Σε αυτό το άρθρο:
- Τι μπορώ εγώ να κάνω;
- Εγρήγορση και επίγνωση
- Τα άυλα
- Σκληρή πραγματικότητα
- Μυστικά της αυτοάμυνας
Κατά καιρούς βλέπουμε τίτλους βιβλίων και άρθρων με τίτλο «Τα μυστικά της Αυτοάμυνας».
Υπάρχουν πράγματι τέτοια;
Κατέχουν κάποιοι άνθρωποι όντως μυστικά ή απλά πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες;
Από την άποψη των ανθρωπολόγων που μελετούν την ιστορία της ανθρώπινης εξέλιξης (χώρια θρησκευτικού δόγματος), είναι προφανές ότι σε όλη την ανθρώπινη ιστορία, η βία αποτελεί κοινό παράγοντα που χαρακτηρίζει το ανθρώπινο είδος. Στην πραγματικότητα, έχει γίνει ακόμη πιο έντονη όσο πιο «πολιτισμένοι» φαίνεται να έχουμε γίνει.
Πανταχού παρούσα καθώς είναι, θα σκεφτόταν κανείς ότι η κοινωνία στο σύνολό της, θα την αναγνωρίσει για αυτό που είναι και θα την ονόμαζε ακριβώς αυτό, «βία». Ωστόσο, κλινικοί ψυχολόγοι και νομικά συστήματα αρέσκονται συχνά να «μαλακώνουν» την περιγραφή της, ονομάζοντάς την με μια εκπληκτικά μεγάλη ποικιλία διαφορετικών εννοιών, ονομασίες και όρους (κάποιοι απλά θα τα αποκαλούσαν «δικαιολογίες» για απαράδεκτη συμπεριφορά).
Αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι υπάρχει και αυξάνεται καθημερινά.
Μεγάλωσα στο Γιοχάνεσμπουργκ και για πολλά χρόνια, μαζί με μερικές άλλες μεγαλουπόλεις, θεωρείται μια από τις βιαιότερες στον κόσμο. Περιττό να πούμε ότι το έγκλημα δεν ήταν ποτέ μόνο θέμα ράτσας, φυλής ή ακόμη και μόνο διαφυλετική. Είναι παγκόσμιο πρόβλημα και σε αντίθεση με την όποια δημοφιλή πεποίθηση, δεν περιορίζεται πλέον στα όρια των πόλεων.
Πόσο κατήφορο έχει πάρει η κατάσταση της βίας;
Στην κορυφή του καταλόγου είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες όπου το ποινικό σύστημα είναι ο πέμπτος μεγαλύτερος εργοδότης της κυβέρνησης παρέχοντας τα προς το ζην σε 3.000.000 άτομα, ενώ μέτρησε 2.217.947 φυλακισμένους το 2014 και πρόκειται για αυξανόμενη τάση! Ακόμη και η Ελλάδα, η οποία βρίσκεται σε ποσοστό συγκριτικά χαμηλής εγκληματικότητας, είχε αύξηση των κρατουμένων από 7.652 το 2000 σε 12.693 το 2014. Αυτό αποτελεί αύξηση της τάξης του 66%! (Ελληνικά Στοιχεία από WPB – World Prison Brief).
Βέβαια, με κάποιους νόμους που έχουν περαστεί στο παρελθόν ανάγκασαν τα δικαστήρια να μειώσουν ποινές διότι ευελπιστούσαν να μειωθεί αυτός ο αριθμός για να αποσυμφορηθούν οι φύλακές. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν συνέχεια όλο και περισσότεροι εγκληματίες ελεύθεροι ανάμεσά μας. Για αυτές τις πολιτικές σκοπιμότητες, το τίμημα το πληρώνει στο τέλος ο πολίτης.
Αυτό δεν είναι ενθαρρυντικό, ιδίως δεδομένου ότι πιστεύω ακράδαντα ότι οι περισσότεροι Έλληνες είναι απροετοίμαστοι για αυτό που έρχεται. Δεν υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι επιμορφωμένοι σε θέματα Αυτοπροστασίας και Αυτοάμυνας για να προστατεύσουν τον εαυτό τους, την οικογένεια ή και την περιουσία τους μέχρι η αστυνομία να μπορεί να βοηθήσει. Άλλωστε, ας το παραδεχτούμε, η φυσική πράξη της βίας (η ίδια η συμπλοκή όχι το στάδιο προ-συμπλοκής όπου λαμβάνει χώρα η κλιμάκωση) συνήθως λαμβάνει χώρα τοσο γρήγορα, που η αστυνομία συνήθως φτάνει ΑΦΟΥ η βία έχει διαπραχθεί.
Και μέχρι τότε, σε γενικές γραμμές, είναι να μαζέψει τα κομμάτια…
Το σφάλμα δεν είναι δικό τους.
