Ε, Λοιπόν…, Ποιος Οπλοφορεί με Μαχαίρι;

Ποιός είσαι βρε μεγάλε!

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, οι φυλακές σε όλο τον κόσμο είναι γεμάτες από κακοποιούς, ανάμεσα των οποίων ανθρώπους που έχουν δολοφονήσει με μαχαίρι. Εκτός για μηδαμινό αριθμό, κανένας από αυτούς δεν είναι «ειδικός μαχητής με μαχαίρι». Όλοι όμως είναι ένοχοι της επίθεσης με μαχαίρι και, η λέξη «επίθεση» είναι το κλειδί εδώ.

Εμείς του Combatives Group, βάση στοιχείων, αμφισβητούμε την μεγάλη συχνότητα της «μάχης με μαχαίρια» στον ελληνικό χώρο. Στην ελληνική κοινωνική πραγματικότητα, είναι επίθεση που συνήθως πραγματοποιείται από ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ (καβγάδες που μπορούν να αποφευχθούν) και ΙΣΩΣ από ΕΝΕΔΡΑ. Σημειώστε ότι στο τελευταίο σημαίνει ότι ο άνθρωπος που έπεσε σε ενέδρα δεν είχε καμία προειδοποίηση (και αυτό προϋποθέτει αλλά προβλήματα).

Όσον αφορά το τελευταίο, αναφέρω μία μόνο υπόθεση, τον Μαϊο του 2011 το πανελλήνιο έμεινε άναυδο από ένα περιστατικό όπου ένας άνδρας, ο Μανώλης Κάνταρης, έπαιρνε την έγκυο γυναίκα του σε μαιευτήριο να γεννήσει το παιδί τους. Για να καταγράψει το ευτυχές αυτό οικογενειακό συμβάν, θα χρησιμοποιούσε βίντεο κάμερα. Καθώς το ζευγάρι έφτασε στο όχημα τους, τρείς άνδρες ξένης υπηκοότητας τους πλησίασαν και στη συνέχεια τον μαχαίρωσαν μερικές φορές, άρπαξαν τη βίντεο κάμερα και το έβαλαν στα πόδια. Πιάστηκαν λίγο αργότερα.

Σημειώστε τα ακόλουθα γεγονότα:

• Το θύμα είχε αποσπασμένη προσοχή (η γέννηση ήταν ευτυχής περίσταση)
• Δεν υπήρξε κανένας διάλογος (δεν υπήρξε καμία βίαιη λεκτική απειλή)
• Δεν υπήρξε καμία προειδοποίηση (οι δράστες επιτέθηκαν από ενέδρα)

Αυτό που είναι λυπηρό είναι ότι ο δύστυχος αυτός άνθρωπος έχασε τη ζωή του σε ένα περιστατικό που μπορεί κάλλιστα να είχε αποφευχθεί ακολουθώντας τα βασικά πρωτόκολλα αυτοπροστασίας που διδάσκονται ως πρότυπο στο Combatives Group.

Είναι λοιπόν σαφές ότι, αν ένα άτομο έχει την ΠΡΟΘΕΣΗ να μας κάνει κακό, δεν ακολουθεί δικά μας στερεότυπα. Θα το πράξει επιτυχώς, εάν ΒΑΣΙΚΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ασφαλείας και αυτοπροστασίας ΔΕΝ ασκούνται από εμάς ΟΛΗ την ώρα.

Αλλά επειδή τα Commando του καναπέ είναι σκληροπυρηνική ομάδα που έχει ισχυρές πεποιθήσεις αλλά καμία γνώση, η δική τους μάρκα κοινής λογικής πεθαίνει πάντα τελευταία. Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που θέλουν να μάθουν τις μυστικές δεξιότητες του μαχαιριού μάχης για την περίπτωση που ένας άλλος εξίσου ειδικός με μαχαίρι τους επιτεθεί ξαφνικά.

Αυτό βέβαια σημαίνει ότι θα πρέπει να δεχτούν επίθεση από ΕΝΕΔΡΑ ακριβώς όπως περιγράφηκε προηγουμένως. (Αλλιώς τι; Θα επιτεθούν οι ίδιοι πρώτοι με μαχαίρι σε αυτοάμυνα;)

Βέβαια, δεν υπάρχει καμία μάχη (μονομαχία) με μαχαίρια εδώ. Μιας και πιάστηκες ΕΞΑΠΙΝΗΣ, σημαίνει ότι ο «άλλος» σε έχει ήδη μαχαιρώσει.

