Ποιοί πραγματικά γνωρίζουν την Χρήση Μαχαιριού;
Τόσα πολλά έχουν γραφτεί για τη χρήση του μαχαιριού, όπου έχει καταστεί δύσκολη η διάκριση μεταξύ του τι είναι πραγματικό και τι δεν είναι. Τι είναι αλήθεια και τι δεν είναι. Τι λειτουργεί και τι όχι.
Η πραγματικότητα της κατάστασης, όπως αποδεικνύεται στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων που έχει χρησιμοποιηθεί το μαχαίρι, είναι ότι ο τρόπος χρήσης του μαχαιριού, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ένστικτο και το ψυχολογικό στρες.
Ρόλο μεγάλο παίζουν επίσης η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ και η ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ στην οποία χρησιμοποιείται, παρά η πολιτιστική προέλευση και το «στυλ». ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΡΟΛΟ παίζει ίσως η ποικιλόμορφη τεχνική κατάρτιση (με βάση τη βαριά «μηχανική» κίνηση) παρότι σε αυτήν δίνεται λανθασμένα η μεγαλύτερη έμφαση.
Ένας από τους πραγματικούς ενόχους για αυτή τη σύγχυση και σε πολλές περιπτώσεις, φανταστικές αξιώσεις και τεχνικές, είναι η σύγχρονη κοινότητα των λεγόμενων «Πολεμικών Τεχνών».
Η τάση των ανθρώπων που ισχυρίζονται ότι είναι μάστερ του μαχαιριού μάχης, είναι να πουλήσουν μια τάχα «μυστική» ή «αποκλειστική» τέχνη ή δεξιότητες, στους εύπιστους ανθρώπους που θέλουν να πιστεύουν ότι θα κατέχουν κάτι που «άλλοι» δεν κατέχουν.
Aν γίνει μια πιο προσεκτική εξέταση των περισσοτέρων από αυτούς τους ανθρώπους, οι επίδοξοι μαθητές γρήγορα ανακαλύπτουν ότι αυτοί οι μάστερ δεν έχουν καν παίξει έστω και μια φορά ένα γερό ξύλο στο δρόμο! Αποτελούνται από μια στολή, συνήθως πολλές όμορφα πλαισιωμένες κόλες χαρτί πάνω στον τοίχο και, έναν τρανταχτό τίτλο που αποδέχονται ανίδεοι άνθρωποι. Αντικείμενα που οδηγούν αυτά τα ελπιδοφόρα κομάντο να πιστεύουν ότι ο μάστερ ξέρει για τι πράγμα μιλάει (η άγνοια από μόνη της δεν είναι κάτι μεμπτό. Όμως, η έλλειψη της δέουσας επιμέλειας στην έρευνα είναι).
Που είναι το πρόβλημα;
Το πρόβλημα με «πολύπλοκες» πολεμικές τέχνες είναι ότι πλέον επικεντρώνονται υπερβολικά στην τάχα «επιστημονική προσέγγιση», ξεχνώντας τη χρήση για την οποία αυτά τα συστήματα δημιουργήθηκαν.
Ας σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, η μάχη σώμα-με-σώμα αναπτύχθηκε για να ΣΑΚΑΤΕΥΟΥΜΕ και ΣΚΟΤΩΝΟΥΜΕ τον εχθρό όσο πιο ΓΡΗΓΟΡΑ και πιο ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ γίνεται. Όχι για πνευματική ανάπτυξη, όχι για πολιτιστική ανάδειξη, όχι για άθληση, όχι για επίδειξη και σίγουρα όχι για να επιδείξουμε 50 τρόπους για να κάνουμε το απλούστερο πράγμα.
Μία απλή, άμεση και αποτελεσματική μέθοδο καλά εκτελεσμένη, θα λειτουργήσει κάθε φορά, ειδικά όταν αυτό γίνεται αιφνιδιαστικά, με τέχνασμα και στοχεύοντας ζωτικής σημασίας στόχο.