Με απλά λόγια, δεν υπάρχουν αρκετοί αστυνόμοι για να είναι παντού παρόν. Και ειλικρινά, προσωπικά, νομίζω ότι όσοι είναι στη πρώτη γραμμή, δεν πληρώνονται αρκετά που βάζουν την υγεία και τη ζωή τους σε κίνδυνο.
Έχω δει και βιώσει αυτές τις τάσεις αύξησης στη Νότια Αφρική πριν από 40+ χρόνια και αυτές βλέπω τώρα πια εδώ στην Ελλάδα.
Αν υπάρχει ένα πράγμα για το οποίο είμαι σίγουρος για τις τάσεις που βλέπουμε, είναι ότι:
Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ. (Βέβαια υπάρχει ρητό που στηρίζει το αντίθετο, αλλά όπως πηγαίνουν τα πράγματα το αμφιβάλλω πολύ.)
Τι μπορώ εγώ να κάνω;
Έχοντας διαπιστώσει ότι όντως η εγκληματικότητα στην Ελλάδα ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ, ίσως η ΠΡΩΤΗ σκέψη που μπορεί να έρχεται κατά νου των ανθρώπων που διαβάζουν αυτό το άρθρο είναι:
Τι μπορώ εγώ να κάνω για προφυλαχθώ από αυτή την κατάσταση;
Είναι πάντα καλό να είναι κανείς ΡΕΑΛΙΣΤΗΣ και, εμείς στο Combatives Group ποτέ δεν έχουμε «πουλήσει» ΚΙΝΔΥΝΟΛΟΓΙΑ ή ΤΡΟΜΟΛΑΓΝΕΙΑ. Ξεκινάμε ΠΑΝΤΑ με ΛΟΓΙΚΗ προσέγγιση ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΣ αρχικά τον κόσμο με μια σειρά νομικής ενημέρωσης επί του θέματος, ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ και ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ασφάλειας και αυτοπροστασίας. Δηλαδή, ενημερώνοντας τους επισκέπτες μας και μελλοντικούς ασκούμενους του συστήματος Combatives μας με καλή λειτουργική γνώση (σε περίπτωση που το αποφασίσουν και τους δεχτούμε. – Ναι, πρέπει και ΕΜΕΙΣ να ζυγίσουμε αν ΘΕΛΟΥΜΕ να τους δεχτούμε).
Υπάρχει ακαταμάχητη κοινή λογική σε αυτήν την προσέγγιση, δεδομένου ότι ο μέσος πολίτης θέλει απλώς να αισθάνεται ασφαλείς και να ΦΘΑΣΕΙ στο σπίτι ασφαλείς στο τέλος της ημέρας.
Ειλικρινά, δεν υποστηρίζουμε ότι όλοι θα πρέπει να είναι εμπειρογνώμονες στην αυτοάμυνα, ειδικά αν ο τρόπος ζωής και το περιβάλλον τους δεν το δικαιολογεί. Αλλά σίγουρα υποστηρίζουμε ότι όλοι θα πρέπει τουλάχιστον να έχουν μια καλή γνώση της αυτοπροστασίας.
Η βασική διαφορά είναι ότι το ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ασχολείται με το θέμα ΜΟΝΟ όταν το τελευταίο έχει αποτύχει. Πρώτα αυτοπροστασία, μετά αυτοάμυνα.
Η πλειοψηφία του πληθυσμού στην Ελλάδα έχει μεγαλώσει χωρίς να χρειάζεται να προσέχουν τα νώτα τους κάθε στιγμή της ημέρας, φοβούμενοι ότι θα δεχθούν επίθεση. Η κατάσταση εξακολουθεί να μην είναι τόσο προχωρημένη, εκτός από μερικές προβληματικές συνοικίες, αν και οι στατιστικές μας δείχνουν αυτή η τάση διευρύνεται.
Υπάρχουν όμως και εκείνοι που ζουν σε περιοχές που είναι πιο επιρρεπείς στο έγκλημα και, έχουν πλήρη επίγνωση ότι χρειάζονται περισσότερο από ό, τι απλώς δεξιότητες αυτοπροστασίας, χρειάζονται δεξιότητες αυτοάμυνας. Ακόμα κι ‘αν δεν το γνωρίζουν αυτό, νιώθουν ανασφαλείς και ως εκ τούτου, ζουν με τον συνεχή φόβο ότι ίσως μπορεί να τούς συμβεί κάτι.
Συχνά, αν πάρουν την απόφαση ότι η αυτοάμυνα αποτελεί ικανότητα ή πιο σωστά, ΔΕΞΙΟΤΗΤΑ, που θα πρέπει να αποκτήσουν, την αναζητούν σε τοπικούς συλλόγους της γειτονιάς τους που διδάσκουν κάποια «Πολεμική Τέχνη» που διαφημίζουν ότι είναι ΚΑΙ αυτοάμυνα.
Η θέση μας επ’ αυτού είναι ότι:
Η σκέψη είναι σωστή, όντως χρειάζονται δεξιότητες. Ωστόσο, η προσέγγιση δεν είναι.
