Εκείνη την εποχή (1907 – 1917), η πόλη της Σαγκάη είχε ανάμεσα σε άλλους και βρετανικό οικισμό. Εδώ ήταν όπου ο Σάικς (Sykes) έζησε και εργάστηκε.

Η αλλαγή ονόματος υπήρξε δημοφιλής (και συνάμα λογική κίνηση) για «Άγγλους Πατριώτες» με Γερμανικές ρίζες, να αλλάξουν τα ονόματά τους σε ολόκληρη την τότε Βρετανική Αυτοκρατορία.

Έχει καταγραφεί ότι ο Σάικς είχε εργαστεί για πολλές εταιρείες διαφορετικών ειδών ενώ στη Σαγκάη. Φαίνεται ότι καταστάλαξε τελικά στον τομέα των όπλων και πυρομαχικών. Εκεί γνώρισε τον W.E. Fairbairn (Φέρμπερν) το 1919, ξεκινώντας έτσι την διάσημη επαγγελματική τους ένωση. Αποδεικτικά στοιχεία μας δείχνουν ότι το 1923 ήδη δούλευε για την China & Japan Trading Co, ως εκπρόσωπος της Κίνας για την Colt και την Remington (Αμερικάνικές εταιρίες όπλων). Αυτό που είναι γενικώς αποδεκτό, είναι ότι η φιλία του με τον Φέρμπερν «έδεσε» ως άμεσο αποτέλεσμα της ιδιότητάς του ως εκπρόσωπος της Σαγκάη για τα Αμερικανικά πυροβόλα όπλα και πυρομαχικά.

Γιατί σημάδεψαν τα πυρομαχικά της Δ.Α.Σ.;

Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου που ο ίδιος και ο Φέρμπερν εισήγαγαν την πρακτική να σημαδεύουν στη βάση τα βλήματα και τα πυρομαχικά της Δ.Α.Σ. (Δημοτική Αστυνομία της Σαγκάη – SMP – Shanghai Municipal Police) με το λογότυπο του σώματος. Η ιδέα ήταν του Σάικς ο οποίος γνώριζε ότι η βάση ενός βλήματος σπάνια παραμορφώνεται τελείως αφού πυροβοληθεί. Ένας από τους λόγους που κατέληξαν σε αυτή τη πρακτική ήταν για να μπορούν να ξεχωρίσουν και να καταγράψουν ευκολότερα τα στοιχεία ένοπλων συμπλοκών. Μια ιδιοφυή μέθοδος Εγκληματολογικής Ανάλυσης (Forensic analysis).

Για ποιόν δούλευε ο Σάικς;

Εδώ η ιστορία αρχίζει και πάλι να θολώνει…

Η (δήθεν;) καθημερινή ζωή του Σάικς ήταν η εργασία του σε ιδιωτικές εταιρείες. Αλλά το 1926, ο Σάικς εντάχθηκε επίσημα στη Δ.Α.Σ. ως εθελοντής άμισθος αξιωματικός στους εφέδρους, (Shanghai Municipal Police Reserve) ως Ειδικός Αστυφύλακας (Special Constable) με μερική απασχόληση. Ο Σάικς κατά τη περίοδο εκείνη ήταν λοχίας και διοικούσε τη νεοσυσταθείσα μονάδα ελεύθερων σκοπευτών αφού είχε ήδη ιδίαν εμπειρία του θέματος από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το 1929, προσλήφθηκε στην εταιρεία S.J. David & Co και, το 1937 έγινε ο Επικεφαλής της Μονάδας Εφέδρων της Δ.Α.Σ., όπου παρέμεινε με μερική απασχόληση με την ιδιότητα αυτή μέχρι που παραιτήθηκε τη θέση το 1939. Είναι το 1939 που εικάζεται ότι έγινε μέλος της Βρετανικής Μυστικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (S.I.S. – Secret Intelligence Service – Σήμερα M.I.6) η οποία είχε «οσμιστεί» τα σύννεφα του πολέμου να μαζεύονται και παγκοσμίως εγκαθίδρυε βιαστικά ομάδες πρακτόρων τότε. Αυτή πιθανά να ήταν και η δίοδο που τον επέτρεψε να εργαστεί για αυτήν την υπηρεσία αργότερα στην διάρκεια του πολέμου, στο «Ειδικό Κέντρο Εκπαίδευσης» (S.T.S. – Special Training School) στο Lochailort (Λοχεϊλορτ) στη Σκωτία.