Είναι άκρως σημαντικό να εκτιμήσει κανείς ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών που έχουν χρησιμοποιήσει μαχαίρι σε κατάσταση θυμού ή για έγκλημα δεν έχουν λάβει ειδική εκπαίδευση στη χρήση του σε Στρατό ή κάποια σούπερ Μυστική Υπηρεσία. Απλώς έσφιξαν το όπλο τους στη παλάμη και το χρησιμοποίησαν, συχνά κατ’ επανάληψη, με την ίδια κίνηση καρφώνοντας λυσσαλέα και επανειλημμένα το ίδιο ή διαφορετικά σημεία του θύματος τους.
Εάν δεν μπορείτε να το πιστέψετε ή δεν επιθυμείτε να το πιστέψετε, δείτε κάποια βίντεο στο YouTube κάτω από τον τίτλο “knife attacks” (επιθέσεις με μαχαίρι) ή παρόμοιους τίτλους για να επιβεβαιώσετε αυτό το γεγονός.
Μηδέν εκπαίδευση…, μόνο άγρια πρόθεση…
Ακόμη και σε παγκόσμια κλίμακα, ΟΥΤΕ οι Ειδικές Δυνάμεις στρατών (ούτε οι Πράκτορες Μυστικών Υπηρεσιών), δεν προπονούνται σε κάποιο μακροσκελές πρόγραμμα εκπαίδευσης του μαχαιριού για να «κιμαδιάζουν τον οχθρό». Και αυτό επειδή η επιχειρησιακή του χρήση είναι ελάχιστη συγκριτικά με το τυφέκιο που αποτελεί το κύριο όπλο.
Ευφυής, γνώστες και έμπειροι εκπαιδευτές γνωρίζουν ότι τα ΒΑΣΙΚΑ εφαρμοσμένα με ΑΓΡΙΑ ΠΡΟΘΕΣΗ θα πετύχουν. Δεν δίνουν ποτέ έμφαση στην μονομαχία με μαχαίρι (Ελληνιστί το κατάλληλο όνομα για το «ναιφ φαιτινγκ»), διότι οι όποιοι επαγγελματίες χειριστές εκπαιδεύονται κυρίως να επιτεθούν με ΤΕΧΝΑΣΜΑ και ΕΚΠΛΗΞΗ από ΕΝΕΔΡΑ!!
Σημειώστε ότι αυτή είναι η ίδια προσέγγιση που χρησιμοποιεί ένα αρπακτικό της κοινωνίας στα άτυχα θύματα του.
Η πρόκληση για κάθε άνθρωπο που εκπαιδεύεται να χρησιμοποιεί μαχαίρι, δεν είναι η τεχνική που χρησιμοποιεί, αλλά τα «Α*****α» που χρειάζεται για να χρησιμοποιήσει το μαχαίρι. («Ποιότητες» που συζητάμε σε άλλα άρθρα).
Όμως, οι αρχιμάστερ δεν μπορούν να πωλήσουν κάτι που δείχνει τόσο «πεζό» και τα επίδοξα «κομάντα» απαιτούν περισσότερα… Θα πρέπει να δείχνουν ΚΑΙ εντυπωσιακά! Αρκετά ώστε να εντυπωσιάσει το ελπιδοφόρο κομάντο του καναπέ και άλλους πιθανούς πελάτες, ότι αυτό που ο μάστερ διδάσκει, είναι πράγματι μια «Υψηλότατη Μορφή Τέχνης».
Μερικές αλήθειες για την Χρήση Μαχαιριού
Εδώ είναι που αρχίζουν τα πραγματικά προβλήματα…
Μιλάμε για ΠΟΛΙΤΕΣ και ειδικά τους πολίτες στην Ελλάδα. Η Ελληνική νομοθεσία ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗ ΟΠΛΟΦΟΡΙΑ, αυτόματα κάνοντας την πρακτική της διδασκαλίας της χρήσης ενός μαχαιριού στους πολίτες ΠΑΡΑΔΟΞΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ (Δηλαδή τι; Δηλώνουν επάγγελμα Μαχαιροβγάλτης;;).
