Δεν είναι θέμα ΤΕΧΝΙΚΩΝ αλλά ΨΥΧΗΣ και ΓΝΩΣΗΣ του ΔΡΟΜΟΥ!!
Πολύ περισσότερες πληροφορίες θα ακολουθήσουν στο επόμενο άρθρο αφιερωμένο (Εκπαίδευση μάχης με μαχαίρι) στο θέμα αυτό, αλλά στο μεταξύ…
Σε σύγκριση με το σύνολο του πληθυσμού, είναι πολύ περιορισμένος ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν ζήσει στο περιθώριο της βίας φέροντας μαχαίρι (ανάλογα με το πού και το πώς ζουν – δηλ. τον «τρόπο ζωής» τους).
Υπάρχουν μερικά ασιατικά έθνη, τα οποία εξακολουθούν να είναι συνδεδεμένα με το μαχαίρι πολιτισμικά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και γνώστες της χρήσης του είδους όπως διαφημίζουν πολλοί. Αλλά δεν είναι έτσι στη δύση. Στη δύση υπάρχουν πολύ λίγοι πραγματικά «γνώστες» εκπαιδευτές του είδους και σίγουρα δεν πουλάνε σωρεία «τεχνικών» όπως κάνουν οι αυτοαποκαλούμενοι μάστερ των πολεμικών τεχνών…
Ωστόσο, υπάρχουν και εκείνοι που ΘΕΛΟΥΝ να πιστεύουν ότι μπορούν να εκπαιδευτούν για τέτοια περιβάλλοντα και τρόπο ζωής αυτών σε Αθλητικό Σύλλογο.
Δεν μπορούμε να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους να κατανοήσουν τους κινδύνους του να πιστεύουν όσα τους δίδαξε ο Μέγα Μάστερ Fu-Ma-Ra στο Σεμινάριο του Σαββατοκύριακου των Ελλήνων Νίντζα Κομάντο.
Κατά καιρούς μας έρχονται άνθρωποι με κάποια προηγούμενη εκπαίδευση. Μερικοί από αυτούς ήταν απολύτως ΣΙΓΟΥΡΟΙ πώς ήξεραν να αντιμετωπίσουν μια επίθεση με μαχαίρι, αν προέκυπτε η ευκαιρία.
Πιστοί στη προσέγγιση του Συστήματος Combatives μας, δοκιμάζουμε τα πάντα υπό ρεαλιστική ψυχοσωματική πίεση.
Το πρώτο πράγμα που αποδεικνύουμε είναι το πόσο ΛΙΓΟ οι άνθρωποι μπορούν πραγματικά να κάνουν έναντι μιας αποφασισμένης επίθεσης με μαχαίρι.
Αυτή η μέθοδος απορρίπτει γρήγορα αυτά που ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι ξέρουν. Και, αν το «εγώ» τους μπορεί να το αντέξει, είναι πλέον ανοιχτοί για την εκμάθηση της μεθοδολογίας Combatives μας.
Για τους πολύ «γενναίους», αν επιμένουν ότι ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν μια επίθεση με μαχαίρι, θα προτείναμε επίθεση με μαχαίρι «Shock Knife™» ή «stun gun» ένα όπλο αναισθητοποίησης με ηλεκτροσόκ και είμαστε σίγουροι ότι το θέμα θα λήξη.
Δεν «λέει» να πονέσει μόνο ο «επιτιθέμενος» με λαστιχένιο μαχαίρι από τις κλοτσιές και μπουνιές του κατά τα άλλα «άοπλου αμυνόμενου γνώστη». Έτσι, όταν υπάρχει ΡΙΣΚΟ και ΠΟΝΟΣ και από τις ΔΥΟ πλευρές, είναι πιο ΔΙΚΑΙΑ τα πράγματα.
Είναι σημαντικό να έχουμε μια σαφή εικόνα του τι ΕΙΜΑΣΤΕ και τι ΔΕΝ είμαστε ικανοί να κάνουμε.
Για τους διάφορους τύπους εκπαίδευσης, εμείς στο Combatives Group χρησιμοποιούμε ένα σφικτά τυλιγμένο περιοδικό. Το χρησιμοποιούμε επίσης ως κοντό κλομπ (εκ του Billy club), του οποίου χτύπημα είναι αρκετά βαρύ! Λειτουργεί καλά στην προσομοίωση ενός μαχαιριού, διότι είναι αμβλύ και πονάει αρκετά ώστε «να βλέπει κανείς κάθε λογής χρωμάτων» όταν «καρφώνεται» ή «κόβεται». Είναι επίσης άμεσα διαθέσιμα, φθηνά και αντικαταστάσιμα.
