Όλοι έχουν βρεθεί σε τέτοιες άσχημες καταστάσεις, είτε αυτό έχει σχέση με επαγγελματικές-βιοποριστικές δυσκολίες είτε με τα προσωπικά τους. Είναι αυτές οι στιγμές που όλα πηγαίνουν κατά διαόλου και διαρκούν εκατό χρόνια, λες και το σύμπαν μας κοντράρει με όποιο δυνατό τρόπο. Αλλά οι χειρότερες από όλες είναι αυτές που διαρκούν τόσο λίγο και, λόγω του σοκ που έχουμε υποστεί, αργούμε πολύ να τις αντιληφθούμε. Αναφέρομαι για αυτές του ενός εκατομμυρίου…, διαρκούν ΛΙΓΑ δευτερόλεπτα και δυστυχώς δεν υπάρχει διαφυγή. Ο στόχος βρίσκεται στο κέντρο, το περιβάλλον θολώνει και το audio είναι off. Όλες οι ζωτικές ενδείξεις χτυπάνε κόκκινο και ο χρόνος, κατά τη άποψή μου, ΔΕΝ ΠΑΓΩΝΕΙ, αλλά ΕΣΥ είσαι ΠΑΓΩΜΕΝΟΣ (ρίγος στη σπονδυλική στήλη και στα πέλματα, αναπνοή βαριά, στομάχι εμποδίζει την αναπνοή) και, ο εγκέφαλος τρέχει σε εξαιρετικές ταχύτητες.
Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι ο άνθρωπος σε κατάσταση στρες αδυνατεί να εκτελέσει Λεπτές Μηχανικές Κινήσεις και Πολύπλοκες Μηχανικές Κινήσεις. Λόγο της αυτόματης ανάληψης του Συμπαθητικού Νευρικού Συστήματος, οι μόνες τεχνικές που καθίστανται εφικτές είναι όσες στηρίζονται σε Βαριές Μηχανικές Κινήσεις («χονδροκομμένες»). Επίσης, ΣΤΕΝΕΥΕΙ το οπτικό πεδίο και ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ το ακουστικό φάσμα. Εδώ είναι που εμφανίζεται και το πρωτόγονο προγραμματισμένο στο DNA μας συναίσθημα «Μάχης ή Φυγής» (Fight or Flight – υπάρχουν και άλλα στάδια που συζητιούνται σε άλλα άρθρα).
Είναι το συναίσθημα του ΦΟΒΟΥ φυσικά (δείτε άρθρα περί Φόβου). Από εκεί και πέρα έχεις ξεχάσει τα πάντα, έχεις χάσει την αίσθηση του χρόνου και το χειρότερο είναι ότι δεν ξέρεις τι θα γίνει στη συνέχεια παρά μόνο το τελικό αποτέλεσμα. Είναι σαν να προσπαθείς εκεί που ισορροπείς σε μία δοκό, να τη διασχίσεις με κλειστά μάτια. Κάποια στιγμή θα πέσεις. Κάτι πρέπει να κάνεις για αυτό.
Ξεκάθαρα μιλάω για μια κατάσταση συμπλοκής, όποια και να είναι αυτή. Γενικά αυτή διαρκεί 5 – 10 δευτερόλεπτα. Σε εκείνα λοιπόν τα 5 δευτερόλεπτα συμπλοκής, το combatives ανεβάζει τις πιθανότητες να επιστρέψεις σώος και αβλαβής. Ποτέ δεν θα σου εγγυηθεί 100% ασφάλεια γιατί κάτι τέτοιο είναι ανύπαρκτο. Κατά την άποψη μου τρεις από τους βασικούς λόγους που στο εξασφαλίζει αυτό είναι:
Το Combatives θα βοηθήσει να ΜΕΙΩΣΕΙΣ το ΧΡΟΝΟ που ΠΑΓΩΝΕΙΣ λόγο ΦΟΒΟΥ.
