Πως σας πουλάνε οι «ειδικοί» μπούρδες
Σε αυτό και άλλα άρθρα της ενότητας, θα αναφερθώ και θα αναλύσω τις πραγματικές διαστάσεις της χρήσης του μαχαιριού που τόσοι «ειδικοί» του είδους αρέσκονται να πουλάνε σε αδαής και αφελείς συμπολίτες τους. Θα αποκαλυφθεί η πραγματική διάσταση της άγνοιας και φαιδρολογίας που πλασάρουν.
Ένας από τους μεγαλύτερους φόβους του ανθρώπου είναι να βρεθεί υπό την απειλή μαχαιριού, ειδικά όταν ο ίδιος δεν είναι οπλισμένος ανάλογα. Η ζωή στην πόλη οπουδήποτε στον κόσμο είναι συχνά μια επικίνδυνη υπόθεση σε ορισμένες περιοχές με υψηλό δείκτη εγκληματικότητας.
Αυτή η κατάσταση δεν περιορίζεται σε αυτές τις περιοχές, η ένοπλη βία μπορεί να λάβει μέρος σχεδόν οπουδήποτε. Με την ελπίδα να ελαχιστοποιηθεί αυτό, οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν πολύ αυστηρούς νόμους που αφορούν τους πολίτες που φέρουν όπλα οποιουδήποτε είδους. Αυτό δεν αποτελεί εγγύηση ότι οι πολίτες δεν θα αψηφήσουν αυτούς τους νόμους (όταν είσαι εγκληματίας οι νόμοι γράφονται εκεί που ξέρουμε). Υπάρχει πάντα το στοιχείο της κοινωνίας που το πράττει είτε περιστασιακά, είτε επειδή είναι συνηθισμένη πρακτική. Όμως το ερώτημα είναι:
«Πώς να χειριστούν αυτό το θέμα οι υπόλοιποι νομοταγείς πολίτες;»
Η εύκολη απάντηση είναι να ΟΠΛΟΦΟΡΟΥΝ!
Όμως, δεν είναι η σωστή απάντηση σε οποιαδήποτε χώρα που δεν το επιτρέπει, δεδομένου ότι είναι παράνομο! Ωστόσο, ο νόμος επιτρέπει τους πολίτες να αντιμετωπίσουν τις απειλές με ΙΣΟΥΣ όρους.
Πριν φτάσουμε στη λογική της οπλοφορίας, μήπως θα πρέπει να αναρωτηθούμε:
Τι γίνεται με όλα τα μέτρα που μπορούν να ληφθούν, ΠΡΙΝ φτάσουμε στο σημείο που αντιμετωπίζουμε ένοπλο κακοποιό;
Μαχαίρια και Φόβος
Το μαχαίρι είναι ένα από τα κοινότερα όπλα που μεταφέρονται από πολίτες στους δρόμους σήμερα, είτε ως εργαλείο εργασίας, είτε ως όπλο για την τέλεση εγκληματικής βίας ή αποπλανημένα, ως «αμυντικό» όπλο. Λόγω των ψευδαισθήσεων (κατά τη γνώμη μας) του γενικού νομοταγή πληθυσμού σε θέματα ασφάλειας, δεν εκπαιδεύονται στο πώς να αντιδρούν σε απειλή από μαχαίρι.
Δεν είναι μόνο ότι μπορούμε εύκολα να τραυματιστούμε σοβαρά ή ακόμη και να σκοτωθούμε μη γνωρίζοντας πως να αντιδράσουμε, τι να κάνουμε, αλλά και το τι θα ακολουθήσει για άλλους στον στενό μας κύκλο. (Παρακαλώ σημειώστε ότι δεν λέμε ότι ο καθένας θα πρέπει να είναι εμπειρογνώμονας στην αυτοάμυνα, αλλά θεωρούμε ότι η Αυτοπροστασία είναι απαραίτητη για τον καθένα.)