Εκτός από το ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ μέρος της διαδικασίας, η ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ της ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ του ΠΩΣ κανείς να ΑΦΟΜΟΙΩΝΕΙ πληροφορίες, να τις ΑΞΙΟΛΟΓΕΙ και να ΑΝΤΙΔΡΑ υπό πίεση και, η φυσιο-ψυχολογική κατάσταση υπό συνθήκες πίεσης εξηγούνται επίσης. Στη συνέχεια, συζητούνται και αναλύονται σε βάθος, έτσι ώστε οι ασκούμενοι combatives μας να μπορούν να ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ και να ΕΚΤΙΜΗΣΟΥΝ και αυτά επίσης.
Είναι μόνο όταν αυτά έχουν καλυφτεί που αρχίζουμε να ΣΥΖΗΤΑΜΕ, να ΑΝΑΛΥΟΥΜΕ, να ΕΠΙΔΕΙΚΝΥΟΥΜΕ και να ΕΞΑΣΚΟΥΜΕ τις ΦΥΣΙΚΕΣ ΠΤΥΧΕΣ μιας επίθεσης με μαχαίρι.
Οι πτυχές αυτές θα περιλαμβάνουν:
- Τι να προσέχει κανείς
- Εμβέλεια και επιλογές
- Πώς και που να κοιτάμε
- Ανάλυση τακτικών και τεχνικών
- Σταδιακή εξάσκηση τακτικών και τεχνικών
- Παίξιμο ρόλων, εξομοίωση και σενάρια
- Λύση δυνατών προβλημάτων (τα «κι’ αν…;»)
Τι να προσέχει κανείς
Αυτό το στάδιο είναι όπου μεγάλο μέρος της ΕΠΙΓΝΩΣΗΣ, της ΑΦΟΜΟΙΩΣΗΣ και της ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ πραγματοποιούνται ΠΡΙΝ από το ελεγχόμενο στάδιο της ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ βάση ΟΠΤΙΚΩΝ ερεθισμάτων που παρουσιάζονται με διάφορους τρόπους (μια διαδικασία με βήματα 1-2-3).
Αυτό μπορεί να αλλάξει με μια χρησιμοποιούμε ένα μήκος ξύλου σε μέγεθος μαχαιριού με στρογγυλεμένες άκρες. Αυτές οι ασκήσεις ΑΝΑΜΙΓΝΥΟΝΤΑΙ και ΣΥΝΔΥΑΖΟΝΤΑΙ μέχρι ο ασκητής να μπορεί γρήγορα να ΑΦΟΜΟΙΩΣΕΙ, να ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙ και να ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ σωστά.Το ψυχολογικό «κίνητρο», πετυχαίνεται με λίγο περισσότερο πόνο στη προπόνηση. Ο πόνος που προκαλείται από σκληρή επιφάνεια να καρφώνεται στο κορμί είναι αρκετός να προκαλέσει αντίδραση όμοια σε μικρό βαθμό με την πραγματική.
Εμβέλεια και επιλογές
Η ρήση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έρχεται κατά νου:
«…χρησιμοποιήσετε το σωστό εργαλείο για τη δουλειά!»
Η λέξη «εργαλείο» μπορεί να αντικατασταθεί με ΑΠΟΚΡΙΣΗ, ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ, ΤΑΚΤΙΚΗ ή και ΤΕΧΝΙΚΗ. Οι ασκητές Combatives δοκιμάζονται επανειλημμένα για να ανταποκριθούν σε διάφορες αποστάσεις με ποικίλους τρόπους, καθώς τους «ρίχνουμε» ποικιλία προκλήσεων να αντιμετωπίσουν.
Στη διαδικασία αυτή γεννιούνται διάφοροι προβληματισμοί:
«Μπορώ να απομακρυνθώ τρέχοντας χωρίς να με καρφώσει στη πλάτη;»
«Είναι αυτή η καλύτερη απόσταση για stop hit;»
«Κι’ αν με αρπάξει και με καρφώσει;»
«Μήπως είναι πολύ κοντά;»
κλπ.