Επιτρέψτε μου να εξηγήσω:
Αυτό στο οποίο συμμετάσχουν αποτελεί ΜΑΧΗΤΙΚΟ άθλημα το οποίο έχει ΟΝΟΜΑΣΤΕΙ ΛΑΘΟΣ.
Ο τρόπος που το Combatives Group ασκεί αυτοάμυνα δεν αποτελεί άθληση, ούτε προέρχεται από τον αθλητισμό.
Προέρχεται από πολεμική τέχνη, την πραγματική, αυτή όπου οι άνθρωποι έχουν πεθάνει για να μαθευτεί και εξακολουθούν να πεθαίνουν στο πεδίο της μάχης.
Στην πραγματικότητα, ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ αριθμός αυτών που ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ως «πολεμικές τέχνες» έχουν ποτέ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ σε μάχη και, δυστυχώς, ακόμη και αυτές που έχουν, «μειώνονται» πια σε μορφή αθλητισμού για οικονομικούς λόγους. Τα υπόλοιπα συστήματα είναι χρονολογικά νεαρά συστήματα μαχητικής άθλησης που ως επί το πλείστον όντως προσφέρουν πραγματικά κάποια καλά κοινωνικά και φυσιο-ψυχολογικά χαρακτηριστικά.
Δυστυχώς, μπορούν επίσης να χρειαστούν πολύ χρόνο να μαθευτούν σε σύγκριση με τις απλούστερες δεξιότητες που απαιτούνται για αυτοάμυνα.
Ο λόγος που το λέω αυτό είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια (είμαι ενεργός από το 1974 σε αυτή τη σκηνή), έχω ανακαλύψει ότι οι άνθρωποι θέλουν τα πάντα ΓΡΗΓΟΡΑ! Τους αρέσει συχνά η ιδέα του να είναι «μάστερ των πολεμικών τεχνών». Αλλά, σπάνια συνειδητοποιούν ότι για να γίνει κανείς «μάστερ των πολεμικών τεχνών» με την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ, θα πρέπει να επενδύσουν πολλές ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ αφοσιωμένης καθημερινής προσπάθειας.
Σε εύθετο χρόνο και, σχεδόν αναπόφευκτα, για πολλούς και ποικίλους λόγους, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τελικά, δεν θέλουν πραγματικά να γίνουν «Masters». Απλά ήθελαν να αποκτήσουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και να αισθάνονται ασφαλείς. Θεμιτό.
Αυτός είναι ο λόγος που ΣΟΒΑΡΟΙ σύλλογοι που διδάσκουν πολεμικές τέχνες έχουν τόσο υψηλά ποσοστά ΑΠΩΛΕΙΑΣ μαθητών, εκτός βέβαια αν ακολουθήσουν την τακτική άλλων που παραδίδουν πιστοποιητικά με την συχνότητα καθημερινών κινήσεων του εντέρου.
Όμως, η πρακτική αυτή δημιουργεί μια εντελώς νέα σειρά προβλημάτων…
Δυστυχώς, οι άνθρωποι που επιλέγουν να ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ σε αυτήν την πορεία, πολύ συχνά ΠΑΡΑΠΛΑΝΟΝΤΑΙ πιστεύοντας ότι το ΗΘΟΣ πολεμικών τεχνών στον αθλητικό σύλλογο, μεταφέρεται με ΕΥΚΟΛΙΑ στην αρένα του πεζοδρομίου.
Είναι ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι ΔΕΝ βίωσαν ποτέ τη τρομακτική εμπειρία ενός παρ’ ολίγο άγριου βίαιου τραυματισμού ή θανάτου.
Στον κόσμο της ξαφνικής βίας στο χώρο εργασίας, σε σκοτεινά δρομάκια, σε νυχτερινά κέντρα, στα μπαρ και όπου αλλού, δεν έχει απολύτως καμία ομοιότητα, εκτός από την εφαρμογή ορισμένων βασικών τεχνικών και ακόμη πιο βασικές αντιδράσεις κάτω από ακραίες πιέσεις και μερικές φορές ακόμη και υπό την απειλή θανάτου.
Αυτό απέχει ΠΟΛΥ από το περιβάλλον του ΚΑΘΕ αθλητικού συλλόγου.
Η αρένα του πεζοδρομίου απαιτεί πολύ διαφορετικό είδος συνόλου δεξιοτήτων και νοοτροπίας που μπορεί να εφαρμοστεί υπό την απειλή τραυματισμού ή θανάτου και ΚΑΝΕΙΣ, επαναλαμβάνω, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει τη καλύτερη ή μόνη λύση σε αυτό.
Γιατί;
Επειδή οι ΣΥΝΘΗΚΕΣ και το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ όπου η βία λαμβάνει χώρα, είναι σε μια ΔΙΑΡΚΗ, ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΗ κατάσταση ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗΣ ροής.