Σίγουρα μπορεί κανείς να φέρει παράνομα ένα μαχαίρι. Όμως, τα δύο βασικότερα ερωτήματα που πρέπει να κάνει ένας πολίτης είναι:
- Αξίζει τις νομικές συνέπειες και τις προεκτάσεις αυτών;
- Και αν συλληφθώ με μαχαίρι (ή πιστόλι), αξίζει να στιγματιστώ ως «μαχαιροβγάλτης» ή «ύποπτο» στοιχείο;
Για να μην αναφερθούμε σε άλλα ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ερωτήματα…
Από την άλλη, υπάρχει συχνά το επιχείρημα:
«Αν δεν μάθει κανείς πώς να χρησιμοποιεί ένα μαχαίρι, πώς θα γνωρίζει πώς να αντιμετωπίσει άοπλος κάποιον επιτιθέμενο που ενδεχομένως χρησιμοποιήσει μαχαίρι πάνω του;»
Αυτό μπορεί να ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ σαν κοινή λογική. Όμως είτε είστε ένοπλος ή άοπλος (όπως ο νόμος απαιτεί), η κατάσταση σίγουρα δεν είναι υπέρ σας, ότι και να ξέρετε.
Γιατί;
Διότι αν θέλουμε να γνωρίζουμε τι λένε οι πραγματικοί ειδικοί…:
«Δεν υπάρχει σίγουρη άμυνα εναντίων του μαχαιριού…» – W.E. Fairbairn
Μια σύντομη ανάγνωση του ιστορικού αυτού του ανθρώπου δεν αφήνει και πολλές αμφιβολίες για την εμπειρία του.
Και τι γίνεται αν είστε άοπλοι;
Σίγουρα θα μπορούσε κανείς να αναφέρει περιστατικά που οι δέκτες επίθεσης με μαχαίρι ΕΧΟΥΝ επιβιώσει ΑΟΠΛΟΙ, υπάρχουν και στο YouTube. Αλλά σε αντίθεση, αριθμητικά, υπάρχει συντριπτικά μεγαλύτερος αριθμός από αυτούς που ΔΕΝ τα κατάφεραν.
Το ερώτημα που γεννιέται αμέσως στο μυαλό μας είναι:
«Και αν ένας από αυτούς είσαι ΕΣΥ;;»
Πουθενά δεν έχει αποδείξει κανείς με σιγουριά ότι μπορούμε να αμυνθούμε, έχοντας μάθει οι ίδιοι να ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΜΑΧΑΙΡΙ για να ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ τι μπορεί να μας ΚΑΝΕΙ κανείς με μαχαίρι.
Γιατί;
Διότι καθώς μιλάμε, όλα διδάσκονται σε ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ με ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΜΟΥΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ σε ένα ΑΣΦΑΛΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΧΩΡΙΣ ΕΝΕΔΡΕΣ ΚΑΙ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ.
Στατιστικά και αντικειμενικά, η περίπτωση να δεχτεί κανείς επίθεση οποιασδήποτε φύσεως αυξάνεται όταν ζει ή κινείται σε ανάλογα περιβάλλοντα. Σε τέτοιες περιπτώσεις η κοινή λογική και μόνο θα υπαγόρευε την Απουσία, Αποφυγή και Απόδραση.
Και τώρα, στο περιβόητο «ναΐφ φαΐτινγκ»
Αντιμετωπίζοντας έναν ένοπλο επιτιθέμενο κρατώντας και οι δύο μαχαίρι είναι το ίδιο ΑΒΕΒΑΙΟ. Περίπτωση που θυμίζει ΜΠΛΕΝΤΕΡ οπού είστε πολύ κοντά σε ΒΕΒΑΙΟ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟ ή ΘΑΝΑΤΟ.
Είναι εύκολο για όσους δεν έχουν δώσει μάχη επιβίωσης να λένε μεγάλα λόγια.
Στην Κοινότητα του Combatives Group λέμε:
«Η απόσταση είναι φίλος!»
Τι συνέβη ρε παιδιά στο τρεχάτε ποδαράκια μου;
Στο οποίο μπορεί κανείς να ανταποκριθεί με το ερώτημα:
«Τι γίνεται όμως αν δεν μπορείς;»
Για εμάς αυτή είναι ΛΑΘΟΣ ΕΡΩΤΗΣΗ. Πιο σωστά, και μιλώντας πάντα ρεαλιστικά, θα έπρεπε να ρωτήσουμε:
Πόσοι άνθρωποι από τα περίπου 10.000.000 στην Ελλάδα έχουν δεχτεί επίθεση για ληστεία ή με δολοφονική πρόθεση από μαχαιροβγάλτη;
Κατ’ αρχάς, ανάλογα με στατιστικά από την Ελληνική Αστυνομία, ο μέσος πολίτης έχει εξαιρετικά μικρή πιθανότητα να του επιτεθούν με μαχαίρι εν βρασμό σε καβγά.
