Περνώντας κανείς λίγη ώρα στο YouTube™, αναζητώντας βίντεο επιθέσεων με μαχαίρι, γρήγορα θα νιώσει να διαλύονται οι μύθοι που είχε στο μυαλό του κι εμπόδιζαν την ορθή κρίση του.
Η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή!
Και όμως οι άνθρωποι εξακολουθούν να εκπαιδεύονται με μεθόδους:
- Όπου η επίθεση είναι προβλέψιμη
- Όπου ο «αντίπαλος» στέκεται ακίνητος
- Όπου υπάρχει άφθονος χρόνος για κάποιον να εκτελέσει μία ή και πολλές τέλειες τεχνικές
- Όπου υπάρχει αδιάκοπη ροή με σειρά πολλών τεχνικών
- Όπου η επίθεση φθάνει σε αίσιο τέλος με «αμυνόμενο» να είναι ατσαλάκωτος και αδιαμφισβήτητος θριαμβευτής της αναμέτρησης.
Αυτό συμβαίνει γιατί οι άνθρωποι αρέσκονται στο να ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ. Θέλουν να ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ πως οι προσπάθειές τους θα ανταμειφθούν με το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Εντελώς κατανοητό, αλλά απολύτως ΛΑΘΟΣ.
Για τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι οι τέλεια εκτελεσμένες τεχνικές είναι αυτές που θα εξασφαλίσουν την νίκη, είναι αδιανόητη η σκέψη ότι το οικοδόμημα αυτών των «πιστεύω» μπορεί να καταρρεύσει… με αυτούς από κάτω. Αυτό γίνεται αμέσως εμφανές όταν πραγματοποιείται επίθεση με εντελώς ανορθόδοξο τρόπο από κάποιον «έμπειρο/ψημένο του δρόμου».
Γιατί;
Διότι κατά την γνώμη των ακόλουθων του «αθλητικού» τρόπου, ο «αμύητος» στους τρόπους της «τέχνης», θεωρείται λανθασμένα «υποδεέστερος» σε τεχνικό, διανοητικό και πνευματικό επίπεδο (πάντα σε σύγκριση με τον δικό τους «ορθό» τρόπο). Τη στιγμή λοιπόν που θα ηττηθούν από έναν τέτοιο «συγκριτικά άτεχνο» που χρησιμοποίησε άκομψη τεχνική αλλά ήταν γεμάτος κακή πρόθεση, αυτοπεποίθηση και αγριότητα (Δηλ. ψυχισμό), τότε και μόνο τότε, ίσως, αρχίσουν να το ξανασκέφτονται το θέμα.
«Η βία φοβίζει… η δόλια, ωμή, αχαλίνωτη βία τρομοκρατεί.» – Ζακ Καπανταϊδάκης
Σε πολλές περιπτώσεις (ειδικά αυτών που αφορούν τις επιθέσεις με μαχαίρι), είχα το δυσάρεστο καθήκον να διαλύσω αυτό το σύστημα ιδεών, φούσκα. Σε λίγες μόνο περιπτώσεις, στο τέλος αυτών των εμφατικών αποδείξεων ανεπάρκειας και πολυπλοκότητας μίας «αλάνθαστης» αρχής ή τεχνικής, έφθαναν οι άνθρωποι σε δυσάρεστο συμπέρασμα. Οι τεχνικές που έμαθαν από κάποιους αυτοαποκαλούμενους ειδικούς, απλά ΔΕΝ λειτουργούν. Οι υπόλοιποι συνέχισαν να πιστεύουν τα «δικά» τους.
Ορίστε λοιπόν πως σκοτώνει ο εγωισμός!! Όμως…
«Η αλήθεια είναι αυτή που ΕΙΝΑΙ, όχι αυτή που ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ.» (The truth is what it IS, not what we THINK it is) – Ζακ Καπανταϊδάκης
Σε αρκετές από αυτές τις περιπτώσεις, η αντίδραση σε αυτές τις ξαφνικές αποκαλύψεις ήταν:
«Ναι, αλλά εσύ δεν έπρεπε να επιτεθείς/αμυνθείς με αυτόν τον τρόπο!!» (Δεν βγάζεις άκρη με αυτούς τους τύπους…)
Δυστυχώς, αυτοί οι άνθρωποι όταν νοιώσουν ότι απειλείται το σύστημα ιδεών και πεποιθήσεων τους, θέλουν με περίεργους ορθολογισμούς να συνεχίσουν να πιστεύουν ότι έχουν δίκιο.
Και όπως λέει το ρητό:
«Άνθρωπος που επείσθη ενάντια στην θέλησή του, επιμένει ακόμα την ίδια γνώμη». (A person convinced against their will is of the same opinion still.)