Αν είμαστε αντιμέτωποι με κάποιον που μας απειλεί με μαχαίρι, είμαστε ΗΔΗ σε μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση. Κατά τη γνώμη μας, είναι η έλλειψη ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗΣ και ΕΓΡΗΓΟΡΣΗΣ που βρισκόμαστε εκεί! Αυτός είναι ο λόγος που η εκπαίδευση στην Αυτοπροστασία είναι τόσο σημαντική.
ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΕΙΝΑΙ ΟΠΛΟ ΕΝΕΔΡΑΣ!
Για να βρεθούμε σε ΕΝΕΔΡΑ ή θα πρέπει να ΕΠΙΤΡΕΨΑΜΕ τον εαυτό μας να ΠΑΓΙΔΕΥΤΕΙ σε μια τέτοια κατάσταση ή θα πρέπει να έχουμε μια σοβαρή ΕΛΛΕΙΨΗ στις Δεξιότητες Διαχείρισης Απειλής μας. Όμως, όπως είναι συχνά η περίπτωση, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, σίγουρα ΔΕΝ έχει διδαχθεί τις Δεξιότητες Διαχείρισης Απειλής (κάτι που γίνεται συνέχεια στους κόλπους της κοινότητάς μας). Και αυτό είναι δυνητικά θανατηφόρο.
Αλλά ας αντιμετωπίσουμε πρώτα και κάποιες αλήθειες.
Η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού σε πολιτικά και οικονομικά σταθερές χώρες δεν βιώνει τη βία στον ΙΔΙΟ ΒΑΘΜΟ σε όλα τα κοινωνικά στρώματα της. Ως εκ τούτου, η αδιαφορία αυτών των «ασφαλή» πληθυσμιακών ομάδων να πάρει στα σοβαρά την κατάσταση της ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ και της ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ τους, είναι υπερβολικά διαδεδομένη.
Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν αντιμετωπίζουν το θέμα αρκετά σοβαρά στο σημείο που να προσπαθούν ενεργά να μάθουν πώς να το χειριστούν αν χρειαστεί να ασχοληθούν με αυτό.
Ο λόγος;
Δεν έχουν το «ΓΙΑΤΙ;»
Ένα άλλο γεγονός είναι ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι που παρουσιάζουν ένα μαχαίρι για να απειλήσουν το «θύμα» τους πραγματικά ΠΡΟΘΥΜΟΙ ψυχολογικά να το χρησιμοποιήσουν. (Το έχουμε αναλύσει και τεκμηριώσει αυτό σε ένα παλαιότερο άρθρο.)
Όπως και να ’χει, είναι παράτολμο να προσπαθήσουμε να καταπολεμήσουμε έναν αντίπαλο που κρατάει μαχαίρι. Ειδικά χωρίς εκτεταμένη, σκληρή προπόνηση και πρακτική, που τουλάχιστον να μας δοκιμάζουν στα όρια. Και, χωρίς η εκπαίδευση να βασίζεται στην πραγματικότητα μιας τέτοιας απειλής.
Ακόμη και τότε, ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να εγγυηθεί θετική έκβαση υπέρ μας. Η πρόκληση, φυσικά, είναι να βρει κανείς μια ομάδα που το κάνει αυτό σοβαρά και υπεύθυνα.
Η γνώμη μας είναι ότι ο φόβος του τραυματισμού ή του θανάτου είναι υγιές! Είναι αυτό που έχει κρατήσει την ανθρωπότητα ζωντανή από τα πρώιμα στάδια της εξέλιξής της.
Εάν δεν θέλετε να περάσετε από μια τόσο σκληρή αγωγή εκπαίδευσης που θα δοκιμάσει πραγματικά στα όριά σας, τότε μια γρήγορη έξοδος μπορεί να είναι η καλύτερη λύση για εσάς. (Σημειώστε όμως, ότι αυτό δεν είναι πάντα εφικτό.)