Έτσι, τα ερωτήματα που τίθενται είναι:

• Τι απόγινε η Εγρήγορση;
• Τι απόγινε η Αντίληψη του περιβάλλοντος;
• Τι απόγινε η Πρόληψη;
• Γιατί δεν είναι η Απουσία, η Αποφυγή και η Απόδραση διαθέσιμες ως επιλογές;

Εάν ένας άνθρωπος ΔΕΝ ασκεί ΠΡΩΤΑ αυτές τις επιλογές, σημαίνει ότι δεν ενεργεί σε αυτοάμυνα και αντιθέτως, όντας ΟΠΛΙΣΜΕΝΟΣ είναι ΚΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΜΕΝΟΣ να ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ το ΟΠΛΟ και τις «ικανότητές» του, χωρίς να προσπαθεί να την «κάνει» πρώτα. Δηλαδή στα μάτια του νόμου,

ΨΑΧΝΕΙ ΕΝΕΡΓΑ ΓΙΑ ΚΑΒΓΑΔΕΣ…

Αυτή η προσέγγιση φυσικά σημαίνει ότι ετοιμάζεται για ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ και ΟΧΙ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ. Η Μονομαχία προϋποθέτει ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ. Και ακριβώς όπως οι καυγάδες είναι παράνομοι, έτσι είναι και η ένοπλη μονομαχία.

Ένας εισαγγελέας θα ρωτήσει πολλά δύσκολα ερωτήματα εδώ…

Εμείς του Combatives Group αμφισβητούμε την «μάχη με μαχαίρια» γιατί ένας έξυπνος ασκητής Combatives κινείται πάντα:

• Με νοοτροπία πρόληψης (γιατί να μπλέξει εξάλλου;)
• Ανοικτός σε εναλλακτικές λύσεις (υπάρχει και άλλο μονοπάτι)
• Σε εγρήγορση (για ότι «μυρίζει μπαρούτι»)
• Με επίγνωση (του περιβάλλοντος)
• Προετοιμασμένος (όταν χρειαστεί)

Ώστε να είναι σε θέση να ασκήσει τα «3Α» της ασφάλειας»:

• Να Απουσιάσει
• Να Αποφύγει
• Να Αποδράσει

Η προοπτική ενός «μπλέντερ μαχαιριών» είναι αποκλειστικά για «ειδικούς» σκληροτράχηλους μαχητές μαχαιριών που θέλουν να το πουλήσουν σε εύπιστα και συνεπώς αφελείς commando του καναπέ. Αυτοί ονομάζονται και αλλιώς «ΔΩΡΗΤΕΣ ΟΡΓΑΝΩΝ».

Για ασκούμενους Combatives, η ιδέα δύο ανθρώπων αντιμέτωποι με μαχαίρια ανά χείρας μπροστά σε κοινό, προορίζεται για ταινίες και μια χούφτα «κουλτούρες μαχαιριού» σε όλο τον κόσμο. Υποθέτει επίσης ότι τα δύο μέρη έχουν δει και αναγνωρίσει την απειλή που θέτουν ο ένας στον άλλο και δεν δέχονται επίθεση από ενέδρα.

Είναι απίθανο για άνθρωπο που ξέρει πώς χρησιμοποιείται καλλίτερα ένα μαχαίρι, να ΑΓΝΟΕΙ την επίθεση με ΕΚΠΛΗΞΗ από ΕΝΕΔΡΑ όσο και τις ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης τέτοιας επίθεσης.

Μιας και αναφέραμε την «κουλτούρα μαχαιριού» ας αναπτύξουμε λίγο ένα παράδειγμα.

Οι φυλακές του κόσμου είναι επίσης «κουλτούρες μαχαιριού». Και ως εκ τούτου, πολλοί επαγγελματίες εγκληματίες κρατούμενοι, κάνουν μεγάλο κόπο να μάθουν τις απαραίτητες δεξιότητες ενώ εκτίουν την ποινή τους.

Ο λόγος;

Για να αυξήσουν την επιτυχία τους στις εγκληματικές τους δραστηριότητες.

Μαθαίνουν πολύ βασικές τεχνικές επίθεσης συνήθως από ΠΙΣΩ, που επικεντρώνονται σε επιθέσεις ΕΞΑΠΙΝΗΣ από ΕΝΕΔΡΑ, σε ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΕΣ επιθέσεις ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ κατευθύνσεων. Και αν κρίνουμε από την επιτυχία τους, δεν είναι ούτε αναγκαίο, ούτε απαραίτητο να διαθέτουν περισσότερο από αυτές τις βασικές δεξιότητες.

Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες λεγόμενες «ανειδίκευτες» επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία και με πολύ «βασική» τεχνοτροπία.

