Αποφάσισα να ξεκινήσω μαθήματα αυτοάμυνας, καθώς δεν ήθελα μόνο να κάνω μια δραστηριότητα για να περνάω την ώρα μου, αλλά κάτι το οποίο θα μου φανεί χρήσιμο κατά την διάρκεια της ζωής μου. Ανακάλυψα την συγκεκριμένη σχολή από τον πατέρα μου, ο οποίος πήγαινε εκεί πιο παλιά. Ο κύριος λόγος που ήθελα να αρχίσω μαθήματα αυτοάμυνας ήταν ο φόβος και η ανησυχίες που μου είχαν δημιουργηθεί. Ακούγοντας όλα τα περιστατικά που συνέβαιναν (και συμβαίνουν μέχρι και τώρα), με επιθέσεις σε παιδιά της ηλικίας μου, θεώρησα πως θα ήταν καλό να μάθω μερικά πράγματα, τα οποία θα μπορούσα να εφαρμόσω εάν ποτέ μου συνέβαινε ένα τέτοιο περιστατικό. Αρχικά πήγαινα σε μια σχολή ταεκβοντο, όμως θεώρησα πως μια τέτοια πολεμική τέχνη δεν θα με προετοίμαζε για μια συμπλοκή που θα συνέβαινε στον δρόμο, όπου δεν υπάρχουν κανόνες. Έτσι, πήρα την απόφαση και ήρθα στην σχολή combatives.
Μέχρι στιγμής, έχω μάθει μερικά πράγματα που θεωρώ αρκετά σημαντικά και πιστεύω ότι όσο περνάει ο καιρός, θα μαθαίνω συνεχώς καινούργια πράγματα. Με βοήθησε πολύ το σεμινάριο που παρακολούθησα, στο οποίο διδάχθηκε αναλυτικά η θεωρία. Αρχικά θεωρούσα πως δεν θα μπορούσα να αντιμετωπίσω έναν αντίπαλο, δυνατότερο και ψηλότερο από εμένα, όμως όταν έμαθα τα ευαίσθητα σημεία, όπως τα μάτια ή ο λαιμός, κατάλαβα πως κανένας δεν είναι εντελώς αήττητος. Επίσης θεωρώ αρκετά σημαντικό το να μπορώ να κρατάω την ψυχραιμία μου, ώστε να μπορώ να εφαρμόσω τα πρωτόκολλα που μάθαμε. Σε αυτό με βοήθησαν μερικές ασκήσεις που κάναμε στο μάθημα, οι οποίες είχαν ως στόχο, το να μάθουμε να μην αφήνουμε το άγχος μας να μας καταβάλλει και να μας αποτρέψει από το να σκεφτούμε καθαρά.
Το συμπέρασμα που έχω βγάλει μέχρι στιγμής είναι πως σε μια μάχη στον δρόμο δεν παίζει ρόλο μόνο η σωματική δύναμη. Σημαντικό ρόλο παίζει και το πως σκεφτόμαστε, το πόσο καλά μπορούμε να διακρίνουμε την απειλή και το πως θα μπορέσουμε να ηρεμήσουμε ή να αποφύγουμε κάποιον, ώστε να αποκλείσουμε μια ενδεχόμενη σύγκρουση.
Στην σχολή έχω επίσης μάθει πως τίποτα δεν είναι σίγουρο. Δεν ξέρουμε πως θα αντιδράσει κάποιος που θέλει να μας βλάψει και υπάρχουν πολλοί τρόποι που μπορεί να το κάνει. Εκεί κατάλαβα πως μια πολεμική τέχνη όπως το ταεκβοντο δεν θα βοηθούσε και τόσο. Στο ταεκβοντο δεν μαθαίναμε πρωτόκολλα, μαθαίναμε απλώς τεχνικές, όπως χτυπήματα ή μπλοκαρίσματα. Όμως ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι χτύπημα θα σου κάνει κάποιος, ώστε να μπορέσεις να το αποκρούσεις με το κατάλληλο μπλοκ και όταν πια καταλάβεις θα είναι αργά για να αντιδράσεις. Βέβαια το ταεκβοντο δεν είναι ένα είδος αυτοάμυνας, αλλά πιο πολύ μια αγωνιστική πολεμική τέχνη, ένα άθλημα, όπου μαθαίνεις να αγωνίζεσαι εντός αγωνιστικού χώρου, όπου επικρατούν κανόνες. Αυτό που αρέσει με τα combatives είναι πως κάνουμε προσομοιώσεις με διάφορα σενάρια που θα μπορούσαν να συμβούν και κάθε φορά μαθαίνουμε τους ιδανικούς τρόπους για να προστατευτούμε.
