Τα μυστικά της Διαχείρισης Απειλής

Πως να διαχειριστώ απειλές;

(Μέρη αυτού του άρθρου είναι κλειδωμένα και προσβάσιμα μόνο με προσωπικό κωδικό.)

Ποιά είναι τα μυστικά της Διαχείρισης Απειλής και κινδύνου και τι πρέπει να γνωρίζουμε για αυτά;

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ της ΑΠΕΙΛΗΣ είναι ΜΕΙΖΩΝΟΣ σημασίας σε θέματα ασφάλειας, αυτοπροστασίας και αυτοάμυνας. Δεν νοείται να διδάσκει κανείς το ευρύτερο θέμα της αυτοάμυνας, χωρίς να γνωρίζει και να ασκεί αυτό το στοιχείο.

Αυτό το άρθρο αποτελεί μέρος μιας σειράς που θα καλύπτει την προσέγγιση του Σχεδίου Δράσης του Combatives Group, που ακολουθείται από την αρχή μέχρι τέλους. Σε αυτό το συγκεκριμένο έργο τα θα συζητηθούν σε κάποιο βαθμό.

Κάτι που θα βοηθήσει τον ασκούμενο combatives να αποκτήσει βαθιά γνώση της Διαχείρισης Απειλής, καθώς θέτει σε εφαρμογή τα ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ στα οποία έχει εκπαιδευτεί και χρησιμοποιεί η Κοινότητα μας. Οι μικρότερες λεπτομέρειες και τα «μυστικά» μας είναι φυσικά αποκλειστικά για προσωπική διδασκαλία στα Σεμινάρια Combatives.

Είναι φυσιολογικό για τους ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν με ασφάλεια, να μην θέλουν να αισθάνονται απειλή. Η απειλή σείει την αίσθηση της ασφάλειας συθέμελα και είναι πολύ δυσάρεστη. Ειδικά αν οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ότι η απειλή είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ και υπάρχει το ενδεχόμενο ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ.

Δεν έχει σημασία αν πρόκειται για μια απειλή που πρόκειται να ταπεινωθούν, να ξυλοκοπηθούν ή να σκοτωθούν.

Για τους ανθρώπους που υποκύπτουν στον τραμπουκισμό, η απειλή δεν φαντάζει, αλλά ΕΙΝΑΙ πραγματική, αν ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ότι είναι.

Και είναι εξίσου πραγματική για εκείνους που την παίρνουν στα σοβαρά, όσο είναι και για το πρόσωπο που πραγματοποιεί την απειλή εναντίον τους.

Το πρόβλημα είναι, ότι είναι δύσκολο για κάποιον άπειρο σε τέτοιες εμπειρίες, να διαφοροποιήσει ποιά είναι η πραγματική απειλή και ποιά όχι, σε τεταμένες συνθήκες (ο τύπος της απειλής που θα πραγματοποιηθεί). Το ερώτημα είναι:

Πώς να χειριστεί κάποιος αυτό το θέμα;

Η γνώμη μας είναι, να μάθει να διακρίνει τη διαφορά, παρακολουθώντας μια σειρά σεμιναρίων Διαχείρισης Απειλής Ρεαλιστικής Αυτοάμυνας Combatives.

Το δύσκολο μέρος αυτού, είναι η πειθάρχηση του εαυτού μας στην απαιτούμενη ΕΠΕΝΔΥΣΗ του ΧΡΟΝΟΥ και της ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ που χρειάζεται, για να ΜΑΘΟΥΜΕ πώς μια κατάσταση μπορεί να ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΕΙ, στη συνέχεια, να ΚΛΙΜΑΚΩΘΕΙ και τελικά να ΕΚΔΗΛΩΘΕΙ.

Σε όλο αυτό το διάστημα, η διαδικασία της μάθησης πρέπει επίσης να βοηθήσει τους ανθρώπους να διαμορφώσουν τις απαραίτητες συνήθειες. Στοιχεία που θα τους βοηθήσουν να αναγνωρίσουν και να εξακριβώσουν, ΑΝ μια τέτοια απειλή όντως είναι παρούσα, καθώς και να μάθουν πως να ΑΠΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΝ τον εαυτό τους στις επιπτώσεις της.

