… όχι θεωρίες και εικασίες!
Οι διαφορές ανάμεσα σε γυμναστήρια/αγώνες και πραγματικές συνθήκες είναι δεκάδες και στον παρακάτω πίνακα αναφέρονται μερικές από αυτές:
| ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ | ΑΓΩΝΕΣ/ΑΘΛΗΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ |
| Δεν υπάρχει διαιτητής ή δάσκαλος για να προστατεύσει τους εμπλεκόμενους | Υπάρχει διαιτητής ή δάσκαλος για να προστατεύσει τους εμπλεκόμενους |
| Ο αντίπαλος θέλει να σκοτώσει, να κλέψει ή/& να βλάψει την σωματική μας ακεραιότητα | Ο αντίπαλος θέλει τη νίκη, το έπαθλο ή τη γνώση |
| Ο κίνδυνος είναι ακόμη και θανάσιμος | Ο κίνδυνος είναι η απώλεια ενός μεταλλίου ή μιας επιβράβευσης |
| Το περιβάλλον είναι άγνωστο | Το περιβάλλον είναι γνώριμο |
| Ο αντίπαλος θα εξασκήσει κάθε μέσο | Ο αντίπαλος θα εξασκήσει το σύστημα στο οποίο είμαστε εκπαιδευμένοι |
| Δεν υπάρχει γιατρός, για άμεση βοήθεια | Υπάρχει γιατρός, για άμεση βοήθεια |
| Ο αντίπαλος μπορεί να μην είναι ένας | Ο αντίπαλος είναι πάντα ένας |
| Ο αντίπαλος χρησιμοποιεί οποιοδήποτε μέσο | Ο αντίπαλος παίζει σύμφωνα με τους κανόνες |
| Δεν υπάρχει όριο χρόνου | Υπάρχει όριο χρόνου |
| Δεν υπάρχει δυνατότητα παραίτησης/παράδοσης | Υπάρχει δυνατότητα παραίτησης/παράδοσης |
| Ο αντίπαλος είναι πιθανότατα οπλισμένος | Ο αντίπαλος είναι άοπλος |
| Η ωμή βία είναι ο μόνος κανόνας | Οι κανόνες του συστήματος είναι σεβαστοί |
| Η ενέδρα είναι μέρος της εμπλοκής | Δεν υπάρχει ενέδρα |
Ας αναλογιστεί στο σημείο αυτό ο αναγνώστης τον «άγνωστο κόσμο της πραγματικότητας».
Οι διαφορές αυτές και δεκάδες άλλες, είναι που οδήγησαν το Combatives Group σε μία άλλη προσέγγιση που αντλεί τις ρίζες της από τη φιλοσοφία του μεσαιωνικού μαχητικού “JU JITSU” (καμία σχέση με την αθλητική ομοσπονδία).
Στον κόσμο του Combatives η προσέγγιση είναι ΑΠΛΗ – ΑΜΕΣΗ – ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ, με βαριές μηχανικές κινήσεις. Οι καθ’ όλα σεβαστοί υπέρμαχοι των σύγχρονων «πολεμικών» τεχνών και του «μαχητικού» αθλητισμού, που ενδεχομένως έχουν τις διαφωνίες τους, θα πρέπει να αναρωτηθούν πότε ήταν η τελευταία φορά που κινδύνευσε πραγματικά η ζωή τους ή πότε μία γροθιά τους είχε ως αντίδραση ένα σπασμένο μπουκάλι να κατευθύνεται προς το λαιμό τους.
Σε αντίθεση με τις θεωρητικές, αθλητικές και τεχνικές προσεγγίσεις, η μεθοδολογία του Combatives χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα σε επιχειρησιακό επίπεδο σε σοβαρούς στρατούς και αστυνομίες ανά τον κόσμο.
Οι φύση των κινδύνων στις σύγχρονες κοινωνίες έχει αλλάξει και αυτό φαίνεται από αυτά που συμβαίνουν στις υποτιθέμενες πιο «προοδευμένες» κοινωνίες (Αγγλία, Αμερική κ.λ.π.) που όμως, εισάγονται δυστυχώς και στη χώρα μας.
Το θέμα δεν είναι πλέον οι «κοκορομαχίες» μεταξύ θερμόαιμων, ανήσυχων νεαρών ή υποτίθεται «ώριμων» πολιτών.
Το θέμα είναι η ΚΛΙΜΑΚΟΥΜΕΝΗ ΒΙΑ, η ΕΝΕΔΡΑ για κλοπή ή βιασμό, η επίθεση μιας ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ, η απειλή ή και επίθεση από ΕΝΟΠΛΟ.
Δείτε ξανά τον πίνακα που συνοψίζεται σε μία φράση:
Το περιβάλλον δεν είναι πλέον «αθλητικό» είναι «εχθρικό», δεν είναι «προστατευτικό» είναι «θανάσιμα επικίνδυνο».