Στο Combatives Group είμαστε της γνώμης ότι ΧΩΡΙΣ ΣΚΛΗΡΗ ΕΠΑΦΗ με βάση την ρεαλιστική εκπαίδευση της πραγματικότητας, η ΚΑΛΛΙΤΕΡΗ επιλογή για κάθε πολίτη είναι να ΑΠΟΥΣΙΑΣΕΙ ή να ΑΠΟΦΥΓΕΙ ή να ΑΠΟΔΡΑΣΕΙ…
ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ!
Γιατί;
ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ!
Η αντιπαράθεση με επιτιθέμενο που κρατά μαχαίρι είναι μια τρομακτική υπόθεση. Εάν επιτρέψουμε το εγώ μας να μας κυβερνήσει, μπορεί επίσης και να μας σκοτώσει. Ας μην αφήνουμε ψευδομάστερ να μας λένε οτιδήποτε διαφορετικό, η πιθανότητα είναι ότι δεν είχαν καν το προνόμιο να τους ματώσουν τη μύτη σε καυγά! (Που να ’βλεπαν και μαχαίρι να κατευθύνεται στο λαιμό τους!)
«Όσον αφορά το μαχαίρι, είτε έχουμε εκπαιδευτεί στην αντιμετώπισή του είτε όχι, δεν υπάρχουν εγγυήσεις!» – Ζακ Καπανταϊδάκης
«Προφανές!» λέτε;
Κι’ όμως, είναι ασύλληπτο πόσοι νομίζουν διαφορετικά…
Απειλή με μαχαίρι
Το Μαχαίρι ως Εργαλείο Υποταγής και Ελέγχου
Ο άμεσος στόχος του προσώπου που μας ΑΠΕΙΛΕΙ με μαχαίρι είναι να μας υποτάξει και ΜΕΣΩ αυτού να ασκεί έλεγχο πάνω μας. Αυτό είναι το πρώτο βήμα για να πάρει αυτό που τελικά θέλει (ένα μεγάλο μέρος αυτού έχει εξηγηθεί σε παλαιότερο άρθρο).
Εδώ καλούμαστε να αποφασίσουμε αν είμαστε πρόθυμοι ή αν όντως, μπορούμε κιόλας να του δώσουμε ό, τι θέλει.
Περιττό να πούμε αν είναι υλικό και η απώλεια του είναι αποδεκτή, ας μην διστάσουμε. Το δίνουμε και τελειώνει! Κανενός η ζωή δεν είναι αξίζει μια τσάντα, μερικά κοσμήματα ή τα μετρητά στην τσέπη τους.
Εάν είναι μη-διαπραγματεύσιμο ζήτημα, στη συνέχεια, προετοιμαζόμαστε για αποφασισμένη, αδίστακτη και αδυσώπητη μάχη, διότι αυτό ακριβώς είναι που θα χρειαστεί να κάνουμε ώστε να την «κάνουμε» προς κάποιο ασφαλές σημείο.
Εδώ είναι όπου καθίσταται αναγκαίο να έχουμε αποκτήσει ΣΟΒΑΡΕΣ δεξιότητες Αυτοάμυνας και εννοώ «βαρύ βιομηχανικού τύπου». Πολλά Αθλητικά Σωματεία Πολεμικών Τεχνών και Μαχητικών Αθλημάτων, ισχυρίζονται ότι διδάσκουν Αυτοάμυνα καθώς και Αυτοάμυνα ΣΕ μαχαίρι και ΜΕ μαχαίρι.
ΠΡΟΣΟΧΗ!
Το σπαρριγκ (sparring) και η μονομαχία σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον με κανόνες, ΔΕΝ είναι το ΙΔΙΟ με μια ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ προσπάθεια ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να είναι σκληροί, σε εξαιρετική φυσική κατάσταση και σωματικά δυνατοί (δηλαδή προπονημένοι, αλλά σίγουρα όχι καταρτισμένοι). Έχουν σίγουρα την δυνατότητα να αποδώσουν καλύτερα από έναν ανεκπαίδευτο άνθρωπο, αλλά αυτό ΔΕΝ είναι αρκετό όταν έχουμε να κάνουμε με μια αποφασισμένη ένοπλη απειλή.