Κάθε νοήμων άνθρωπος θα καταλάβει αμέσως, ότι αυτά πρέπει να τα μάθει από πρόσωπα που έχουν ιδίαν εμπειρία, που ασχολούνται με αυτά τα θέματα και ενεργά διδάσκουν πώς να τα χειριστεί κανείς.

Σε αυτό το άρθρο θα επιχειρήσω να διερευνήσω τα διάφορα συνδεδεμένα θέματα σε περιορισμένο βαθμό.

Τα υπόλοιπα στα σεμινάρια…

Διαχείριση Απειλής

Ευρεία ορολογία χρησιμοποιείται, για να περιγραφεί η Διαχείριση Απειλής. Ο τρόπος που το βλέπει το Combatives Group έχει πολλές πτυχές,

Τα ενδιάμεσα στάδια είναι όλα μέρος μιας διαδικασίας που οδηγεί στην ΑΣΦΑΛΕΙΑ (ελπίζουμε) ή αν πάει από την ανάποδη, στην αυτοάμυνα. Αυτή είναι διαδικασία που χρησιμοποιούμε για όλες τις απειλές, όχι μόνο την ένοπλη απειλή. Ο λόγος για αυτό είναι ότι -αποκλείοντας τη δυνατότητα της ένοπλης ενέδρας- δεν μπορούμε να γνωρίζουμε εάν μια ΑΟΠΛΗ απειλή θα εξελιχθεί σε μια ΕΝΟΠΛΗ απειλή.

Οι άνθρωποι, οι οποίοι κατανοούν τη χρήση των πρωτοκόλλων για την αντιμετώπιση καταστάσεων, καταλαβαίνουν επίσης ότι τα πρωτόκολλα αποτελούν γενική κατευθυντήρια γραμμή, που έχει τεθεί σε εφαρμογή για την αντιμετώπιση καταστάσεων χωρίς ειδικούς όρους. Αυτό τις καθιστά και ΕΥΕΛΙΚΤΕΣ σε κάποιο βαθμό.

Κάθε ένα από αυτά τα στάδια της Διαχείρισης Απειλής διδάσκεται λεπτομερώς στα σεμινάριά μας, γιατί έχουμε βρει ότι ένας καλά εκπαιδευμένος άνθρωπος σε θέματα Διαχείρισης Απειλής, μπορεί συνήθως να αποφύγει να εμπλακεί σε επικίνδυνες καταστάσεις (περισσότερες λεπτομέρειες σε επόμενο άρθρο).

Αυτό είναι σε αντίθεση με ανθρώπους που έχουν εκπαιδευτεί σε Συλλόγους Πολεμικών Τεχνών ή Μαχητικών Αθλημάτων, όπου προωθείται η ιδέα της ξαφνικής συμπλοκής στο δρόμο (αυτό που λέμε «από το μείον») ή κατόπιν εντολής με τη μορφή του αγώνα.

Από το «ΜΕΙΟΝ» σημαίνει ότι έχουν ήδη δεχτεί επίθεση ή ότι ήδη βρίσκονται σε κατάσταση άμυνας, με χτυπήματα ή με πάλη ή λαβή, κατακράτηση κλπ.

 1. Γιατί Combatives;

Μία από τις πρώτες σκέψεις όσων ακούν για πρώτη φορά τον όρο Combatives σε συνδυασμό με πολεμικές τέχνες είναι:

«Γιατί όχι κάτι άλλο που είναι πιο γνωστό, δημοφιλές ή πιασάρικο;»

Ειλικρινά, δεν είναι η πολιτική μας να κάνουμε συγκρίσεις μεταξύ των επιλογών τρίτων, διότι δεν μας πέφτει και λόγος για τις προτιμήσεις του καθενός. Αλλά πιστεύουμε ότι έχει να κάνει κυρίως με το γεγονός ότι:

Ο κόσμος βασικά θέλει να νιώθει ασφαλής.

Όλοι διαφημίζουν το όποιο σύστημα κάνουν ΚΑΙ ως ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ. Και μάλιστα, μερικοί υποστηρίζουν ότι έχουν το καλλίτερο σύστημα απ’ όλα!