Είναι ένας άγνωστος κόσμος για τον απλό πολίτη, αλλά είναι δίπλα μας.
Κάθε λάθος σε μία τέτοια εμπλοκή, δεν έχει επανάληψη, δεν έχει διόρθωση, πληρώνεται άμεσα και πολύ ακριβά.
Δεν υποτιμούμε καμία παραδοσιακή πολεμική τεχνική, άλλωστε η βάση του Combatives είναι το παραδοσιακό μαχητικό Ju Jitsu, το οποίο δεν δημιουργήθηκε και ουδέποτε υπήρξε «άθλημα», όπως πολλοί το έχουν καταντήσει. (Ο νόμιμος κληρονόμος του Ju Jitsu είναι το Judo. Η σημερινή Ελληνική Ομοσπονδία ΕΦΕΟΖΖ δεν έχει ουδεμία σχέση με το παραδοσιακό σύστημα.)
Το κλασικό Ju Jutsu γεννήθηκε, δοκιμάστηκε και τελειοποιήθηκε σε μάχες σώμα με σώμα ανάμεσα σε οπλισμένους αντιπάλους με πανοπλίες και είναι ο πατέρας όλων των Ιαπωνικών παραδοσιακών πολεμικών συστημάτων και μετέπειτα κάποιων αθλημάτων.
Το σύγχρονο Σύστημα Αυτοάμυνας Combatives (απόγονος του Ju Jitsu- δείτε Ιστορία) είναι ένα πλήρες μαχητικό σύστημα, καταστάλαγμα των διδασκαλιών του Ju Jitsu, προσαρμοσμένο στις σύγχρονες μεταλλασσόμενες συνθήκες εμπλοκής.
Δεν αντιμετωπίζουμε πλέον πολεμιστές με πανοπλία “yari” και “katana” στο χέρι και πολύ λίγοι μπορούν να επενδύσουν χιλιάδες ώρες εκπαίδευσης για να αποκτήσουν τις δεξιότητες ενός πολεμιστή του μεσαίωνα.
Όπως είπαμε και πριν, δεν υποτιμούμε καμία τέχνη, όπως ήδη αναφέρθηκε παραπάνω, αλλά επισημαίνουμε τον κίνδυνο της χρήσης αθλητικών τεχνικών, που πωλούνται ως μαχητικές, σε πραγματικές συνθήκες. Ψηλές, εντυπωσιακές κλοτσιές δεν πραγματοποιούνται εύκολα και χωρίς αντίποινα εν ώρα συμπλοκής, τα μαχαίρια κόβουν, οι σιδερογροθιές σπάνε κόκκαλα, οι «φίλοι» καραδοκούν και χτυπάνε, λεπτές τεχνικές ελέγχου γλιστράνε στον ιδρώτα.
Η αλληλουχία κινήσεων (κάτα/φόρμες κλπ.) υπάρχουν για να καλλιεργήσουν ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ, δεν είναι για να εφαρμόζεται σε μάχη, η αντίληψη των διακρινόμενων κενών υπαγορεύει το επόμενο χτύπημα. Ο χρόνος για σκέψη και τήρηση της όποιας αθλητικής στρατηγικής δεν υπάρχει.
Η πραγματικότητα απέχει πολύ από αυτό που θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι είναι.
Μέσα αντιμετώπισης της απειλής πρέπει να είναι ΨΥΧΙΚΑ και ΣΩΜΑΤΙΚΑ ενσωματωμένα και ΑΠΛΑ. Ο εγκέφαλος καλείται να επεξεργαστεί χιλιάδες μικροκινήσεις, συνθήματα / σήματα προ επίθεσης, πιθανότητες, φοβίες, εναλλακτικές, τρόπους, διεξόδους και λύσεις. Μακράν το πιθανότερο είναι να γίνει λάθος επιλογή.
Η λύση είναι ένα καθαρό μυαλό, εκπαιδευμένο να εφαρμόζει άμεσα, απλές αποτελεσματικές τεχνικές.
Η αποστολή των εκπαιδευτών του Combatives Group είναι να εκπαιδεύσουν οποιονδήποτε άνθρωπο να εφαρμόζει αυτήν ακριβώς τη λύση με ασφάλεια, ταχύτητα και αυτοπεποίθηση.
Οι μεγάλοι δάσκαλοι παντός τύπου συστήματος λέγεται ότι γνώριζαν «χιλιάδες» τεχνικές, αλλά εξασκούσαν πολύ λίγες χιλιάδες φορές, γιατί απλώς ήξεραν πως είναι αποτελεσματικότερη η εφαρμογή μίας τεχνικής που έχει εξασκηθεί χιλιάδες φορές, παρά χιλιάδων τεχνικών που έχουν εφαρμοστεί μία φορά.