Πώς και Που να κοιτάμε
Η απειλή ή επίθεση τείνει να κάνει ορισμένα πράγματα αναπόφευκτα. Ένα από αυτά είναι η ΑΥΤΟΜΑΤΗ ανάληψη λειτουργιών του σώματος από το Συμπαθητικό Νευρικό Σύστημα. Η λειτουργία αυτή προκαλεί πολλές διεργασίες να λάβουν χώρα ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ στην ανθρώπινη φυσιολογία, ως αποτέλεσμα της κατάκλισης αδρεναλίνης. Το αίμα απομακρύνεται από το κεφάλι και τα άκρα προς τις μεγάλες μυϊκές ομάδες.
Μεταξύ των οργάνων που «επηρεάζονται» είναι ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ και τα ΜΑΤΙΑ, διότι η πίεση του αίματος στο κεφάλι και τα μάτια ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ. Αυτά οδηγούν σε διαταραχή της ΝΟΗΤΙΚΗΣ λειτουργίας και της ΟΡΑΣΗΣ, μερικές φορές ακόμη και της ΑΚΟΗΣ μέσω του ΑΚΟΥΣΤΙΚΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ.
Η ΚΥΡΙΑ ανησυχία είναι αυτή του λεγόμενου “tunnel vision” (προοπτική σήραγγας;), το οποίο ΜΕΙΩΝΕΙ σημαντικά την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΟΡΑΣΗ. Η φυσιολογική αντίδραση σε αυτό το είδος του στρες είναι να προσπαθήσουμε να επικεντρωθούμε στο ΠΡΟΣΩΠΟ (ενός άοπλου επιτιθέμενου) ή του ΟΠΛΟΥ (αν κραδαίνετε μπροστά μας).
Φυσικά, αυτό κάνει τα άκρα και οτιδήποτε άλλο εκτός του περιορισμένου οπτικού πεδίου πολύ δύσκολο να εντοπιστούν σε ΑΟΠΛΟ σενάριο.
Αυτός είναι ο κύριος λόγος που διδάσκουμε τους ασκούμενους μας να
Αρχικά διδάχτηκα να κοιτάζω τα μάτια, επειδή περιγράφονται συχνά ως ο «καθρέφτης της ψυχής» και «μιλούν». Αυτό μπορεί να ισχύει για κάποιον που έχει εκπαιδευτεί για 40 χρόνια. Ίσως στα πρώιμα στάδια μιας «μονομαχίας», να μπορεί κανείς να εντοπίσει τη διαστολή και την κίνηση της ίριδας και να τα ερμηνεύσει. Αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω, ότι είναι σχεδόν αδύνατο να το πράξει κανείς όταν ξαφνικά πέφτει στα σκατά!
Εκεί γρήγορα ανακαλύπτεις ότι οι σκληρές και επίμονες ματιές δεν σταματούν ένα άοπλο ή ένοπλο άκρο να σε τραυματίσει ή να σε σκοτώσει. Συνεπώς, πρέπει να ασκούμε ένα είδος «διάχυτης εστίασης» ώστε να διακρίνουμε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ απειλητική ή ΞΑΦΝΙΚΗ σωματική κίνηση που μπορεί να προκύψει, προκειμένου να ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ όσο το δυνατόν ΤΑΧΥΤΕΡΑ.
Ανάλυση τακτικών και τεχνικών
Αυτό είναι το στάδιο όπου οι αντιδράσεις διδάσκονται και ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ με τη μέθοδο ΑΥΤΟΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ που ονομάζεται Συντελεστική Εξάρτιση (Operant Conditioning).
Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που ένα άτομο χρειάζεται να κάνει για να μείνει «σχετικά ασφαλές» από επίθεση.
Το ΠΡΩΤΟ στάδιο είναι ζωτικής σημασίας.
Μία από τις σημαντικότερες πρώτες αντιδράσεις σε αναπόφευκτη επίθεση κοντινής εμβέλειας (μήκος του βραχίονα), είναι να
Αυτό προϋποθέτει αυτομάτως ότι ένα άτομο πρέπει να αντιδράσει σε μια κατάσταση
Ο λόγος που ΔΕΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ κάτι φανταχτερό ή δύσκολο (λεπτές ή σύνθετες μηχανικές κινήσεις), είναι ότι:
Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ θα είναι ΠΑΝΤΑ ΑΡΓΟΤΕΡΗ της ΔΡΑΣΗΣ και, αν η αντίδραση είναι ΠΕΡΙΠΛΟΚΗ, θα είναι ΑΚΟΜΗ ΑΡΓΟΤΕΡΗ.