Τι άλλο γνωρίζουμε για τον Σάικς;

Το 1940, ο Φέρμπερν πρώτος παραιτήθηκε από τη Δημοτική Αστυνομία της Σαγκάη και επέστρεψε στη Βρετανία, με τον Σάικς σύντομα να ακολουθεί. (Το ζευγάρι προφανώς είχε σχεδιάσει αυτή τη κίνηση, δεδομένου ότι είχαν αποσταλεί στη Βρετανία κιβώτια γεμάτα παράνομα όπλα με το σκάφος τους τα οποία είχαν περάσει από τους χαλαρούς ελέγχους της Σαγκάη.)

Πέρα από αυτά, γνωρίζονται πολύ λίγα για τον ίδιο και τα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι το πόλεμο, εκτός από δύο γεγονότα.

• Ασχολιόταν ακόμα πολύ με τα πυροβόλα όπλα και την εκπαίδευση σε αυτά (Point Shooting). Δηλαδή αυτό που αργότερα θα ονομαζόταν «Αμυντικές Τακτικές» και η «Χρήση Βίας στη Βία» (Defensive Tactics and Use of Force on Force) οι οποίες πιστοποιούνται σε αυτόν.
• Παντρεύτηκε μια διαζευγμένη αμερικανίδα με το όνομα Catherine Powell (Αικατερίνη Πάουελ), μια κυρία που καταγόταν από την πόλη του Reno στην Αμερικανική πολιτεία της Νεβάδα.

Σε αυτά τα τελευταία χρόνια στη Σαγκάη, ο Σάικς συνεργάστηκε στενά με τον Φέρμπερν και οι δυο τους έγιναν στενοί φίλοι. Είχαν ήδη συνεργαστεί μαζί επίσης για ένα βιβλίο το οποίο όμως εκδόθηκε αργότερα το 1942, με θέμα τη σκοποβολή σε καταστάσεις υψηλής πίεσης που δημοσιεύεται ακόμα και σήμερα από την Paladin Press με τίτλο “Shooting To Live”. Παρ’ όλα αυτά, αυτή ήταν η τελευταία φορά που το ζεύγος συνεργάστηκε με οποιαδήποτε ιδιότητα.

Γιατί είναι τόσο σημαντικό το βιβλίο που έγραψαν;

Μέχρι τα μέσα του 1942 (στη Βρετανία) η φιλία του ζευγαριού είχε πάψει οριστικά, με τον Σάικς να υποστηρίζει ότι ο Φέρμπερν τον θεώρησε «κατώτερο». Η αλήθεια είναι ότι πολλοί συνεργάτες και εκπαιδευόμενοι του Φέρμπερν το ένοιωσαν αυτό, αλλά το πιθανότερο είναι ότι μεταξύ τους (Σάικς-Φέρμπερν) υπήρχαν και πολύ βαθύτεροι λόγοι. Ο Ντέρμοτ ο’Νιλ (Dermot o’Neill), μαθητής του Φέρμπερν και συνεργάτης και των δύο στη Σαγκάη, υποστήριξε ότι ο Φέρμπερν είχε καπηλευτεί γνώσεις του Σάικς διδάσκοντάς τες ως δικές του – πιθανά αυτές που αφορούσαν στα πυροβόλα όπλα.

Το βιβλίο αυτό αποτελεί καταπληκτική πηγή πληροφοριών, όχι μόνο σε αυτό που αργότερα θα ονομαζόταν “Point Shooting” (Δείξε-Πυροβόλησε) από τους χρήστες πυροβόλων όπλων, αλλά και για τις αντιδράσεις ενός ανθρώπου κάτω από ακραίες συνθήκες πίεσης. Πράγμα που και οι δύο βίωσαν πάμπολλες φορές ανάλογα με τα «Βιβλία Καταγραφής Συμβάντων» της αστυνομίας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Tong (Τόνγκ), η Κινέζικη μαφία, ήταν άρτια οπλισμένη με οπλοπολυβόλα Thompson και πιστόλια Colt 1911-45. Συνεπώς, οι γραφικές ιστορίες και εικόνες περί παραδοσιακών όπλων με Κινέζους να κάνουν «κουγκ φού» δεν υφίστανται.

Οι καταγεγραμμένες συμπλοκές της Δ.Α.Σ. και του ζευγαριού έγιναν με αυτά τα όπλα. Το συγκεκριμένο βιβλίο καλύπτει και το θέμα που αφορά τις «Βαριές Μηχανικές Κινήσεις» (Gross motor movements), όπως και τις «Αντιδράσεις Υπό Πίεση» στην λήψη απόφασης τύπου “shoot-no-shoot” και επίσης, τα αποτελέσματα από την πρακτική της έρευνας από τα διάφορα πεδία «μάχης» που βίωσε ο Σάικς.