Μεγάλο μέρος αυτού που πλασάρουν, είναι η ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ που θα αποκτήσει κανείς μαθαίνοντας το όποιο ΣΥΣΤΗΜΑ και τις ΤΕΧΝΙΚΕΣ του. Και εδώ είναι η παγίδα!

Αυτό που κάνουν λάθος είναι να συγκρίνουν τις νίκες σε αγώνες και αναμετρήσεις μεταξύ ασκούμενων συστημάτων ή και σκυλοκαβγάδες/τσακωμούς στον δρόμο με αυτοάμυνα.

Η αυτοάμυνα δεν έχει ΚΑΜΙΑ σχέση με συστήματα ή τεχνικές, αλλά με ΝΟΜΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ και την ΕΡΜΗΝΕΙΑ τους.

Και μάλιστα, πολύ ΣΤΕΝΟΥΣ νομικούς όρους.

ΕΙΝΑΙ ή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ να χτυπήσεις κάποιον στο κεφάλι π.χ. με μια κοτρόνα;

ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ λέμε εμείς…

Δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη τέχνη, αλλά υπάρχουν και τα εξής:

Μπορούσε να αποφευχθεί;

Για ποιόν λόγο έγινε;

Υπό ποιές συνθήκες έγινε;

Ήταν εύλογο;

Ήταν αναγκαίο;

Ήταν αναλογικό;

και… ότι ΑΛΛΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ κρίνει το δικαστήριο ότι πρέπει να γίνουν για να κριθεί αν η πράξη τελέσθει σε ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ.

Δεν ενδιαφέρεται ο Νόμος για το σύστημα και τις τεχνικές του καθενός.

Εδώ είναι όπου το Σύστημα και η Μεθοδολογία εκπαίδευσης του Combatives Group κάνει ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό, συνδυάζοντας τον ΝΟΜΟ με την ΠΡΑΞΗ της αυτοάμυνας που εκτελείται σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

Αυτό δεν χρειάζεται χρόνια να μαθευτεί, ούτε να είναι κάποιος «αθληταράς». Ένας μέσος άνθρωπος μπορεί να τα καταφέρει θαυμάσια!

Αυτό το κάναμε διότι καταλαβαίνουμε πολύ καλά ότι σπάνια έχει ο μέσος πολίτης τον χρόνο ή την διάθεση, να επενδύσει 40 χρόνια σε μια πολεμική τέχνη για να γίνει «μάστερ».

Ότι μαθαίνει κανείς μαζί μας είναι απόλυτα στοχευμένο για αυτοάμυνα έχοντας «φιλτραριστεί» και «αποσταχτεί» από ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΕΣ και ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΕΣ πρακτικές σε καταστάσεις ζωής και θανάτου. Όχι αθλητισμού και σίγουρα όχι τσακωμού του δρόμου.

Για να ξεκαθαρίσουμε την θέση μας, το Σύστημα και η Μεθοδολογία Combatives δεν αποτελεί «άλλη μια πολεμική τέχνη». Αντιθέτως, είναι η πεμπτουσία της τέχνης του πολέμου, διότι στα πεδία της μάχης της σύγχρονης ιστορίας δοκιμάστηκε, χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται ακόμη με καταγεγραμμένα περιστατικά.

Είναι αποδεδειγμένη μεθοδολογία άοπλης και ένοπλης μάχης σώμα-με-σώμα, που διδάσκεται και ασκείται σε σοβαρούς επαγγελματικούς στρατούς και αστυνομίες όλου του κόσμου.

Στην καρδιά αυτής της μεθοδολογίας του Combatives ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ οι ΤΕΧΝΙΚΕΣ. Αυτές τις βρίσκει κανείς σε σχεδόν όλα τα συστήματα που πλασάρονται ως πολεμικές τέχνες. Κλοτσιές, γονατιές, μπουνιές κλπ., δεν διαφέρουν και τόσο, ώστε να μην είναι αμέσως αναγνωρίσιμες από οποιονδήποτε ασκεί ένα ασιατικό σύστημα, κι’ ας είναι ελαφρώς ή και πολύ «δυτικοποιημένο».