Η αλλοίωση μόνο ΜΙΑΣ παραμέτρου μπορεί να ΜΕΤΑΒΑΛΕΙ σε ΜΕΓΑΛΟ βαθμό το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. Λίγο σαν τη «θεωρία του Χάους» (Chaos theory – μικρή κίνηση εδώ, τεράστιες συνέπειες εκεί).
Ακόμη και αν κατά ΤΥΧΗ διδάσκονται στρατηγικές και τακτικές, δεν έχουν ΚΑΜΙΑ αξία αν δεν έχουν δοκιμαστεί και ελεγχθεί κατά ΕΝΕΡΓΑ αντιστεκόμενους αντιπάλους που ΔΕΝ θα ΔΙΣΤΑΣΟΥΝ να προκαλέσουν έστω κάποιο μετρημένο ΠΟΝΟ και ΔΥΣΦΟΡΙΑ έναντι της ΕΛΛΕΙΨΗΣ της ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ σας. Αν βρουν το άνοιγμα δηλαδή, να σας τιμωρήσουν με πόνο. Το καλύτερο που μπορεί να ελπίζει κανείς είναι να βρεθεί σε περιβάλλον εκπαίδευσης που επικεντρώνεται όσο το δυνατόν ρεαλιστικότερα σε αρχές ασφάλειας και αυτοπροστασίας και όχι τεχνικές. Οι τεχνικές ΕΠΙΘΕΣΗΣ δε πρέπει να είναι ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ του ΔΡΟΜΟΥ και οι «ΑΜΥΝΕΣ» εκτελεσμένες με τρόπο που ΕΓΓΥΑΤΑΙ ότι ΜΠΟΡΟΥΝ να ΕΦΑΡΜΟΣΤΟΥΝ σε κατάσταση ψυχοσωματικής πίεσης.
Καταλαβαίνω ότι αυτό μπορεί να προκαλεί στους ανθρώπους ΤΡΟΜΟ και ΔΙΣΤΑΓΜΟ, προτρέποντας ΑΚΟΜΗ και την απόρριψή τους σε ΤΕΤΟΙΑ εκπαίδευση. Αλλά, ΕΓΓΥΩΜΑΙ ότι όταν προπονούνται σε ΤΕΤΟΙΕΣ συνθήκες, οι απολαβές επιστρέφονται στο ΑΚΕΡΑΙΟ όταν πέσουμε στο λάκκο με τα φίδια! Εμείς στο Combatives Group δεν τρέφουμε αυταπάτες σχετικά με τη βία. Υποβάλλουμε τους ανθρώπους μας σε δοκιμασία τακτικά.
Για τους ασκούμενους μας η προσέγγιση στην αυτοάμυνα δεν πρόκειται ταυτόχρονα για προσέγγιση εφαρμογής τέχνης του πολέμου αφού δεν βρισκόμαστε σε πόλεμο. Αποτελεί μέσο για να ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ένα ΑΝΟΙΓΜΑ ώστε να ΞΕΦΥΓΟΥΝ οι αμυνόμενοι προς την ΑΣΦΑΛΕΙΑ.
Αυτό μόνο!
Οτιδήποτε περισσότερο από αυτό, ΑΚΟΜΗ και στο ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΟ επίπεδο συγκρούσεων, αποτελεί εμπλοκή σε καυγά. Αυτό είναι ΠΑΡΑΝΟΜΟ διότι δεν θεωρείται αυτοάμυνα και ενδέχεται νομική ποινή.
Η πρόκληση της δημιουργίας ενός ανοίγματος αποτελεσματικά, ανέρχεται στο πόσο ρεαλιστικά και σκληρά θα έχει ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙ κανείς για να επιτευχθεί αυτή η διαφυγή προς την ασφάλεια.
Εγρήγορση και επίγνωση
Έχουμε όλοι ακούσει τους γονείς μας να λένε για διάφορους λόγους «Πρόσεχε!», το πρόβλημα είναι ότι αυτό το σχόλιο είναι γενικό ή και αόριστο.
Πρόσεχε τι;
Τα πάντα;
Μερικά πράγματα;
Ένα πράγμα ιδιαίτερα;
Αυτό που εννοούν είναι να ΜΗ ΜΠΛΕΞΟΥΜΕ και όλοι το ξέρουμε.
Αλλά πώς μπορούμε να αποφύγουμε το μπλέξιμο;
Κάποιοι θα πουν πρόσεχε τη παρέα που κρατάς, να μη κάνεις τίποτα που θα μετανιώσεις, ένα ΠΛΗΘΟΣ από «πράγματα» τέλος πάντων…
Στο πιο βασικό επίπεδο σημαίνουν:
Να είσαι σε ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ και να έχεις ΕΠΙΓΝΩΣΗ για την πιθανότητα αυτά τα πράγματα να συμβούν.
Η εγρήγορση και η επίγνωση αποτελούν πράξεις πρόληψης.