Ο λόγος για αυτό;
Ούτε ένας Αθλητικός Σύλλογος Πολεμικών Τεχνών ή Σύλλογος Μαχητικής Άθλησης δεν κάνει καθημερινό σημείο της διδασκαλίας και δοκιμής των μαθητών τους ενάντια στην κλιμακούμενη επίθεση, την ενέδρα, την ύπουλη επίθεση, τους ένοπλους επιτιθέμενους, τους πολλούς επιτιθέμενους ή και τους οπλισμένους πολλούς επιτιθέμενους!
Βίαιοι εγκληματίες, είτε είναι βιαστές, ληστές ή απλά απροσάρμοστοι ηλίθιοι, κατανοούν τον φόβο που δημιουργούν όταν απειλούν τους ανθρώπους με μαχαίρι. Το μαχαίρι ήταν πάντα ένα τρομακτικό όπλο και θα συνεχίσει να είναι λόγω της τεράστιας ζημιάς που μπορεί να επιφέρει, ακόμη και από έναν ανεκπαίδευτο βλάκα!
Χρειάζεται κάτι παραπάνω από αρχίδια για να αντιμετωπίσει κανείς έναν αποφασισμένο επιτιθέμενο με μαχαίρι. Μάλιστα, χρειάζεται πολλή περισσότερη εκπαίδευση και πόνο από ό, τι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να κάνουν ή να υποφέρουν!
Κατά καιρούς άνθρωποι έρχονται σε μας και μένουν για λιγότερο από ένα μήνα εγκαταλείποντας πριν καν το σεμινάριο εκπαίδευσης τους φτάσει κοντά στην ολοκλήρωση των 3-4 μηνών. Ο λόγος που έχουμε βρει, βρίσκεται καθαρά μαζί τους. Η αντίληψή τους, δηλαδή, αυτό που ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ότι αποτελεί μια πραγματική απειλητική για τη ζωή κατάσταση, απέχει πάρα πολύ από τις αυτά που τους ΛΕΜΕ. (Αλήθειες βάση στατιστικής και μελετών που έχουμε πραγματοποιήσει.)
Απέχει ακόμη περισσότερο από αυτό που τους ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ και ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΜΕ και ως εκ τούτου, είναι απρόθυμοι να εκτελέσουν το μέγεθος της πραγματικά σκληρής εργασίας που απαιτείται από αυτούς.
Αν θέλουμε να είμαστε σε θέση που μπορούμε να αποκτήσουμε τον έλεγχο των φόβων μας, θα πρέπει να κάνουμε και τις απαραίτητες εργασίες προετοιμασίας! Εμείς από την πλευρά μας δεν δίνουμε τίποτα πέρα από έγκυρες γνώσεις και δοκιμασμένες τακτικές και τεχνικές.
Η απαραίτητη εργασία, δική σας…!
Από Απειλή σε Επίθεση
Είναι αρκετά συχνό οι άνθρωποι να με ρωτούν αν στο Combatives διδάσκουμε «Άμυνα ενωτίων στο μαχαίρι» στις αίθουσες εκπαίδευσης μας.
Συχνά έχουν τις δικές τους ιδέες για το τι θα πρέπει να είναι αυτή η εκπαίδευση, ίσως επειδή έχουν δει ή ακούσει κάτι και τώρα επιθυμούν να αποκτήσουν τέτοιες ικανότητες.
Σε αντίθεση με όσα ισχυρίζονται πολλοί αυτοαποκαλούμενοι εμπειρογνώμονες, ούτε εγώ ούτε οι εκπαιδευτές μας υποστηρίζουν ότι είμαστε εμπειρογνώμονες σε Μάχη με Μαχαίρι ή Αυτοάμυνα Εναντίων του Μαχαιριού.
Φαντάζομαι ότι θα ήταν επικερδής να το πράξουμε. Πάντως όσοι έχουν μυριστεί ότι είναι εύκολη λεία αυτοί οι αδαείς, πιθανά να τα «οικονομάνε».