Αυτό που διαφέρει όμως πολύ, είναι η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ στο θέμα της βίας και η ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ εκπαίδευσης.

Αυτά είναι αμιγώς δυτικά.

Η επιλογή του καθένα να ασχοληθεί με κάποια ή κάποιες από τις Πολεμικές Τέχνες όπως τις αντιλαμβάνεται, είναι δικαίωμά του. Όμως, καλό είναι να μην μπερδεύει την ΤΕΧΝΗ, τον ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ ή την απλή ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ, με την ΜΑΧΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ, διότι είναι ΠΟΛΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ.

Τα πρώτα, οι ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ και ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ, υπάγονται στην Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, κυβερνώνται από αυτήν και αποτελούν επιλογή του καθενός. Η ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ είναι ΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ του κάθε πολίτη που μπορεί να ασκηθεί υπό τα ΙΣΧΥΟΝΤΑ ΝΟΜΙΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ. Η αυτοάμυνα μπορεί όμως, σε ορισμένες περιπτώσεις, να περάσει στη σφαίρα της ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ, όπως γίνεται στη ΜΑΧΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ που πραγματοποιείται σε σωστά εκπαιδευμένα Ένοπλα Σώματα Ασφαλείας. Όλοι μαζί υπάγονται στους νόμους του κράτους ή το Διεθνές Δίκαιο.

Συνεπώς, ένα Σύστημα Εκπαίδευσης Combatives για ΠΟΛΙΤΕΣ (Civilian Combatives) ακολουθεί την ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ και, εν μέρει, την ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ των  Ένοπλων Σωμάτων Ασφαλείας, αλλά ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΜΕΝΟ για ΠΟΛΙΤΕΣ. Άρα, και εντός των στενών πλαισίων του νόμου.

Ειδικά το σύστημα του Combatives Group αποτελεί σύστημα Ασφάλειας, Αυτοπροστασίας και Αυτοάμυνας του πολίτη, με ΑΥΤΗ τη σειρά ΚΛΙΜΑΚΩΣΗΣ.

Από ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ και ΝΟΜΙΚΗΣ άποψης το σύστημα μας καταπιάνεται κυρίως με τα θέματα ΠΡΟΛΗΨΗΣ και, μόνο αν χρειαστεί, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ.

Η νοοτροπία του είναι βέβαια:

«Του φευγάτου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ!»

Συνεπώς, εστιάζει προς την κατάσταση ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ. Ενώ η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ αποτελεί την έσχατη ΝΟΜΙΜΗ ΛΥΣΗ για πολίτες, που συχνά οδηγεί σε ποικίλες ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ.

2. Αυτοπροστασία και Αυτοάμυνα

Από την στιγμή που εμείς ως C.G. θεσπίσαμε πρώτοι τον όρο «ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ» σε σχέση με την ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ στον ευρύτερο χώρο στην Ελλάδα, πολλοί αθλητικοί σύλλογοι έγιναν δια μαγείας «ειδικοί» στο είδος. Ελάχιστοι όμως αντιλαμβάνονται, ποια ακριβώς είναι η πραγματική διαφορά μεταξύ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ και ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ.

Για την ακρίβεια λοιπόν,

Όμως, δυστυχώς,

3.

Κατά κανόνα,

Μερικοί άνθρωποι έχουν μάθει τα προαναφερόμενα, κυρίως επειδή έχουν ζήσει ή εργαστεί για αρκετό χρονικό διάστημα σε περιβάλλοντα που έχουν καλλιεργηθεί τέτοιες δεξιότητες. Αλλά γενικά, οι περισσότεροι πολίτες έχουν ΑΝΑΓΚΗ να τα εφαρμόσουν, για να «φυλάνε τα ρούχα τους…» που λέει η παροιμία.

Για τους περισσότερους που αγνοούν πώς λειτουργεί ένα κοινωνικό αρπακτικό, απαιτείται ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ και ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Χρειάζεται ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ και ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ, ώστε

Εκείνοι που δεν κάνουν ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ να αναπτύξουν αυτά τα χαρακτηριστικά, είναι είτε ΔΥΝΗΤΙΚΑ θύματα ή απλώς… ΘΥΜΑΤΑ.