“Zanshin σε ιαπωνικές πολεμικές τέχνες – περιγράφει μια κατάσταση χαλαρής εγρήγορσης και επίγνωσης. Η κυριολεκτική μετάφραση του Zanshin είναι «Εναπομένων νους» – Residual mind.
Αναφέρονται καμιά φορά περαστικά και πολύ φευγαλέα και απροσδιόριστα σε αθλητικούς συλλόγους πολεμικών τεχνών και δεν διδάσκεται ποτέ ενεργά!
Όμως:
Πώς μπορούν να αναπτύξουν αυτές τις δεξιότητες αν δεν μάθουν να τις ΑΣΚΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ όλη την ώρα;
Ακόμη πιο σημαντικό:
Πώς τα ασκεί κανείς στο οργανωμένο, μη απειλητικό περιβάλλον του αθλητικού συλλόγου πολεμικών τεχνών της γειτονιάς;
Η αλήθεια είναι, ότι:
Στην πρώτη ερώτηση, δεν το κάνουν και στην δεύτερη, δεν μπορεί.
Ο λόγος για αυτό είναι ότι η ΕΝΕΔΡΑ και το «βρώμικο» κτύπημα αποτελούν ΑΝΤΙΑΘΛΗΤΙΚΗ συμπεριφορά και το αθλητικό περιβάλλον που προάγει διάχυτο το αθλητικό ΗΘΟΣ και ΠΝΕΥΜΑ, έχει απόλυτο δίκιο να μην το διδάσκει! Ούτε το χρειάζεται, ούτε έχει λόγο να το χρειάζεται.
Η αρένα του δρόμου όμως απορρίπτει το κάθε τι που προάγει αυτό το ΗΘΟΣ και ΠΝΕΥΜΑ και, μόνο μετρημένα άτομα στο αθλητικό περιβάλλον που «το έχουν μέσα τους» το ασπάζονται ή εύκολα προσαρμόζονται σε αυτό.
Στην πραγματικότητα για τους υπόλοιπους, μερικές φορές ακόμη και χωρίς εκπαίδευση, έχουμε την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά συχνά, είναι πολύ ΑΡΓΑ για να ΚΑΝΟΥΜΕ κάτι για αυτό. Η «παντουσκατίτιδα» είναι ήδη πάνω μας και εμείς καλούμαστε να κάνουμε το ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ για να μην λερωθούμε πολύ. Περιέργως, οι άνθρωποι τακτικά ΑΓΝΟΟΥΝ ή ΠΡΟΣΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ότι αγνοούν τέτοια προειδοποιητικά συνθήματα, ελπίζοντας ότι η απειλή ή το πρόβλημα με κάποιο αόριστο ή μαγικό τρόπο θα ΦΥΓΕΙ!
Πώς μπορεί μια τέτοια ηττοπαθή συμπεριφορά ενδεχομένως να επηρεάσει έναν νταή ή ληστή ή βιαστή ή ακόμα και ένα δολοφόνο;
Έχουν επιλέξει το θύμα τους και το θύμα είσαι ΕΣΥ!!
Ο μόνος τρόπος που μπορείτε πραγματικά να κάνετε κάτι γι’ αυτό, εμφανώς ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΣ την πιθανότητα να καταλήξετε σε φυσική αντιπαράθεση με ένα ΤΕΤΟΙΟ άτομο, είναι με το να είστε σε εγρήγορση και να έχετε επίγνωση του περιβάλλοντός σας. Αυτό θα σας δώσει το χρόνο που χρειάζεστε για να απουσιάσετε, να αποφύγετε ή να αποδράσετε από το κακό. Δεν μπορώ να τονίσω ΑΡΚΕΤΑ τη σημασία της συγκεκριμένης πολύ αποτελεσματικής δεξιότητας αυτοπροστασίας.
ΤΟ ΚΑΚΟ ΔΕΝ ΦΕΥΓΕΙ! ΕΣΥ ΞΕΦΕΥΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ!
Τα άυλα
Είναι τόσα πολλά τα θέματα που μπορούμε να καλύψουμε σε αυτό το κεφάλαιο, που προτιμάμε να τα διδάσκουμε αυτοπρόσωπος, παρά να γράφουμε ατελείωτο κείμενο. Συνεπώς θα καλύψουμε μόνο μερικά για να μπούμε στο πνεύμα.