Γιατί…
η ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ γνώση είναι ΣΟΦΙΑ, αλλά η ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ γνώση είναι ΔΥΝΑΜΗ. – Ζακ Καπανταϊδάκης
Δεν είναι τυχαίο, που οι μεγάλοι δάσκαλοι, είχαν γνώση μίας και μόνο πολεμικής τέχνης, την οποία διαρκώς βελτίωναν, σε αντίθεση με αμφίβολης ποιότητας δασκάλους που έχουν σωρεία επίσης αμφίβολης αξιοπιστίας διπλωμάτων και τίτλων. Αυτά μπορεί να εντυπωσιάζουν τους αδαείς αλλά προκαλούν γέλια σε γνώστες του αντικειμένου τους. Το γνωστό…
«Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι».
Το Combatives (μέχρι το επίπεδο του εκπαιδευτή – 6 επίπεδο), διδάσκει μόνο τις «εφαρμόσιμες» τεχνικές, που μπορεί να εξασκήσει ένας απλός άνθρωπος, είτε είναι γυναίκα είτε άνδρας.
Η ρήση που χαρακτηρίζει την προσέγγισή μας είναι:
«Αν μια γυναίκα μπορεί να ασκήσει το σύστημά μας με επιτυχία, τότε σίγουρα μπορεί και ένας άνδρας.»
Η εμπειρία πολλών ετών από δασκάλους μαχητικών τεχνών, υπαγορεύει τη χρήση περιορισμένου, προσεκτικά επιλεγμένου αριθμού τεχνικών για να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα τους.
Στις Αίθουσες Combatives, διδάσκονται αυτές ακριβώς οι αρχές και τεχνικές που μπορούν να εγγυηθούν στον απλό πολίτη, «πως θα γυρίσει στο σπίτι του, ζωντανός και άθικτος» που είναι ο πρώτος και σημαντικότερος κανόνας του Combatives Group.
Μελετώντας την συμπεριφορά του ανθρώπου υπό πίεση, διαπιστώθηκε, αντίθετα με όσα πιστεύουν οι περισσότεροι, πως λόγω του «στρες» το αίμα συγκεντρώνεται στον πυρήνα των μεγάλων μυών και ο εγκέφαλος οξυγονώνεται λιγότερο με αποτέλεσμα τη μείωση της δυνατότητας επεξεργασίας πληροφοριών, άρα βραδύτερης αντίδρασης, επηρεάζοντας ακόμη και την όραση, μειώνοντας το οπτικό πεδίο (tunnel vision).
Για τους λόγους αυτούς μάλιστα οι Ειδικές Δυνάμεις εκπαιδεύονται στο…
Επιπλέον, διαπιστώθηκε πως υπό πίεση
Αντίστοιχα, στο Combatives, ο στόχος είναι…
Το Σύστημα Combatives του Combatives Group, παρά το ότι αίρει τις καταβολές του από το μαχητικό Ju Jitsu, άρχισε να διδάσκεται από το 1915, λαμβάνοντας υπ’ όψη πως ο ασκούμενος, ο σύγχρονος άνθρωπος, πρέπει σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να είναι ικανός να αντιμετωπίσει μία ενδεχόμενη απειλή. Ενώ οι γνώσεις του εκπαιδευτή, τείνουν να είναι παράλληλες με τις γνώσεις των ελάχιστων (συγκριτικά) ανά τον κόσμο που ακόμη εξασκούν το μαχητικό Ju Jitsu.
Αναμφίβολα, η ΠΟΛΥΕΤΗΣ ΕΞΑΣΚΗΣΗ ωφελεί και τον ΜΑΘΗΤΗ και την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ του δασκάλου. Συνεπώς, η γνώμη πολλών “masters” είναι πως η πολυετής εξάσκηση θα είναι αποτελεσματικότερη.
Σύμφωνούμε…, αλλά σε τί;
Τέχνη, Άθληση, Προσωπική ανάπτυξη ή στα βασικά της Ασφάλειας, Αυτοπροστασίας και ΑΝ χρειαστεί, Αυτοάμυνας;
Αν είναι στο πρώτο, καλά τα λένε. Αν είναι όμως στο δεύτερο δεν είναι ειλικρινείς.
Ο δρόμος του Combatives όμως είναι η «εξάσκηση στην αποτελεσματικότητα», γι’ αυτό σε μικρό χρονικό διάστημα ο ασκούμενος είναι ικανός να αντιμετωπίσει την «απειλή». Δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι για την κόσμια συμπεριφορά του. Εξάλλου, τους «απροσάρμοστους» τους διώχνουμε νωρίς με τον τρόπο μας και με το πνεύμα που μας κατέχει και αδυνατούν να ασπαστούν λόγο της σκεβρωμένης φύσης τους.
Η βασική αρχή του Combatives είναι:
- Απλό
- Άμεσο
- Αποτελεσματικό
Αυτό είναι το ΔΟΓΜΑ μας…
Άλλωστε, ποιο είναι το νόημα να μαθαίνεις τόσο πολλά όταν χρειάζονται τόσο λίγα;