4.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που χρησιμοποιούμε όταν διδάσκουμε, είναι αυτό στο οποίο υποθέτουμε ότι

Έτσι, αν υπάρχει κάτι πραγματικά αξιόλογο να εκτιμήσουμε για

Γενικά,

1. Τέσσερα (4)
2. Τρία (3)
3. Δύο (2)
4. Ένα (1)

5.

Από την πρώτη φορά που πήδηξαν από την μάντρα περίφραξης στο χωριό ή πάνω από ένα ρυάκι ή οτιδήποτε από τα πολλά πράγματα που κάνουν τα παιδιά, για να «δοκιμάσουν» τον εαυτό τους καθώς μεγαλώνουν.

Για τους περισσότερους από εμάς η διαδικασία αυτή γίνεται συνέχεια καθώς μεγαλώνουμε.

6.

Εκτός και αν είναι καθήκον μας να πρέπει να θέσουμε την υγεία και τη ζωή μας στη πρώτη γραμμή (στρατιώτες, αστυνομικοί, σωματοφύλακες και προσωπικό ασφαλείας),

Πολλά μπορούν να ειπωθούν για αυτή την απλή αλλά πολύ αποτελεσματική στρατηγική. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών έχει ειπωθεί από τους ανθρώπους που το έχουν πράξει άμεσα, επιβιώνοντας, σε αντίθεση με όσους δεν το έχουν πράξει.

7. Έλεγχος Φόβου

Έχοντας πετύχει την αυτομάτως λόγο της έμφυτης αίσθησης επιβίωσης, ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΑΚΟΥΣΙΑ το Συμπαθητικό Νευρικό Σύστημα, προκαλώντας μέσω του ΦΟΒΟΥ την τάση ΦΥΓΗΣ ή ΜΑΧΗΣ.

Ένα μεγάλο μέρος αυτού του θέματος έχει καλυφθεί στη ενότητα των άρθρων κάτω από την Ψυχολογία σχετικά με το ΦΟΒΟ, που έχουν παρουσιαστεί στο παρελθόν. Θα ήταν συνετό να τα διαβάσετε, δεδομένου ότι δεν θα τα αναλύσουμε λεπτομερώς ξανά…

8.

Κατά τη εκπαίδευσή μας στο C.G., αν έχετε κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να ΞΕΦΥΓΕΤΕ στα προηγούμενα στάδια και ΑΠΕΤΥΧΕ, ήρθε η ώρα της Αυτό είναι ο πρώτος και ο τελευταίος στόχος του ασκούμενου Combatives που έχει εκπαιδευτεί από το Combatives Group για την περίπτωση που ΠΡΕΠΕΙ να ασκήσει βία.

Και τι χρειάζεται για να μπορεί να το καταφέρει κάποιος αυτό;

Για να είναι κανείς σε θέση να τα κάνει αυτά με επιτυχία και χωρίς να βρεθεί υπό κράτηση, απαιτείται σοβαρή εκπαίδευση σε περιβάλλον όπου αυτά ασκούνται ΣΥΝΕΧΕΙΑ και ΕΠΙΜΕΛΩΣ!

9.

Αυτό είναι σημαντικό, διότι Πιστεύοντας ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ότι είναι και πρόθυμοι και ικανοί να τα βάλλουν με ένα άτομο που τους απειλεί και για το οποίο, ουσιαστικά, δεν γνωρίζουν ΤΙΠΟΤΑ.

Όταν γίνετε αυτό, Διότι ανάλογα με τις διδαχές του C.G., αν ήταν η εκπαίδευσή τους, δεν θα είχαν βρεθεί σε αυτή την κατάσταση!

Σχετικά με όλα αυτά, το σύνολο της προσέγγισης του Combatives σε θέματα Ασφάλειας και Αυτοπροστασίας είναι κάτι που δεν εφαρμόζει κανένας Αθλητικός Σύλλογος.

Άλλο αθλητισμός, άλλο επαγγελματισμός.

Ακολουθούν το τελευταίο στάδιο του συνόλου των πρωτόκολλων του Combatives Group.