Combatives Ρίψεις – για τους πολύ εκπαιδευμένους
Οι τεχνικές Ρίψεων, όπως και οι Εξαρθρώσεις (που βρίσκονται στο Ju Jutsu) αναπτύχθηκαν για την καταπολέμηση ενός πλήρως θωρακισμένου και ένοπλου αντιπάλου στο μεσαιωνικό πεδίο μάχης, όπου τα χτυπήματα ήταν άχρηστα.
Είναι λυπηρό το γεγονός ότι οι περισσότεροι μαθητές των διαφόρων συστημάτων σήμερα δεν εκτιμούν το τί κάνουν πραγματικά οι Τζουντόκα (Judoka – και στο παρελθόν οι Ju Jutsuka) και πόση αριστοτεχνία χρειάζονται να το καταφέρουν.
Λίγοι αναλογίζονται το επιστημονικά αποδεδειγμένο γεγονός (βλ. Ανθρώπινο όπλο – Human Weapon – στο History Channel), ότι μια βαριά ρίψη έχει την ίδια επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό, όπως το χτύπημα από ένα μικρό όχημα με ταχύτητα 55 χλμ/ώρα. Απίστευτο και όμως…
Σίγουρα μοιάζει πολύ εντυπωσιακό και τρομακτικό όταν κάποιοι άνθρωποι ρίχνουν ο ένας τον άλλον στο αγωνιστικό στρώμα κατ’ επανάληψη. Ακόμη και σε ένα ειδικά κατασκευασμένο ταπί τζούντο (τατάμι), μια βαριά ρίψη μπορεί το λιγότερο να ζαλίζει έναν αθλητή και στη χειρότερη περίπτωση να τον στείλει στο νοσοκομείο με σπασμένα κόκαλα. Και αυτό συμβαίνει ακόμη και σε έμπειρους αθλητές!
Όμως, μια βαριά ρίψη σε μια σκληρή επιφάνεια που εκτελείται σε ΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΟ άνθρωπο που ΔΕΝ γνωρίζει πώς να πέφτει, μπορεί να τον καταστήσει αναίσθητο, να τον κάνει «φυτό», να τον αφήσει παράλυτο για το υπόλοιπο της ζωής του, να συνθλίψει κόκκαλα του ή να τον σκοτώσει ακαριαία!!
Το αρχικό πρόγραμμα εκπαίδευσης του “Defendu” περιείχε μια-δυό τεχνικές ρίψεων που είναι εύκολα αναγνωρίσιμες σε Judoka. Αυτές μεταφέρθηκαν στο πρόγραμμα σπουδών Combatives του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όπου περιλαμβάνονταν συνολικά τρεις ή τέσσερις τεχνικές ρίψεων. Το Σύστημα Αυτοάμυνας Combatives μας σήμερα δεν περιλαμβάνει τεχνικές ρίψεων στο Civilian και Street Combatives. Διατηρεί το υπόλοιπο των πολυάριθμων τεχνικών για σκοπούς της «τέχνης» (συμπεριλαμβανομένων των απαγορευμένων στο Τζούντο) και την Σχολή Εκπαιδευτών του Combatives Group, προκειμένου οι ασκούμενοι να ολοκληρώσουν και την κλασσική εκπαίδευσή τους.
Οι Ρίψεις και το μεγαλύτερο μέρος των Εξαρθρώσεων θεωρούνται «Υψηλή Τεχνική» που χρειάζονται μεγάλο χρονικό διάστημα να μαθευτούν και, ακόμη μεγαλύτερο να μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε πραγματικές συνθήκες. Επομένως, δεν διδάσκονται σε ανθρώπους οι οποίοι θέλουν να μάθουν Αυτοάμυνα. Το πρόγραμμα Αυτοάμυνας (Civilian και Street Combatives) ΥΠΕΡΑΡΚΕΙ να φέρει τα ζητούμενα αποτελέσματα. Όσοι επιλέγουν να προχωρήσουν σε υψηλότερα επίπεδα, αυτά της «τέχνης» απαιτείται και η δυνατότητα να τις εκτελέσουν όλες υπό ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΗ ΠΙΕΣΗ σε ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΠΛΟΚΗ με ένταση κρούσης 80%.
Σε καμία περίπτωση οι ασκούμενοι του Combatives δεν ενθαρρύνονται να χρησιμοποιούν περισσότερα από τα βασικά που γνωρίζουν καλά και είναι πολύ εξειδικευμένοι υπό πίεση σε πραγματικές συνθήκες. Έχουν, όμως την κατάρτιση να τις εκτελέσουν όλες.
Είναι στην Σχολή Εκπαιδευτών όπου οι υποψήφιοι μαθαίνουν να εφαρμόζουν Υψηλή τεχνική. Ο κάθε Υποψήφιος Εκπαιδευτής μαθαίνει να τις εφαρμόζει με επιτυχία σε ένα ταχύτατα μεταβαλλόμενο περιβάλλον σύγκρουσης, όπου έχει επενδύσει χρόνο και προσπάθεια στην ρεαλιστική, σκληρή πρακτική.