Ο λόγος για αυτό είναι ότι είμαστε της ίδιας άποψης με τον W.E. Fairbairn στο θέμα αυτό ό οποίος έχει πει:
«Δεν υπάρχει σίγουρη άμυνα εναντίων του μαχαιριού…» – W.E. Fairbairn.
Η δική μας ερμηνεία αυτού είναι ότι εννοεί από έναν έμπειρο του δρόμου ή ειδικό στη χρήση του μαχαιριού. Ο λόγος είναι ότι ένα τέτοιο άτομο θα επιτεθεί πάντα από ΕΝΕΔΡΑ. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι θα επιτρέψουμε τους εαυτούς μας να «πάει» και αμαχητί…
Έχει επίσης πει:
«Ένας άνδρας με μαχαίρι έχει το πάνω χέρι σε σύγκριση με έναν άοπλο άνθρωπο, ακόμη και έναν καλά εκπαιδευμένο στις πολεμικές τέχνες.» – W.E. Fairbairn.
Η δική μας ερμηνεία αυτού είναι ότι ο ίδιος είχε πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι ένα μαχαίρι αποτελεί όπλο ΕΠΑΦΗΣ. Δηλαδή, όπου ΑΓΓΙΖΕΙ, τραυματίζει σοβαρά, αφήνει ανάπηρους ή νεκρούς. ΚΑΝΕΝΑΣ βαθμός εκπαίδευσης δεν μπορεί να εγγυηθεί το αντίθετο σε αυτό!
Τέλος, αυτός ο άνθρωπος είχε προσωπική εμπειρία σε περισσότερα από 2000 περιστατικά, εκ των οποίων περισσότερα από 660 ήταν ένοπλες επιθέσεις εναντίον του και λέει:
«Η άοπλη μάχη είναι μόνο για εκείνους που είναι αρκετά ανόητοι να πιαστούν χωρίς όπλο…» – W.E. Fairbairn.
Αυτά τα περιστατικά καταγράφονται λεπτομερώς στο βιβλίο καταγραφής συμβάντων στο Τμήμα της Δημοτικής Αστυνομίας της Σαγκάη. Τα όπλα που αντιμετώπισε ήταν πολυβόλα, πιστόλια, μαχαίρια, κλπ. Ήταν επίσης βετεράνος 17 ετών άοπλων και ένοπλων πολεμικών τεχνών και διδάχθηκε από τους καλύτερους δασκάλους της εποχής του. Μέχρι σήμερα, δεν γνωρίζουμε για ΚΑΝΕΝΑΝ «μάστερ» των πολεμικών τεχνών εγχώριο ή ξένο να έχει βιώσει ποτέ τέτοια δράση οπουδήποτε στον κόσμο.
Το θέμα είναι ένας άνθρωπος/μαθητής μπορεί να κάνει όσα σενάρια επιθυμεί στο μυαλό του και, στη συνέχεια, να προσπαθήσει να δικαιολογήσει ότι αυτό που πιστεύει είναι οι τέλειες απαντήσεις/λύσεις σε αυτά.
Ωστόσο, κατά κανόνα, το Combatives Group ΔΕΝ ασχολείται με ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ αλλά με ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ.
Ο λόγος για αυτό είναι ότι υπάρχουν κυριολεκτικά εκατομμύρια των πιθανοτήτων. Δεν μπορεί ενδεχομένως να εκπαιδευτεί κανείς σε λεπτομέρειες για την κάθε μια από αυτές.
Παρότι είναι χαζή και ανέφικτη να εφαρμοστεί υπό συνθήκες πίεσης πρακτική, το βλέπουμε κατά κόρον να γίνεται από δήθεν ειδικούς στην αυτοάμυνα.
Αλλά οι ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ από την άλλη πλευρά είναι ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ, μπορούμε να εκπαιδευτούμε για ορισμένες από αυτές, σε κάποιο βαθμό. (Kαι όχι με τον τρόπο που οι περισσότεροι άνθρωποι φαντάζονται.)
