σε αυτήν το πρόβατο αποτελεί… την ΤΡΟΦΗ.
Συνεπώς κατά την άποψή μας, καλός και γλυκός είναι ο «Γιαννάκης» αλλά πρέπει να μάθει να «δαγκώνει» όταν χρειάζεται για να μην τον πατήσουν.
Το λέω ξανά… ΧΡΗΜΑ. Για το χρήμα πουλάει ο εκάστοτε δάσκαλος αυτό που διδάσκει ειδικά όταν αυτό αποτελεί το βιοποριστικό του μέσο. Λίγοι μαθητές στον σύλλογο, λίγα τα λεφτά… πολλοί μαθητές στον σύλλογο…
Αυτός είναι ο λόγος που υπάρχει η επιμονή στον παράλογο ευνουχισμό του φυσικού ενστίκτου της επιβίωσης. Η επιβίωση ΑΠΑΙΤΕΙ και ΚΑΘΟΡΙΖΕΤΑΙ από επιθετικότητα που σκοπό έχει να προξενήσει σκόπιμη και αποτελεσματική σωματικό πόνο ή και βλάβη στον επιτιθέμενο/εγκληματία.
Ευνουχίστηκε η έννοια της μάχης για επιβίωση στην επονομαζόμενη «Πολεμική Τέχνη» για Αυτοάμυνα. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τίποτα το… αμυντικό στο να πρέπει να προξενήσεις βλάβη σε κάποιον για ν’ αποτρέψεις βλάβη στον εαυτό σου.
Η μάχη για επιβίωση δεν είναι αμυντική. – Ζακ Καπανταϊδάκης
Σε ενήλικο επίπεδο, δύο άνθρωποι παλεύουν για να αχρηστεύσουν, να σακατέψουν ή ακόμα και να σκοτώσουν ο ένας τον άλλον επιδιώκοντας ο καθένας ασφαλή διαφυγή.
Το ζήτημα είναι να διδάξεις ένα παιδί, έφηβο ή έναν ενήλικα να λειτουργεί με ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ και ΣΩΣΤΗ ΚΡΙΣΗ, με στόχο να αποτραπούν από το να γίνουν απροσάρμοστοι και εν τέλει βάρος στην κοινωνία. Αυτά είναι πράγματα που καλύπτονται σε αθλητικό περιβάλλον.
Όμως αυτό που ΔΕΝ ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ σε αθλητικό περιβάλλον είναι τα «άλλα» στοιχεία.
Αυτά της απρόκλητης ΒΙΑΣ που μπορεί να γνωρίσει στη διάρκεια της υπόλοιπής του ζωής. Εκεί χρειάζεται άλλο περιβάλλον που θα τους διδάξει να είναι άτομα υπεύθυνα για τον εαυτό τους και τις πράξεις τους. Να ανταποδίδει με βία σε κατάσταση αυτοάμυνας και όχι με αθλητισμό. Να φουντώνουν οι αισθήσεις για με αδικία και όχι το εγώ. Πρέπει να ενεργοποιούνται ΑΜΕΣΑ και με ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ εξαιτίας του «θηρίου» που διαταράζει την ηρεμία της κοινωνίας με τη βίαιη προσπάθεια επιβολής των αρπαχτικών του ενστίκτων. Πρέπει να διδαχθούν ότι τέτοια «λυσσασμένα θηρία» πρέπει να εξουδετερώνονται άμεσα, ώστε η υπόλοιπη κοινωνία να μπορεί να ζει με ηρεμία και ασφάλεια έχοντας ελεύθερο ένα λιγότερο «άρρωστο» αρπαχτικό.
Γνωρίζω ότι πολλοί στην εποχή μας θεωρούν ότι αυτή η φυσική λειτουργία είναι «πολιτικά μη ορθή» σε ανθρώπινη κοινωνία. Πιθανά η αιτία να είναι το γεγονός ότι δεν έχουν νιώσει αλόγιστη βία στο πετσί τους ώστε να καταλάβουν πώς είναι.
Φανταστείτε πώς το νιώθει ένα μικρό παιδί που παρακαλάει κάποιος να κάνει κάτι όταν το χτυπάνε κάποια άλλα. Φανταστείτε την έφηβη κόρη σας να γίνει θύμα βιασμού και φόνου, τι θα σκεπτόταν και τι τρόμο θα ένιωθε. Φανταστείτε τον γιό σας που περιμένατε να έρθει σπίτι του το βράδυ και τον βλέπετε τώρα νεκρό από κάποια χαζή παρεξήγηση. Φανταστείτε την μάνα, τον πατέρα τον άνθρωπο της ζωής σας στο νεκροτομείο από μια αλόγιστη πράξη βίας. Αυτοί όλοι δεν θα επρεπε να ζούν με ασφάλεια;
Ναι!
Αλλά εφόσον η κοινωνία μας δεν είναι τέλεια, δεν έπρεπε να είχαν προετοιμαστεί από σοβαρούς ανθρώπους έστω στην αυτοπροστασία αν όχι και στην αυτοάμυνα για να μπορέσουν να ζήσουν τη ζωή τους;
Με άλλα λόγια, μετά από χιλιετίες κοινωνικής πάλης, φτάσαμε σε ανώτερο επίπεδο προστασίας των αδύναμων μελών της κοινωνίας. Παράλληλα όμως δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να αφαιρούμε από τα μέλη της τη δυνατότητα να προστατεύουν (με κάθε τίμημα) τη ζωή τους, βασικό ένστικτο όλων των έμβιων όντων του πλανήτη.
Άλλο ο Αθλητισμός, άλλο ο Δρόμος! – Ζακ Καπανταϊδάκης