Μέχρι στιγμής δεν μου έχει τύχει κάποιο περιστατικό. Όμως θεωρώ πως εάν ποτέ μου τύχει κάτι, θα γνωρίζω πράγματα που μπορώ να εφαρμόσω, ώστε να προστατεύσω τον εαυτό μου. Φυσικά, δεν είμαι ακόμη σε ένα υψηλό επίπεδο, όμως πιστεύω πως οι τεχνικές που έχουμε μάθει μέχρι στιγμής θα μου είναι πολύ χρήσιμες.
Έχω δει αρκετές αλλαγές στον εαυτό μου. Αρχικά, νιώθω περισσότερη ασφάλεια όταν βρίσκομαι έξω, καθώς θεωρώ πως μπορώ να προστατεύσω τον εαυτό μου. Επίσης έχω μάθει να βρίσκομαι σε εγρήγορση και να αναγνωρίζω πιθανές απειλές τις οποίες προσπαθώ να αποφεύγω (είτε αυτές οι απειλές είναι επικίνδυνα μέρη, ή άτομα, που δεν πλησιάζω ή και ώρες μέσα στην ημέρα που ξέρω ότι δεν πρέπει να κυκλοφορώ μόνος μου). Επίσης έχω βελτιώσει τα χτυπήματά μου και από άποψη τεχνικής, αλλά και δύναμης. Φυσικά, δεν τα έχω τελειοποιήσει ακόμα, αλλά θεωρώ πως θα τα καταφέρω. Σε σχέση με πιο παλιά, νιώθω περισσότερη σιγουριά και αυτοπεποίθηση από τότε που ξεκίνησα combatives.
Εντύπωση, με την καλή έννοια, μου έχουν κάνει αρκετά πράγματα. Αρχικά μου αρέσει που προσομοιώνουμε μια κατάσταση που θα μπορούσε να συμβεί στον οποιονδήποτε στην πραγματικότητα. Με αυτόν τον τρόπο είμαστε πιο προετοιμασμένοι για την αντιμετώπιση μιας απειλής, εφόσον την έχουμε ήδη προσομοιώσει, και ξέρουμε πως να αντιδράσουμε. Επίσης κάτι καινούργιο που μου έκανε εντύπωση είναι η συζήτηση που κάνουμε στο τέλος κάθε μαθήματος, όπου λέμε τις εντυπώσεις μας από το μάθημα και το τι καταφέραμε και τι μας δυσκόλεψε. Εντύπωση μου έκανε και το πόσο διαφορετικά είναι τα combatives σε σχέση με τις πολεμικές τέχνες. Μπορεί όλα στην θεωρία των πολεμικών τεχνών να είναι εφικτά, όμως αυτό δεν ισχύει στην πραγματικότητα, όταν δηλαδή χρειαστεί να εφαρμοστούν όσα μάθαμε. Στα combatives δεν χρησιμοποιούμε πολύπλοκες τεχνικές, όπως σε άλλες πολεμικές τέχνες, καθώς αυτές δεν είναι πάντα αποτελεσματικές. Μπορεί στις πολεμικές τέχνες να υπάρχουν κανόνες, όμως όχι στον δρόμο. Οι πολεμικές τέχνες σήμερα είναι απλώς αθλήματα, τα combatives όμως είναι πραγματική αυτοάμυνα που μπορεί να μας σώσει την ζωή. Αυτά έχω μέχρι στιγμής συμπεράνει.
Όλον αυτόν τον καιρό, έχω μάθει αρκετά πράγματα και πολλές χρήσιμες τεχνικές που θα με βοηθήσουν να αντιμετωπίσω μια απειλή. Είμαι πολύ ευχαριστημένος από τα αποτελέσματα που είδα στον εαυτό μου αυτόν τον καιρό που κάνω combatives και νιώθω πιο σίγουρος ότι θα μπορώ να αντιμετωπίσω μια πιθανή απειλή και στο τέλος, να γυρίσω ασφαλής στο σπίτι μου.