Η έννοια του «τίμιου παιχνιδιού» (fair play) είναι ευγενές και εξαιρετικό για όλα τα αθλήματα και, αποτελεί το σήμα κατατεθέν ενός πνευματικά ανώτερου αθλητή. Εμείς το επικροτούμε!
Αλλά δεν είναι καλό για τους σκοπούς επιβίωσης από μια εγκληματική επίθεση.
Δείτε ξανά αν θέλετε «Μάχεσαι όπως εκπαιδεύεσαι» και θα δείτε πού το πάμε. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, η ΕΝΝΟΙΑ του “fair play” είναι μια όπου ΟΛΟΙ οι ενδιαφερόμενοι παίζουν με ΙΣΟΥΣ όρους και, με βάση τους ΚΑΝΟΝΕΣ που να παρέχουν μια κατάσταση με ίσους όρους, όπου ο άνδρας, η γυναίκα ή η ομάδα, κερδίζει δίκαια με την αξία της προσπάθειας τους.
Αυτό είναι πολύ διαφορετικό απ’ ότι όταν κάποιος διαταραγμένος τοξικομανής, μεθυσμένος, κουραδόμαγκας ή άνθρωπος με κακή πρόθεση, μας έχει επιλέξει για θύμα του. Ο δύο πρώτοι πράττουν λόγω της ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΥ τους (αυτό δεν τους κάνει λιγότερο επικίνδυνους). Ο τρίτος επειδή ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΚΑΣ μέχρι να του τρίξεις τα δόντια, αλλά ο τέταρτος πράττει βία, διότι ο ίδιος ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΘΙΧΤΗΚΕ το ΕΓΩ του. Μπορεί ακόμα να είναι διαλλακτικός, εάν είναι πρόθυμος και του δοθεί δίοδος διαφυγής γλιτώνοντας πρόσωπο, έστω και φαινομενικά προς όφελός του. Αν όμως δεν είναι διατεθειμένος να ηρεμήσει, η κατάσταση μπορεί να πάει οπουδήποτε, από λεκτική προειδοποίηση και «βρισίδη», σε πραγματικά βίαιη συμπλοκή, μέχρι και σε βίαιο θάνατο. Αυτή είναι κατάσταση προς απουσία, αποφυγή και απόδραση. Όμως, ο τέταρτος συνήθως πράττει με αυτόν τον τρόπο επειδή ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΕΙ ΤΟ ΣΤΟΧΟ ΤΟΥ (να πάρει αυτό που θέλει) μέσω «βρώμικων» μέσων… και αυτό τους καθιστά ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥΣ.
Οι δράστες της βίας δεν ενδιαφέρονται για την έννοια του ευ αγωνίζεσθε (fair play) και, σε τέτοιες περιπτώσεις, ούτε εμείς θα πρέπει.
Το αρπακτικό αναζητά τον ανήμπορο, τον αδύναμο και τον ηλικιωμένο. Είναι πρόθυμοι να τους κάνουν κακό μέχρι και σε σαδιστικό βαθμό για να καταφέρουν να ολοκληρώσουν τους στόχους τους. Μόνο ένα πράγμα δεν εμποδίζει ένα αρπακτικό απ’ το να μας επιλέξει:
Λόγος για να ΑΜΦΙΒΑΛΛΕΙ ότι μπορεί να ολοκληρώσει το έργο του, χωρίς τον ΚΙΝΔΥΝΟ στον ΕΑΥΤΟ του.
Αν υπήρξε επιτυχής σε προηγούμενες επιθέσεις και εξακολουθεί να αισθάνεται σίγουρος όταν μας «ζυγίζει» για να μας επιλέξει και να μας στοχοποιήσει, τότε θα πραγματοποιήσει την επίθεσή του. Και η επίθεση θα είναι εξαπίνης, από πίσω, όσο πιο σκληρά, σαδιστικά βίαια και συγκλονιστικά μπορεί να την πράξει.
ΑΥΤΑ είναι τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ του όπλα και, πάνω απ’ όλα, η ΠΡΟΘΕΣΗ να κάνει κακό. Το αντικείμενο που κρατά στο χέρι του είναι απλώς το ΜΕΣΩ.
Τα όπλα μας είναι να ανταποκριθούμε με ίσο μέτρο (ίσως και λίγο περισσότερο) για να βεβαιωθούμε ότι τον «λιώνουμε» ή τον αναγκάζουμε να τρέξει για να σώσει το τομάρι του. Η ΈΚΠΛΗΞΗ, η συντριπτική και συγκλονιστικά ΩΜΗ ΒΙΑ είναι το μόνο που αυτό το είδος κτήνη σέβονται. Και, θα πρέπει να τα απονέμουμε σε γενεές δόσεις, αλλά, πάντα με όσο ο νόμος το προβλέπει.
Χτύπησε πρώτος, χτύπησε δυνατά και συνέχισε να χτυπάς!!
ή αλλιώς:
«Χτυπήστε πρώτοι, χτυπήστε δυνατά, χτυπήστε συχνά.» – Admiral William Halsey jr.