Οι εγκληματικές επιθέσεις (όχι φυλετικές), με μαχαίρι είναι ακόμη σπανιότερες!
Δεν υπάρχει αμφιβολία, «Ειδικοί μάστερ στα Μαχαίρια» προτιμούν να παίζουν με τους φόβους των ανθρώπων, υπονοώντας ότι υπάρχουν ορδές κακοποιών, που θέλουν να επιτεθούν με μαχαίρι σε ανυποψίαστους πολίτες, για να τους «πιούν το αίμα».
Διδάσκοντας απλούς πολίτες αληθοφανείς «υπέρ μυστικές θανατηφόρες τεχνικές με μαχαίρι» αποτελεί απλώς απατηλό «φυλαχτό». (δείτε – Διαχείριση Φόβου ή Διαχείριση Κινδύνου;)
Ακόμη και αν ένας άνθρωπος ήταν να πραγματοποιήσει εκπαίδευση απλά για τον σκοπό της κατοχής γνώσεων αυτών των δεξιοτήτων, χωρίς ποτέ να έχει την παραμικρή πιθανότητα χρήσης τους, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι αυτά που διδάσκει ο μάστερ Fu-Ma-Ra αξίζουν έστω και μία δεκάρα!! Στο κάτω – κάτω…,
ΠΟΤΕ, ΠΟΥ και σε ΠΟΙΟΝ τα έχει ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ χωρίς να το μυριστεί ο νόμος;
Αυτό που πρέπει να έχουμε κατά νου είναι ότι μιλάμε για πολίτες, οι οποίοι υποτίθεται ότι διδάσκονται αυτά για ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ. Δηλαδή, ακόμη και αν επρόκειτο να αψηφήσουν τον νόμο με το να φέρουν ή να χρησιμοποιήσουν ένα μαχαίρι, θα πρέπει να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους ώστε να το χρησιμοποιήσουν σε ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ.
Είναι γεγονός ότι θα κατηγορηθούν και θα καταδικαστούν με παράνομη οπλοκατοχή, οπλοφορία και οπλοχρησία. Και για να δικαιολογηθεί έστω και ελάχιστα, θα πρέπει ακόμη και υπό συνθήκες ακραίου στρες, να το χρησιμοποιήσουν με ΦΕΙΔΩ και με ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ κατά ΕΞΙΣΟΥ ΟΠΛΙΣΜΕΝΟ αντίπαλο (δεν πιστεύουμε ότι αυτό είναι και τόσο εύκολο).
Γιατί;
Είναι αποδεδειγμένο ότι το στρες που βιώνει κανείς σε εν δυνάμει θανατηφόρες καταστάσεις καθιστά πολλές θεωρίες και τεχνικές ανέφικτες.
Όμως αυτοάμυνα κατά τον νόμο, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη «να σκοτώσετε τον επιτιθέμενο». Για το Combatives μπορεί επίσης να σημαίνει
Σε γενικές γραμμές, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το ΙΔΙΟ ΜΕΤΡΟ της δύναμης που χρειάζεται για να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ τον επιτιθέμενο, αλλά ΟΧΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.
Σε περίπτωση που ένα άτομο χρησιμοποιεί ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από ό, τι είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ για να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ την επίθεση, μπορεί να θεωρηθεί μια πράξη ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ, που θα τιμωρηθεί από το νόμο.
Η κατάρτιση στον τοπικό σύλλογο πολεμικών τεχνών σας, μάλλον δεν καλύπτει ποτέ αυτά τα γεγονότα. Είναι αντίθετα με το μάρκετινγκ ενός «σέξι» προϊόντος σε ανθρώπους που αγνοούν τις ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ και πολύ πιθανά, δεν τις έχουν καν ΣΚΕΦΤΕΙ.
Και μην κοροϊδευόμαστε, είναι επίσης ένας καλός τρόπος για τον «εκπαιδευτή» να κερδίζει χρήματα από ένα προϊόν που δεν φέρει νομικές συνέπειες για τον ίδιο.
Προσοχή! Ότι φαινομενικά λάμπει, μπορεί επίσης να μετατραπεί σε σκατά!!
