Αλήθειες που δεν λέει κανείς
Είναι μόνιμος κανόνας στην κοινότητα του Combatives Group οι άνθρωποι μας να ακονίζουν συνεχώς τις δεξιότητές παρατήρησής τους. Ο λόγος είναι φυσικά απλός:
Είναι ο καλλίτερος τρόπος για να μην πιαστούν εξ απήνης.
Επιθέσεις και κυρίως επιθέσεις με μαχαίρι δεν συμβαίνουν έτσι απλά. Πάντα υπάρχουν καταστάσεις και συνθήκες που οδηγούν σε αυτές. Κάποιος πάντα παρακολουθεί, στοχεύει, αξιολογεί, επιλέγει, λαμβάνει απόφαση και δράττει. Και χωρίς απόκλιση είναι που θα «αποκωδικοποιήσει» αυτά για μας – ΑΝ έχουμε κάνει την απαραίτητη προ-εργασία.
Σε περίπτωση που αποτύχουμε σε αυτές τις διεργασίες, τότε είναι πολύ πιθανότερο να βιώσουμε μια πραγματική εμπειρία «παντουσκατίτιδας» (και μη χειρότερα).
Αλλά για χάρη της συζήτησης, ας υποθέσουμε ότι έχουμε πιαστεί ξεβράκωτοι…
Τι μπορούμε να περιμένουμε να δούμε μπροστά μας ή να έχουμε να αντιμετωπίσουμε;
Οι επιθέσεις με μαχαίρι πραγματοποιούνται με δύο βασικούς τρόπους:
- Με προειδοποίηση (απειλή)
- Χωρίς προειδοποίηση (ενέδρα)
Οι συχνότερες επιθέσεις με μαχαίρι μπορεί να ξεκινήσουν με:
- – So You Think You Can #27
- – Fight turns to knife assault
- – So You Think You Can #12
- – So You Think You Can #29
Σε κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις, αυτό που βλέπουμε είναι κλιμάκωση της απειλής και κινδύνου.
Αυτές οι περιπτώσεις μπορούν να περιγραφούν ως:
Είναι οι αριθμοί 2, 3, 4 & 5 που ΙΣΩΣ δοκιμάζονται σε αθλητικό σύλλογο πολεμικής τέχνης. Ωστόσο είναι αριθμός 1 ο οποίος είναι η πιο κοινή περίπτωση στην πραγματικότητα.
Οι αριθμοί 3, 4 & 5 σχετίζονται ως επί το πλείστον με ενώ οι αριθμοί 1 & 2
Για να είμαστε δίκαιοι, πολλοί Αθλητικοί Σύλλογοι Πολεμικών Τεχνών ασκούν διάφορα είδη επίθεσης και άμυνας. Ωστόσο, είναι το πώς τα ασκούν με το οποίο έχουμε διαφορά. Η θέση του Combatives Group είναι:
Για κάθε είδους πρακτικής να έχει πιθανότητα να σταθεί, έστω και εν μέρει αποτελεσματικά, πρέπει να διεξάγεται ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ και ΥΠΟ ΑΚΡΑΙΑ ΠΙΕΣΗ.