Απάντηση στο βίντεο
Ας τα πάρουμε με την σειρά:
Το «παλεύω» με κάποιον σημαίνει συνήθως και την ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ του ΧΡΟΝΟΥ με την οποία έχω επαφή με αυτόν.
Όποιος καταλαβαίνει την ΒΙΑ και τον ΝΟΜΟ καταλαβαίνει ταυτόχρονα δύο πράγματα:
- Το κάθε δευτερόλεπτο που ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ κανείς στον ΧΡΟΝΟ ΕΠΑΦΗΣ σε κατάσταση αυτοάμυνας σημαίνει και ΕΚΘΕΤΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ του ΚΙΝΔΥΝΟΥ να πάθει περισσότερη ζημιά.
- Ο νόμος απαιτεί μια ΕΞΗΓΗΣΗ για την διάπραξη της βίας. Η άσκηση της βίας σε ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ ή όχι είναι το ΠΡΩΤΟ πράγμα που αναζητά. Ανάμεσα στις έρευνες για τις παραμέτρους της νομικής περιγραφής της ασκηθείσας βίας, τίθενται και πολλές ερωτήσεις στον έκαστο συμμετέχοντα. Αν λοιπόν «παλεύει» (με την έννοια της σωματικής επαφής στήθος-με-στήθος) κανείς για κάποιο χρονικό διάστημα (λογικά περισσότερα από μερικά δευτερόλεπτα), σίγουρα σημαίνει ότι ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ο χρόνος συμμετοχής στη βία ΑΝΤΙ να επιχειρεί να ΔΙΑΚΟΨΕΙ την βία και τον κίνδυνο στον εαυτό ΑΠΟΔΡΩΝΤΑΣ από αυτήν το ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ. Η κατάσταση Αυτοάμυνας λοιπόν γίνεται όλο και ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΟ να ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ κανείς όσο «τραβάει» ο χρόνος συμμετοχής στη βία. Τείνει να γίνεται «σκυλοκαβγάς». Αυτό, μιας και βασικότερος σκοπός της αυτοάμυνας ΝΟΜΙΚΑ είναι να κάνει κανείς ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ να την ΑΠΟΦΥΓΕΙ σε πρώτη φάση και, αν δεν μπορεί, να ασκήσει ΟΣΗ ΒΙΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ώστε να ΑΠΟΔΡΑΣΕΙ το ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟΝ. Και αυτό, έχοντας κάνει όσο ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΖΗΜΙΑ στον επιτιθέμενο δυνατόν.
Πως λοιπόν δικαιολογεί κανείς τεταμένο χρόνο επαφής με πάλη;
Η απάντηση είναι να κρατήσει κανείς τον ΧΡΟΝΟ ΕΠΑΦΗΣ στο ΕΛΑΧΙΣΤΟ (άρα να ΧΤΥΠΑΕΙ μιας και αυτό ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙ πάλη άρα και τεταμένο ΧΡΟΝΟ) και, να κάνει ότι μπορεί να ΑΠΕΜΠΛΑΚΕΙ και να τρέξει προς ασφαλές σημείο. Το λεγόμενο “Hit And Run”.
Στην περίπτωση που είναι κανείς ειδικός στις ρήψεις (π.χ. τζουντόκα) ακολουθεί ότι αν ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΛΑ το σύστημά του θα γνωρίζει και πως να τελειώσει την πάλη σε ελάχιστο χρόνο με μια γερή ρίψη.
Παρά ταύτα, εμείς στο Combatives Group δεν ενθαρρύνουμε την πάλη σε καταστάσεις αυτοάμυνας. Έχει πολλά ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΑ και, ο άλλος μάλλον δεν ενδιαφέρεται να συμμετέχει σε τζούντο αλλά να πονέσει ή τραυματίσει ή χειρότερα με κάθε τρόπο. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο κάθε αθλητής είναι πάντα η αθλητική προσέγγιση στο θέμα της ωμής βίας χωρίς κανόνες.
Δεν θα μπούμε στο τι κάνουμε αν δεν πιάσει αμέσως ένα ή αρκετά χτυπήματα για “hit and run”. Αυτό, διότι οι παράμετροι είναι ατελείωτοι. Εξάλλου, αυτός είναι και ο λόγος που απαιτούμε συμμετοχή σε μαθήματα αυτοπροσώπως και όχι δια αλληλογραφίας.
Τώρα, όσο αφορά τα ίδια τα χτυπήματα και την ισχύς τους, σαφώς χρειάζεται να ασκηθούν και μάλιστα πολύ. Παρά ταύτα, το βάρος κάποιου όντως παίζει ρόλο. Όμως, με την σωστή ΚΙΝΗΣΙΟΛΟΓΙΑ, ΣΚΛΗΡΑΓΩΓΗΣΗ και ΠΡΟΘΕΣΗ, έχουμε καταφέρει 48-54 κιλά γυναίκες να χτυπάνε τόσο δυνατά που χωρίς να υποχωρούν από μόνοι τους άνδρες που κρατάνε ασπίδα, υποχωρούν από την δύναμη του χτυπήματος. Παράδειγμα στο βίντεο που αναρτήσαμε παραπάνω στο 30:30.
Όποια χτύπημα ή σειρά χτυπημάτων και να χρησιμοποιήσει κανείς, καλό είναι να τα εκτελέσει ασκώντας τις αρχές που θέτουμε, αυτές τις αναφέρουμε σε πολλά άρθρα και στη σειρά ομιλιών από την πρώτη της σειράς κιόλας.
10a. | Concepts-Principles-Strategies-Tactics-Techniques | ENG Subs | CG
10b. | Concepts-Principles-Strategies-Tactics-Techniques | ENG Subs | CG
10c. | Concepts-Principles-Strategies-Tactics-Techniques | ENG Subs | CG
10d. | Concepts-Principles-Strategies-Tactics-Techniques | ENG Subs | CG
Ευχόμαστε να απαντήσαμε επαρκώς την απορία σας.