Η μέθοδος του Combatives είναι απλή, άμεση και αποτελεσματική σε ό, τι κάνουμε (Υπάρχουν πολλές μέθοδοι για να μείνει κανείς «σχετικά ασφαλές» από επίθεση, αλλά η πρώτη που διδάσκουμε είναι μια ελαφρώς διαφοροποιημένη «υψηλή άμυνα» (high-guard) του μποξ, διότι είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην κίνηση της «φυσικής αντίδρασης κάλυψης» (flinch covering response).
Το ΔΕΥΤΕΡΟ στάδιο θα είναι Υπάρχουν διάφοροι άλλοι λόγοι που θέλουμε να ελέγχουμε τον επιτιθέμενο, αλλά αυτό που θέλω να μεταφέρω εδώ, είναι οι ΑΡΧΕΣ της διαδικασίας, ΟΧΙ τόσο την ΙΔΙΑ τη διαδικασία. Αυτό είναι καλύτερα να αφεθεί για τις Σχολές του Combatives Group.
Το ΤΡΙΤΟ στάδιο, ανάλογα με την απόκριση στα προηγούμενα, ο ασκούμενος μαθαίνει να Οι τεχνικές για όλα αυτά μπορεί να ποικίλουν ανάλογα με την ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ και την ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ.
Σταδιακή εξάσκηση τακτικών και τεχνικών
Σύμφωνα με την έρευνα και εμπειρία μας, μόνο ΛΙΓΕΣ πραγματικά χρήσιμες άμυνες ενάντια στο μαχαίρι είναι ΕΓΚΥΡΕΣ.
Οι συνδυασμοί αυτών σε άμυνες που αποτελούνται από τεχνικές που εφαρμόζονται με σταδιακό τρόπο. Αυτοί οι συνδυασμοί μπορεί να είναι ατελείωτοι σε αριθμό, αλλά, δεδομένου ότι ο στόχος δεν είναι να κάνει κανείς μια επίδειξη του πόσο πολλές τεχνικές γνωρίζει, αλλά αντ’ αυτού, πώς να ξεφύγουμε από την εμπλοκή «ΧΘΕΣ!» Είναι σημαντικό να μάθει κανείς να χρησιμοποιεί μερικές αποτελεσματικές τεχνικές με μια βήμα προς βήμα μέθοδο αρχικά. Αυτό είναι παρόμοιο με κάθε είδους μαθησιακή διαδικασία. Δώστε ένα μέρος των πληροφοριών, βεβαιωθείτε ότι εκτελείτε σωστά, δώστε λίγο περισσότερο, βεβαιωθείτε ότι εκτελείτε σωστά κλπ. Οι τεχνικές που χρησιμοποιούμε είναι συνήθως ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ που έχουν ελεγχθεί και δοκιμαστεί ΕΞΑΝΤΛΗΤΙΚΑ για την ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ τους και πάνω απ’ όλα την ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ τους.
Σχεδόν ποτέ δεν στρέφουμε να τρέξουμε, εκτός αν υπάρχουν ΠΑΝΩ από 4 μέτρα ΜΕΤΑΞΥ του επιτιθέμενου και του αμυνόμενου. Αυτή η κίνηση δεν είναι ΠΟΤΕ καλή ιδέα αν είστε πιο κοντά από αυτό το όριο απόστασης, διότι το κάρφωμα ή κόψιμο στη πλάτη είναι μια πολύ πραγματική δυνατότητα. Ακόμη και πέρα από το όριο των 4ων μέτρων ίσως αποτελέσει κίνδυνο (δεν είναι ο καθένας δρομέας).
Αυτό το τελευταίο στάδιο είναι συχνά ζωτικής σημασίας αντιμέτωποι με έναν ένοπλο και πολύ μαχητικό επιτιθέμενο. Πριν από πολλά χρόνια ένας μαθητής αγνόησε πρωτόκολλα που είχε διδαχθεί και πλήρωσε για αυτό με τη ζωή του στην ηλικία των 18.
Παιχνίδι ρόλων, προσομοίωσης και σενάρια
Αυτά τα «εργαλεία» εκμάθησης είναι αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους (Διαβάστε – Ρόλοι, Προσομοιώσεις και Σενάρια). Αρκεί να πούμε, ότι το καθένα έχει πολύ ξεχωριστή λειτουργία που βοηθά ασκούμενους combatives να αναπτύξουν συγκεκριμένες δεξιότητες.
Η ποικιλία για κάθε ένα από αυτά τα «εργαλεία» εκπαίδευσης μπορεί να είναι ατελείωτη, το κλειδί είναι
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η απάντηση στον φόβο είναι η ΔΡΑΣΗ.