Ο ασκούμενος του Combatives Group θ’ αναζητά πάντα τo ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ που αποδίδει μία τεχνική, ειδικά υπό πίεση. Μπορεί σε άλλους οπτικά να φαίνεται ότι το Σύστημα Combatives μας είναι φτωχό σε τεχνικές και ατελές σαν σύστημα, χοντροκομμένο και βάρβαρο… αλλά την δουλειά του την κάνει με το παραπάνω.
Και τελικά…
ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΜΕΤΡΑΕΙ!
Ο φίλος μας Κώστας Αρβανίτης, που επιμελήθηκε των βίντεο και των φωτογραφίσεων στα πρώιμα στάδια της δημιουργίας της Κοινότητας, μας ανέφερε σχόλια που δέχτηκε, όταν έδειξε στιγμιότυπα προπονήσεων σε φίλους του. Οι επισημάνσεις που άκουσε και μου μετέφερε ήταν αποκαλυπτικές.
Όσοι είχαν εμπειρία από παραδοσιακά συστήματα είπαν περίπου το ίδιο:
«Μοιάζει πολύ με μία μάχη δρόμου, είναι πολύ αληθινό, άγριο, βάρβαρο και βίαιο.
Αυτοί που δεν είχαν σχέση με πολεμικές τέχνες είπαν επίσης περίπου το ίδιο από άλλη οπτική γωνία:
«Μοιάζει με μία άσχημα σκηνοθετημένη σκηνή δράσης, πολύ κακοεκτλεσμένη τεχνική».
Τα συμπεράσματά μου από αυτά τα σχόλια είναι τα εξής:
- Όσον αφορά το πρώτο σχόλιο, αυτό που έκανε εντύπωση ήταν μάλλον το γεγονός πως δεν επρόκειτο για την «καθώς πρέπει» μάχη που ήξεραν, αλλά αναγνωρίστηκε γι’ αυτό που πραγματικά ήταν, ένας άγριος ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΟΣ «σκυλοκαβγάς».
- Το δεύτερο, αποκάλυψε ότι αυτό που ΝΟΜΙΖΟΥΝ οι άνθρωποι ότι είναι αληθινό, είναι αυτό που βλέπουν στις ταινίες και που φυσικά ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ έχει με την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Ίσως αυτός να είναι ο λόγος, που οι άνθρωποι που δεν έχουν εμπειρία στην βαριά σωματική επαφή, αναζητούν σύστημα έχοντας στο μυαλό τους το πρότυπο του Χόλυγουντ. Όμως, χωρίς την εμπειρία της βαριάς σωματικής επαφής και σθεναρής αντίστασης, δεν θα μπορέσουν ποτέ να καταλάβουν το λάθος τους, παραμένοντας ευάλωτοι στη πραγματική βία.
Η επιμελής αναζήτηση της ΑΛΗΘΕΙΑΣ όταν διακυβεύεται ή ΥΓΕΙΑ και η ΖΩΗ του είναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ κάθε ανθρώπου.
Παρ’ όλα αυτά, εξαιτίας των κινηματογραφικών μύθων, μπορεί κάποιος να θεωρήσει ότι βρήκε τον μεγάλο Μάστερ FU-MA-RA που θα του διδάξει το δικό του απόκρυφο σύστημα. Την τέχνη που κανείς δεν χρειάζεται να ιδρώσει ή να καταπονηθεί και που πάντα βγαίνει νικητής. Ο καθένας τελικά βρίσκει ότι αναζητά.
Σε αντίθεση, οι μάλλον πεζές και φαινομενικά «ατημέλητες» τεχνικές Combatives, είναι απλές, αποτελεσματικές και σύντομες στην εκμάθησή τους. Δεν δημιουργήθηκαν για ν’ αποτελέσουν τις άψογες τεχνικές, ούτε για να εκτελούνται τέλεια υπό πίεση.
Οι τεχνικές Combatives, μαζί με την ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ και το ΠΝΕΥΜΑ που τις συνοδεύουν, έχουν ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΤΟΧΟ την ΕΠΙΒΙΩΣΗ.
Η επιβράβευση της επιτυχίας αυτού του σωματικού, αλλά «τεχνικά ατελούς» έργου, είναι η ΕΞΟΔΟΣ από ΑΚΡΩΣ επικίνδυνες καταστάσεις, με την ΥΓΕΙΑ και την ΖΩΗ μας κατά μεγάλο βαθμό ΑΚΕΡΑΙΕΣ.
Αυτή θεωρούμε ότι είναι η δική μας «τελειότητα»!