Απεικονίζει ακόμη και τα λεπτομερέστατα σχέδια υλοποίησης και εξήγηση λειτουργίας του κλειστού πεδίου βολής που ονόμασαν «Σπίτι Μυστηρίου»(Mystery House). Του πρώτου ειδικά διαμορφωμένου εσωτερικού χώρου εγκαταστάσεων εκπαίδευσης τακτικών στην ιστορία, εφεύρεση των δύο τους, το οποίο αργότερα υιοθετήθηκε από τους Αμερικανούς και την τότε νεοδημιουργηθείσα Ε.Υ.Α. Ειδική Υπηρεσία Αεροπορίας – S.A.S. (S.A.S. – Special Air Service – σχηματίστηκε από τον David Stirling) η οποία και το βάφτισε στη συνέχεια με το όνομα “Kill House”. Υπήρξε αναμφισβήτητα το πρώτο βιβλίο του είδους της εποχής του και αντιμετωπίζει αυτό που πολύ συχνά ξεχνάμε ως συστατικό σε κάθε τύπο προσωπικής αντιπαράθεσης – το ανθρώπινο στοιχείο.

Η Σαγκάη είχε περιγραφεί ως «η πιο βίαιη πόλη του κόσμου» και οι δύο Σάικς και Φέρμπερν στη γραμμή του καθήκοντος βίωσαν εκατοντάδες περιστατικά (ο Φέρμπερν καταγεγραμμένα 2000 από τα οποία περισσότερα από 665, υπήρξαν οπλισμένα περιστατικά) με βίαιες συγκρούσεις, αυτές ήταν οι εμπειρίες για τις οποίες έγραψαν στο “Shooting To Live”.

Πότε ξεκίνησε πραγματικά ο 2^ος Παγκόσμιος Πόλεμος;

Προς το τέλος της δεκαετίας του 1930 είχε γίνει σαφές στους περισσότερους άποικους, ότι η Ευρώπη ήταν και πάλι σε πορεία για πόλεμο με τη Γερμανία. Η επέκταση της Ιαπωνικής αυτοκρατορίας στην Ασία μέσω της Μαντζουρίας, η οποία στη συνέχεια θα οδηγούσε προς τον Νότο, απειλούσε όχι μόνο στις νότιες πολιτείες της Κίνας αλλά και την ίδια τη Σαγκάη.

Συχνά θεωρείται ότι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε το 1937 με τον πόλεμο μεταξύ Ιαπωνίας και Κίνας. Ήταν η δεύτερη φορά που βομβαρδίστηκε η Σαγκάη, η πρώτη ήταν το 1932, όταν το Ιαπωνικό πολεμικό ναυτικό βομβάρδισε τη Σαγκάη στις 28 Ιανουαρίου, ουσιαστικά για να συντρίψουν της διαμαρτυρίες των Κινέζων φοιτητών κατά της Ιαπωνικής κατοχής της Μαντζουρίας. Το 1937 όμως οι βομβαρδισμοί και τα σφυροκοπήματα από τον αέρα με πολυβόλα της Ιαπωνικής αεροπορίας, προς το κυρίως άμαχο πληθυσμό της Σαγκάη (όχι όμως των ευρωπαϊκών οικισμών), ήταν καθημερινά περιστατικά. Η μαζική εισροή προσφύγων από απομακρυσμένες περιοχές σε συνδυασμό με τη συνεχή αιματηρή επιδρομή από τους Ιάπωνες στρατιώτες ενέτειναν τα υφιστάμενα προβλήματα σε μια πόλη η οποία ήταν ήδη διεθνώς φημισμένη για το υψηλότατο ποσοστό άγριας εγκληματικότητας της.

Ο Σάικς (Sykes) και ο Φέρμπερν (Fairbairn) ανταποκρίνονταν σε συνεχής κλήσεις τρέχοντας από το ένα βίαιο περιστατικό στο άλλο και, η κατάσταση φαινόταν να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, ώσπου ξαφνικά εντάθηκε κατακόρυφα από την επίσημη κήρυξη του πολέμου στην Ευρώπη. Αργότερα αφού κατάφερε να διαφύγει το ζευγάρι, με την έναρξη του πολέμου του Ειρηνικού, οι ξένες παραχωρήσεις (Ευρωπαϊκοί Οικισμοί) καταλήφθηκαν από την Ιαπωνία στις 8 Δεκέμβρη του 1941.

Η στρατιωτική συμμαχία της ναζιστικής Γερμανίας και της Ιαπωνίας σήμαινε ότι πολλοί από τους Ευρωπαίους μετανάστες που δεν είχαν κληθεί να υπηρετήσουν στις Συμμαχικές Ένοπλες Δυνάμεις έπρεπε να φροντίσουν για τον εαυτό τους και να λάβουν δύσκολες αποφάσεις κάνοντας τα δικά τους σχέδια να σωθούν από την κατάσταση. Αυτό στη συνέχεια μας φέρνει στην υπηρεσία του Σάικς κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.