Συχνά, η ΕΙΚΟΝΑ της εγρήγορσης, επίγνωσης και της εμπιστοσύνης στον εαυτό είναι αρκετό για να αποτραπεί η διαδικασία επιλογής θύματος ενός αρπακτικού της κοινωνίας, που μπορεί να έχει μπει στη διαδικασία να σας παρακολουθεί. Όπως κάθε αρπακτικό, ζυγίζει τις πιθανότητες επιτυχίας του. Εάν οι πιθανότητες του φαίνονται μικρές, απλά θα ψάξει για άλλο θύμα. (Διαβάστε – άρθρα Επιλογή Θύματος, Η γυναίκα στόχος και θύμα και Δυναμική Παρουσία)
Η «Επίδειξη Ισχύος» είναι κάτι που εμείς στην αυτοάμυνα αποκαλούμε πιο απλά «ΠΟΖΑΡΙΣΜΑ» (Posturing). Το φυσικό μέγεθος έχει μερικώς να κάνει με αυτή τη τακτική, αλλά δεν συνιστούμε να πάτε τρέχοντας στο γυμναστήριο για να γίνετε «ντουλάπα», εκτός αν είναι για προπόνηση εντός λογικών πλαισίων. Οι άνθρωποι συχνά εκφοβίζονται από τους μυϊκά μεγαλόσωμους άνδρες. Το γεγονός ότι είναι μυϊκά μεγαλόσωμοι δεν σημαίνει ότι είναι και ανίκητοι.
Αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε, το φυσικό μέγεθος μετράει, όμως σίγουρα δεν είναι το παν.
Το ποζάρισμα αποτελεί περισσότερο μια ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ από ότι το φυσικό μέγεθος ή μια σειρά από σωματικά επιθετικές φυσικές ενέργειες.
“Η γνωστή ανύψωση του σώματος, το φούσκωμα του στήθους κλπ. η αλλιώς η μετατροπή μαϊμούς σε γορίλα 200 κιλών.
Ωστόσο, το μέγεθος και η σωματικά επιθετικές φυσικές ενέργειες μπορεί να υποβοηθήσουν τη νοοτροπία. Ο τρόπος που φέρετε τον εαυτό σας, ο τρόπος που περπατάτε, που μιλάτε και δείχνετε την ενεργό συμμετοχή σας στην παρατήρηση του περιβάλλοντός σας είναι ΟΛΑ μέρος της προβολής ποζαρίσματος ΙΣΧΥΡΗΣ αυτοπεποίθησης. Μερικοί άνθρωποι το καταφέρνουν, χωρίς να έχουν εκπαιδευτεί πως να το πράξουν, αλλά οι περισσότεροι δεν μπορούν.
Ένα σημαντικό σημείο να ΥΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ εδώ είναι ότι είναι πολύ πιο επιθυμητό να μπορΕΙΤΕ πράγματι να υποστηρίξετε την νοοτροπία σας με ικανότητα και όχι ΜΟΝΟ νοοτροπία.
“Ο οποίος είναι ο λόγος που όταν κάποιος μπροστά στα μάτια του κόσμου γίνεται θύμα εκφοβισμού, ληστείας κλπ. οι περισσότεροι άνθρωποι, προσποιούνται ότι δεν το βλέπουν ή και να το βλέπουν, απλά δεν κάνουν τίποτα.
Γιατί;
Επειδή υπάρχουν κάποιοι πραγματικά κακεντρεχής τραμπούκοι, ληστές, βιαστές και δολοφόνοι που είναι επίσης και πολύ έμπειροι και πολύ ικανοί.
Έτσι, αν δεν μπορείτε να ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΤΕ το ποζάρισμα σας με πραγματικές δεξιότητες και αποφασίσουν να σας επιλέξουν έτσι κι αλλιώς…, ΚΑΛΥΤΕΡΑ είναι να είστε σε θέση να κάνετε κάτι γι’ αυτό, ΧΩΡΙΣ δισταγμό και να είστε ΣΙΓΟΥΡΟΙ ότι λειτουργεί!
Είναι πολύ επικίνδυνο να προκαλέσετε κάποιον, με δικά σας μεγάλα λόγια και ποζάρισμα, να ΥΛΟΠΟΙΗΣΕΙ αυτό που θεωρείται ότι είναι η μπλόφα του και να ανακαλύψετε στη πορεία ότι είστε ΑΝΙΚΑΝΟΣ να τον αντιμετωπίσετε σωματικά.
Αυτό που πιθανά να ακολουθήσει είναι, στη μικρότερη των περιπτώσεων, ένας πραγματικά βαρύς ξυλοδαρμός για την ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ του και ΜΟΝΟ (ξυλοδαρμός τύπου ταπείνωσης και εισαγωγής σε νοσοκομείο). Μπορεί να φθάσει όμως και μέχρι μια γρήγορη και βάναυση δολοφονία, για την ηλιθιότητα να προσβάλατε έναν κοινωνιοπαθείς «δίκαιο άνδρα» (“Right man” – το είδος του άνδρα που πιστεύει ότι έχει πάντα δίκιο και θα πιέσει το «θέμα» μέχρι τέλους).
Σκληρή πραγματικότητα
Υπάρχουν τόσες πολλές πιθανότητες στη φυσική σύγκρουση, που είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να προβλεφθεί η κάθε μια λεπτομερώς (θυμηθείτε την αναλογία της θεωρίας του χάους).
Αλλά, επειδή οι άνθρωποι είναι ΑΝΑΣΦΑΛΗΣ, προτιμούν ΟΡΙΣΤΙΚΕΣ απαντήσεις.