Έχουν κάποιοι άνθρωποι υπερασπίσει τον εαυτό τους με επιτυχία κατά του μαχαιριού;
Πολλοί επισημαίνουν ότι κάποιοι ΕΧΟΥΝ επιζήσει επιθέσεις (εξάλλου δεν ήταν ο ίδιος ο Fairbairn ένας από αυτούς;). Σίγουρα, αλλά ο κατάλογος των ανθρώπων αυτών σε σύγκριση με εκείνους που ΔΕΝ το έχουν καταφέρει, είναι μικρός, ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΣ…
Μήπως αυτό σημαίνει ότι μπορείτε και εσείς να το καταφέρετε αυτό;
Για λόγους ασφαλείας η απάντηση του Combatives Group βρίσκεται στις τρείς παραθέσεις με τα εισαγωγικά παραπάνω.
Μαθαίνοντας αυτοάμυνα εναντίων του μαχαιριού
Μήπως με όλα αυτά που λέγονται στα προηγούμενα κεφάλαια σημαίνει ότι θα πρέπει απλά να απογυμνώσουμε το στήθος μας και να δεχτούμε μαχαιριά στην καρδιά αφήνοντας τον κακοποιό να ξεφύγει;
Παραθέτουμε λίγη τροφή για σκέψη για το πώς το σκεφτόμαστε εμείς στο C.G.:
«Η πετυχημένη ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ της ΑΠΕΙΛΗΣ αποτρέπει την ΕΠΙΘΕΣΗ!» – Ζακ Καπανταϊδάκης
Πιστεύουμε ότι υπερβολικά πολύς χρόνος αφιερώνεται στην υπεράσπιση ενάντια σε επιθέσεις με μαχαίρι και σε σενάρια που υποτίθεται ότι πρέπει να καλύψουν κάθε τρόπο ή σχήμα ή μορφή επίθεσης. Έχω ακούσει ακόμα και για δασκάλους Krav-Maga που κατεβάζουν τους μαθητές τους στην παραλία και κάνουν μάχες σε νερό στο ύψος του στήθους (πρέπει να είναι κάποιοι πραγματικά πολύ αφελείς που πιστεύουν ότι παίζουν ή τουλάχιστον νομίζουν ότι θα γίνουν Navy SEALs).
Στα 54 χρόνια μου μέχρι σήμερα, δεν έχω ακούσει για ούτε ένα μεμονωμένο περιστατικό πολιτών που να μοιάζει με αυτό στην πραγματική ζωή. Όμως, αποτελεί σίγουρα έναν ανώδυνο τρόπο να μαζευτούν στα γρήγορα κάποια φράγκα από μερικούς πρόθυμους ευκολόπιστους πολίτες. Ίσως να πιστεύουν ότι πρόκειται να τους ληστέψουν ενώ κάνουν μπάνιο στη θάλασσα. (Πότε θα τους επιτεθούν κακοποιοί στη θάλασσα;; Δεν είμαι σίγουρος για το τι ακριβώς είναι αυτό που θα τους πάρουν;; Το μαγιό;;)
Οι άνθρωποι συχνά αποτυγχάνουν να διακρίνουν μεταξύ «ΑΠΕΙΛΗΣ με μαχαίρι» και «ΕΠΙΘΕΣΗ με μαχαίρι». Λόγο αυτού, πρότυπο σκέψης τους γίνεται:
Ότι αποτελεί απειλή, πρέπει να αντιμετωπιστεί με επίθεση!
Τι συνέβη στην Εγρήγορση, την Παρατήρηση και την Επίγνωση που θα επιτρέψει την Απουσία, την Αποφυγή ή την Απόδραση;
Αυτές αποτελούν ΛΟΓΙΚΕΣ και ΑΚΙΝΔΥΝΕΣ λύσεις αντί να επιτίθεται κανείς σε έναν άγνωστο για του οποίου ικανότητες δεν έχουμε ιδέα.
Ας εξετάσουμε αυτή τη τελευταία λογική.