Υπάρχουν καταγεγραμμένες σκηνές σε αμερικανικές φυλακές υψίστης ασφαλείας κρατούμενων να προπονούνται σε σημεία που δεν διαθέτουν επαρκή κάλυψη από κάμερες ασφαλείας. Βάση αυτού, έχω συχνά αναρωτηθεί πώς οι «ειδικοί» θα αντιμετώπιζαν έναν τόσο «απλά» εκπαιδευμένο, αλλά άκρως αποφασισμένο άνθρωπο, πιθανότητα κατά συρροή κακοποιό, που δεν δίνει δεκάρα για το νόμο ή τις συνέπειες του, αλλά θέλει πολύ να τους «φάει».

Από τη στιγμή που θα βγουν στους δρόμους, είναι πιά πολύ έμπειροι στη κύρια χρήση  της λεπίδας στο «επάγγελμά» τους (την ενέδρα και τη δολοφονία). Για τη συντριπτική πλειονότητα των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από το μαχαίρι, το modus operandi είναι αρκετά κοινό.

Ακολουθούν μερικά από αυτά τα κοινά στοιχεία των δραστών:

• Στήνουν ΕΝΕΔΡΑ στα θύματά τους (για να προωθήσουν το σοκ, την σύγχυση και την υποταγή)
• Χρησιμοποιήσουν τον ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟ αν εκτιμήσουν ότι δεν θα πιάσει ή ενέδρα (συνήθως εκμεταλλεύονται τον διάλογο για να πλησιάσουν)
• Καρφώνουν ΣΥΝΕΧΩΣ (οι θηρευτές ασκούν προσωρινά ακραία βία καρφώνοντας μανιωδώς και ΟΧΙ κόβοντας, ελέγχοντας, παγιδεύοντας και ότι άλλη μπουρδοθεωρία πλασάρεται.)

Στις περιπτώσεις που ΔΕΝ υπάρχει καμία προσέγγιση προ-σύγκρουσης, όπως ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ για να πλησιάσει πιο κοντά ή μια λεκτική ανταλλαγή, οι δράστες δρουν απλά όπως στο ατυχές περιστατικό που αναφέρθηκε προηγουμένως.

Μηδέν προειδοποίηση, μόνο επίθεση με πρόθεση να σκοτώσει.

Και που βρίσκετε εδώ η «άμυνα» εναντίων του μαχαιριού;

Στην Ελλάδα, όπου ζω τώρα, ο έλληνας έχει γενικά πάψει να έχει «κουλτούρα μαχαιριού» από τη εποχή του πρωθυπουργού Καποδίστρια (γ. 1800). Το ίδιο όμως μπορεί να ειπωθεί και για περισσότερες κοινωνίες στον κόσμο, πλην αυτές του τρίτου κόσμου, όπου το μαχαίρι μπορεί ακόμη να χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό από το γενικό πληθυσμό (συνήθως άνδρες). Οι ανεπίσημες στατιστικές μας λένε ότι τα μαχαίρια χρησιμοποιούνται από μεγάλο αριθμό μεταναστών στην Ελλάδα, λόγω των παραγόντων που αναφέρθηκαν προηγουμένως και, το φαινόμενο είναι πολύ πιο έντονο στο εγκληματικό στοιχείο αυτών των ομάδων.

Εκτός από αυτές τις εξηγήσεις, ποίοι περιφέρονται με μαχαίρι;:

1. Εγκληματίες κατά συρροή (συγκριτικά σκληροπυρηνικοί, αλλά στατιστικά σχετικά σπάνια συνάντηση)
2. Όσοι αντλούν «Εξουσία και Αυτοεκτίμηση», από το όπλο τους (ευφάνταστοι υποψήφιοι για έγκλημα που ίσως σύντομα στο μέλλον θα διακορεύονται πρωκτολογικά στη στενή)
3. Όσοι φοβούνται και νιώθουν πιο ασφαλής από επίθεση (φοβισμένοι, φαντασμένοι, αδαείς αλλά και αδέξιοι πολίτες)
4. Νομίζουν ότι ξέρουν να το χρησιμοποιήσουν («Ειδικοί και μάστερ», μαθητές κορόιδα και πιθανοί δότες οργάνων)
5. Αυτοί που πραγματικά ξέρουν να το χρησιμοποιούν (οι αληθινοί εμπειρογνώμονες της μηδαμινής μειοψηφίας που δεν πρέπει να συγχέεται με τους 2^ους και 4^ους φαντασμένους)
6. Αυτοί που το έχουν ξαναχρησιμοποιήσει (έμπειροι, έχουν «σφάξει», πιθανότατα οι 1^οι και οι 5^οι)