Μελέτες έχουν δείξει ότι αν δεν έχουν μια ΣΑΦΗ απάντηση, ο εγκέφαλός τους θα δημιουργήσει μια για να ολοκληρωθεί η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ότι «γνωρίζουν» την απάντηση. Η τηλεοπτική σειρά “brain games” το αποδεικνύει αυτό χωρίς αμφιβολία.
“Ο οποίος είναι ο λόγος που οι άνθρωποι θέλουν να πιστεύουν ότι μπορούν να αφοπλίσουν έναν τρελαμένο μαχαιροβγάλτη αφού παρευρεθούν σε όλα τα μαθήματα Ελλήνων Νίντζα Κομάντο του Μέγα Μάστερ Fu-Ma-Ra.
Αυτό που ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΕΙ τα πράγματα είναι μια ΑΛΛΗ διαδικασία που συνήθως λαμβάνει χώρα. Αυτή που οι άνθρωποι αρχίζουν με τον ΕΑΥΤΟ τους το «Ναι, αλλά αν…;» (το γνωστό ανέκδοτο με τον γρύλλο κολάει εδώ).
Από την οπτική του Combatives Group, αυτό ΔΕΝ είναι ρεαλιστικό, δεδομένου ότι είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να παρέχει αυτή η τακτική την ΤΕΛΕΙΑ απάντηση για ΚΑΘΕ περίπτωση.
Γιατί;
Λόγω του ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟΥ συνδυασμού ΑΣΤΑΘΜΗΤΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ και των ΜΕΤΑΒΛΗΤΩΝ τους, όπως επεσήμανα νωρίτερα. Αυτές εμείς τις αποκαλούμε πιθανότητες. Υπάρχει, ωστόσο, μια ΣΕΙΡΑ από παραμέτρους που ισχύουν για τους ανθρώπους σε σχέση με τον τρόπο που ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ και, αυτές μας παρέχουν έναν πολύ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ κατάλογο δυνατοτήτων.
Αυτός είναι ο λόγος που στην προσέγγισή Αυτοπροστασίας και Αυτοάμυνας Combatives μας λέμε:
Δεν ασχολούμαστε με ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ αλλά με ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ.
Ένα παράδειγμα θα ήταν ΑΝ κάποιος σας έβγαζε το μάτι. Είναι πιθανό να ΜΗ σας ενοχλήσει να ΒΓΑΛΕΙ και το ΑΛΛΟ σας ΜΑΤΙ, αλλά μάλλον δεν είναι δυνατό να μη σας ενοχλήσει.
Υπάρχουν επίσης μια σειρά από ΑΔΙΑΣΕΙΣΤΑ στοιχεία για να εξετάσουμε.
Ακολουθούν μόνο 10 από αυτά, έτσι για να «προβληματιστούμε»:
- Η αυτοάμυνα αποτελεί προσωπική μας ευθύνη.
- Οι περισσότερες συμπλοκές μπορούν να αποφευχθούν.
- Οι συμπλοκές στο δρόμο δεν έχουν ηθικούς κανόνες.
- Οι συμπλοκές στο δρόμο είναι σύντομες και βάρβαρες.
- Οι σοβαρές περιπτώσεις μπορούν να οδηγήσουν σε σοβαρό τραυματισμό.
- Οι συμπλοκές στο δρόμο μπορεί να είναι και μοιραίες.
- Ο νόμος μάλλον θα έχει κάτι να πει για κάθε περίπτωση.
- Υπάρχουν πάντα συνέπειες.
- Οι επιδόσεις σας θα είναι πάντα σύμφωνες με το επίπεδο της εκπαίδευσης.
- Το συμπαθητικό νευρικό σύστημα πάντα θα κυριαρχεί το σώμα σας.
Συν πολλά άλλα σωματικά, ψυχολογικά και τεχνικά γεγονότα. Πάρα πολλά για να αναφέρω ή να εξηγήσω λεπτομερώς εδώ (για αυτό το λόγο υπάρχουν και τα Μαθήματα Combatives μας). Μαζί, αυτά αποτελούν σημαντικό κατάλογο, αλλά είναι πολύ πιο διαχειρίσιμος από έναν κατάλογο με ΑΠΕΙΡΕΣ πιθανότητες… Αυτά αποτελούν τα «πράγματα» που ξέρουμε και μέχρι ένα σημείο μπορούμε ως εκ τούτου να προετοιμαστούμε για αυτά.
Από εκεί και πέρα είναι όλα ΧΑΟΣ…
Είναι σε ΑΥΤΟ το περιβάλλον που θα κληθούμε να αντιδράσουμε σε αυτοάμυνα.
Μυστικά αυτοάμυνας
Με τα χρόνια, η εμπειρία και πολλοί προβληματισμοί με έχουν οδηγήσει σε ορισμένα συμπεράσματα σχετικά με το θέμα της αυτοάμυνας. Πολλές φορές στο παρελθόν, πίστεψα ότι ΕΙΧΑ τις απαντήσεις.