Λύση προβλημάτων
Σε κάθε έναν από τους προηγούμενους τύπους της εκπαίδευσης, είναι βέβαιο ότι οι ασκούμενοι θα καταλήξουν με τα παροιμιώδες «προβλήματα». Πρακτικά δεν μας αρέσει να τα αποκαλούμε έτσι προτιμώντας τη λέξη «προκλήσεις».
Τα λάθη είναι ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ σε αυτές τις προπονήσεις αφού η πίεση είναι σκόπιμα αγχωτική. Είναι σημαντικό να αντιμετωπιστούν με τρόπο που μπορεί να επικυρωθεί επί τόπου.
Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από τη μετατόπιση του «φταιξίματος» στο μαθητή για τις ανεπάρκειες της γνώσης που προκύπτουν από την έλλειψη ενός εκπαιδευτή. Είναι υποχρέωση του δασκάλου να οδηγήσει τους μαθητές του μέσω της «διαδικασίας επίλυσης προκλήσεων» της σκέψης και την εξεύρεση λύσεων.
Είναι μεγάλη συναισθηματική εμπειρία για μαθητές ιδιαίτερα όταν καταλήγουν από μόνοι τους στη λύση μιας δύσκολης κατάστασης. Πρόκειται για στιγμή «Εύρηκα!», όπου ο μαθητής κάνει την απάντηση «κτήμα» του. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί «ταΐζοντας» τους μαθητές, στερώντας τους την ευκαιρία να λύσουν μια πρόκληση.
Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο έχω εκπαιδευτεί. Τρόπος ο οποίος μου έδωσε και την αφορμή να αναρωτιέμαι για όλα όσα λέγονται ή γίνονται, σε αναζήτηση κάποιου καλύτερου τρόπου (ευγνωμονώ τον Mickey για αυτό). Είναι η ίδια διαδικασία που προσπαθώ να εμπνέω στους μαθητές μου, δημιουργώντας έτσι μια τεράστια ευκαιρία για ανταλλαγή ιδεών. Ευκαιρία όπου όλοι μπορούν να συνεισφέρουν την εμπειρία τους οδηγώντας στη συλλογική βελτίωση της κοινότητάς μας.
Μπορεί να είμαι εκπαιδευτής τους, αλλά στην πραγματικότητα, μαθαίνουμε όλοι ΜΑΖΙ.
Συμπέρασμα
Παρά το γεγονός ότι το θέμα της ΑΟΠΛΗΣ ΑΜΥΝΑΣ εναντίων του μαχαιριού είναι καυτά αμφισβητούμενο. Έχει εκείνους που διατηρούν την θέση ότι «είναι αδύνατο» στο ένα άκρο, και από την άλλη, εκείνους που φαίνεται να έχουν εκατοντάδες λύσεις βασιζόμενες στη τεχνική. H Κοινότητα του Combatives Group βρίσκεται κάπου στη μέση, αλλά πολύ κοντήτερα στους πρώτους.
Έχουμε φθάσει να εκτιμούμε το γεγονός ότι υπάρχει ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ αριθμός μεταβλητών που μπορεί να λάβει χώρα, καθιστώντας την κάθε θέση είτε εύλογη είτε αβάσιμη. Ταυτόχρονα, δεν μπορούμε να σταθούμε άπραγοι αντιμετωπίζοντας μια αυξανόμενη κοινωνική ανησυχία. Τα χρόνια εμπειρίας και ωριμότητας που έχουν αποκτηθεί από τους ανθρώπους στην κοινότητά μας έχουν αποδειχθεί σωτήρια. Τίποτα δεν μπορεί να το αντικαταστήσει αυτά.
Οι συνδυασμένες προσπάθειες μας στη δοκιμή της μεθόδου και του συστήματος μας υπό πίεση, μας παρείχαν έναν μικρό αριθμό έγκυρων τακτικών και τεχνικών που καλύπτουν ένα αρκετά μεγάλο αλλά δυνατό (σε αντίθεση με πιθανό) φάσμα καταστάσεων. Όμως είναι σημαντικό να αποδεχτούμε ότι ο Νόμος του Μέρφι μπορεί πάντα να χτυπήσει, λόγω των απρόβλεπτων και των μεταβλητών που αναφέραμε.
Εξαιτίας αυτού, έχουμε παραμείνει ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟΙ και ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ στην προσέγγισή μας και τις διδασκαλίες μας στο θέμα αυτό.