Περπατώντας αμέριμνα στο δρόμο, κάποιος βγαίνει από τις σκιές, μας αρπάζει με το ένα χέρι, μας τραβάει απότομα πίσω στο σκοτάδι, μας χτυπά με δύναμη στον τοίχο, βάζει «κάτι» παγωμένο στο λαιμό μας και απαιτεί να του παραδώσουμε… τις καραμέλες μας!
Είμαστε έκπληκτοι, σοκαρισμένοι και αποπροσανατολισμένοι…κλπ. Τώρα, με μια ματιά μέσα στο σκοτάδι και με τα χνώτα του στο λαιμό μας, μπορούμε να διακρίνουμε:
- Πόσο πιο σωματικά δυνατός ή αδύναμος είναι αυτός από εμάς;
- Πόσο βαρύτερος ή ελαφρύτερος είναι από εμάς;
- Αν έχει χρησιμοποιήσει το όπλο του στο παρελθόν;
- Αν θα διστάσει ή όχι να χρησιμοποιήσει το όπλο του;
- Το «κάτι» παγωμένο που έβαλε στο λαιμό μας είναι πιστόλι;
- Μήπως αυτό που έβαλε στο λαιμό μας είναι μαχαίρι;
- Μήπως δεν είναι ούτε μαχαίρι ούτε πιστόλι αλλά μεταλλικό στυλό;
- Πόσες φορές το έχει κάνει αυτό στο παρελθόν;
- Αν είναι έμπειρος χρήστης του όπλου που κρατάει;
- Αν είναι τόσο απελπισμένος που δεν θα διστάσει να πεθάνει;
Αυτές είναι μόνο 10 από τις πολύ περισσότερες ερωτήσεις που έχω να ρωτήσω. Εάν απαντήσαμε οποιαδήποτε από αυτές τις ερωτήσεις με ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΙΓΟΥΡΙΑ (γιατί και ο θάνατος απόλυτος είναι), ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΝΤΙΟΥΜ!!
Έχοντας πει και αυτά, η απάντηση του Combatives Group στο ερώτημα αν θα αφήσουμε το κοπρόσκυλο να μας τις πάρει παραμένει ένα «Ίσως!» Είπαμε…, αν είναι υλικό που αντικαθίσταται, δεν υπάρχει λόγος να κινδυνεύουμε περισσότερο από ότι ΗΔΗ κινδυνεύουμε.
Ας σημειώσουμε δε, ότι και πάλι, αφού του δώσουμε αυτό που ζητά, μπορεί ούτως ή αλλιώς να μας τραυματίσει ή και να μας σκοτώσει. Τέτοιο περιστατικό συνέβη σε φίλο που είχε βγει για καφέ με την φίλη του σε δημόσιο χώρο. Αφού έδωσε το πορτοφόλι του, δέχτηκε και μαχαιριές στη καρδιά που τον σκότωσαν επί τόπου.
Η συμμόρφωση με τις απαιτήσεις ενός κακοποιού δεν εγγυάται την ασφάλεια!
Αυτός είναι και ο λόγος που η απάντησή μας στο αν υπάρχει ΣΙΓΟΥΡΙΑ σε οτιδήποτε αφορά επιτιθέμενο με μαχαίρι παραμένει ένα «Ίσως!»
Σε αντίθεση με τη διδασκαλία στους ανθρώπους των χιλίων διαφορετικών τρόπων για να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους ενάντια σε επίθεση με μαχαίρι, εμείς τους διδάσκουμε τα ελάχιστα που γνωρίζουμε ότι λειτουργούν σε μεγάλο βαθμό υπό πίεση.
Πώς το γνωρίζουμε αυτό;
Γιατί τα έχουμε δοκιμάσει μέχρι να τρέμουμε με την εξάντληση, τον πόνο και το στρες. Δεν υπάρχουν μυστικά σε αυτό,
Τα υπόλοιπα είναι για τους αφελείς και ονειροπόλους ανθρώπους…