Με το πέρας του χρόνου, απόκτησα το πλεονέκτημα, την εμπειρία και την ωριμότητα που μου έχουν δώσει μια πολύ διαφορετική άποψη. Συχνά επισημαίνοντας ότι ΠΟΤΕ δεν είχα πραγματικά μια οριστική απάντηση για ΠΟΛΛΑ πράγματα που πίστευα. Σαφής μαύρες και άσπρες απόψεις για συγκεκριμένα θέματα έχουν χρωματιστεί διάφορες αποχρώσεις του γκρι.
Άλλα θέματα που ήταν γκρίζα έχουν γίνει μαύρα και άσπρα!
Είμαι ΒΕΒΑΙΟΣ ότι δεν είμαι ο πρώτος που το βιώνει αυτό, ΟΥΤΕ θα είμαι ο τελευταίος. Αν ήμουν νεότερος αυτή η κατάσταση ΙΣΩΣ να μου ήταν εξοργιστική, τώρα πια, είναι απλά μια ένδειξη του πόσα περισσότερο υπάρχουν να μάθω και να κατανοήσω…
Σε θέματα αυτοάμυνας είναι η φυσική πτυχή που η πλειοψηφία των ανθρώπων πιστεύει ότι είναι η πιο σημαντική. Πράγματι Είναι σημαντική, αλλά αν ένας άνθρωπος δεν έχει προετοιμαστεί σε ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ και ψυχολογικό επίπεδο με τη σωστή νοοτροπία και στάση, τα αποτελέσματά του θα μειωθούν στο ελάχιστο.
Ανάλογα με την εμπειρία που διαθέτω, η φυσική πτυχή είναι η πιο χρονοβόρα, με την έννοια ότι οι τεχνικές πρέπει να ασκούνται κατά τρόπο εξαντλητικό και ιδανικά κάτω από πίεση με ποικιλία διαφορετικών αλλά ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΩΝ τρόπων επίθεσης, όχι σπαριγκ. Η επικέντρωση σε ένα μικρό αριθμό έγκυρων τεχνικών που ΜΠΟΡΟΥΝ να εφαρμοστούν σε ευρύ φάσμα καταστάσεων, είναι ΠΟΛΥ πιο χρήσιμο από ό, τι η προσπάθεια να μαθευτούν εκατοντάδες που ΙΣΩΣ μπορεί να εφαρμοστούν σε συγκεκριμένες καταστάσεις.
Η πραγματικότητα της μαθητείας και ΚΑΤΟΧΗΣ των δεξιοτήτων της Αυτοάμυνας ανέρχεται στην σκληρή δουλειά που καθοδηγείται από ΑΝΟΡΘΟΔΩΞΗ σκέψη και πρακτικές (δεν περιορίζεται στην μαθητεία των κλασικών πολεμικών τεχνών ή της μαχητικής άθλησης). Στοιχεία που προσομοιώνΟΥΝ όσο το δυνατόν την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ του δρόμου, καθώς και να επιτρέπει ένα ανεκτό μέτρο δυσφορίας και πόνου που μπορεί να προέρχονται από την τραχύτητα της εκπαίδευσης υπό συνθήκες απειλήΣ και ΣΤΡΕΣ.
Συνεπώς, στο εγχείρημα της αποστολής να ΜΑΘΕΙ κανείς να χειρίζεται τη βία, ΔΕΝ μπορεί να συμπεριφέρεται σαν Prima Donna και να ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ να αναμένει σοβαρά αποτελέσματα…
Αυτό που μπορώ να πω, μετά από τόσες δεκαετίες σε αυτόν τον «χώρο», είναι η πραγματικότητα του θέματος της αυτοάμυνας είναι ότι:
δεν υπάρχουν μυστικά
Μόνο η αναγνώριση και κατανόηση της κοινής γνώσης και κοινής ΛΟΓΙΚΗΣ ή την έλλειψή κατοχής αυτών.
Θα μπορούσα να φλυαρώ στην προσπάθειά να ΠΕΙΣΩ τους ανθρώπους ότι κατέχω τέτοια «μυστική γνώση» (είναι προφανές ότι πολλοί άνθρωποι το έχουν κάνει με επιτυχία), αλλά αυτός δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο εγώ λειτουργώ.
Για μένα, η ωμή, αναλλοίωτη αλήθεια σε ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ θέματα ασφάλειας και αυτής της κοινότητάς μας είναι πάντα η καλύτερη οδός.
Με αυτό τον τρόπο έχω καταφέρει να κρατήσω τη συνείδησή μου καθαρή ότι έχω κάνει το καλύτερο που μπορώ ενδεχομένως να βοηθήσω τους ανθρώπους μου μέσω της έρευνας, της εμπειρίας και της κοινής λογικής, να παραμείνουν υγιείς και ζωντανοί σε πραγματικές συνθήκες απειλής και κινδύνου.