Η αλήθεια είναι ότι ο φόβος δεν φεύγει ποτέ! Αλλά σκέψου αν μπορείς να αναπαράγεις συνέχεια στρεσογόνες καταστάσεις. Με αυτό τον τρόπο έχεις τη δυνατότητα να αρχίσεις να εξοικειώνεσαι με κάτι τελείως άγνωστο για σένα.
Η κοινότητα του C.G. λειτουργεί ΜΟΝΟ με την προσομοίωση ρεαλιστικών συνθηκών που αναπαράγονται από καταστάσεις του «δρόμου». Είναι δεδομένο ότι ο μόνος τρόπος να μάθει κανείς να διαχειρίζεται καταστάσεις εξαιρετικής βίας είναι να τις αντιμετωπίζει συχνά. Αυτό το καταφέρνουμε διεξάγοντας τις προπονήσεις μας με Ρόλους, Προσομοιώσεις και Σενάρια που βασίζονται στις προαναφερόμενες καταστάσεις.
Λιγότερος χρόνος ακινησίας σημαίνει περισσότερος χρόνος για αποφυγή, δράση, ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ!
Δεν θα γίνεις ο πιο σκληρός μαχητής όλου του κόσμου ή ο πιο γενναίος αλλά ίσως με τη διαχείρηση του φόβου προβείς σε σωστές κινήσεις για την ασφάλεια σου. Εξάλλου ο πανικός μόνο σε καλό δεν οδηγεί. Αυτό εξαρτάται και από εσένα και πόσο έτοιμος είσαι να προσαρμοστείς σε μια δύσκολη και άγνωστη συνθήκη. Δεν υπάρχει χρονόμετρο, ούτε επόπτης.
Η ιδεολογία και οι τεχνικές του Combatives είναι ΑΠΛΕΣ και ΚΑΤΑΝΟΗΤΕΣ, έχουν ΒΑΘΥ ΝΟΗΜΑ και ΡΙΖΕΣ και μπορούν να προσαρμοστούν στα μέτρα του ασκούμενου. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η κατανόηση του ΓΙΑΤΙ, του ΠΩΣ και του ΠΟΤΕ. Από τη πρώτη φορά που ο οποιοσδήποτε θα ασχοληθεί με αυτό που λέγεται Combatives θα ακούσει ουκ ολίγων φορές την συγκεκριμένη ρήση:
«Όταν φτάσουμε σε αυτή τη κατάσταση η καταστολή επιβάλλεται άμεσα!»
Αρκετές διδαχές του combatives κρύβονται πίσω από τέτοιες απλές προτάσεις για αυτό το λόγο και τις σέβομαι. Η χρήση του όταν μας υποδηλώνει ότι η βία δεν είναι απαραίτητη αλλά δεν πρέπει να αμελείται αν κρίνεται αναγκαία.
Όμως από ποιον κρίνεται απαραίτητη;
Από ΕΣΕΝΑ φυσικά!
Τι ΚΡΙΤΗΡΙΑ χρησιμοποιείς όμως;
Τι να τη κάνεις την Αυτοπροστασία και την Αυτοάμυνα αν είσαι ένας πολεμοχαρής τραμπούκος;
Τι τεχνική θα σώσει ασκούμενο που δεν αντιλαμβάνεται τις διδαχές αυτής;
Η γραμμή του C.G. είναι να πράττει κανείς από ανώτερη «ηθική θέση» βάσει ΝΟΜΟΥ και, μόνο όταν έχει ζυγίσει τις συνέπειες των πράξεών του ώστε να καθοδηγήσει τις πράξεις του με λογική και σύνεση.
Ωραία λοιπόν και μετά από συζήτηση, η αποκλιμάκωση ήταν αδύνατη γιατί είτε δεν προσπάθησες αρκετά (επειδή είσαι αλαζόνας, εγωιστής, οξύθυμος, θες να έχεις τον τελευταία λόγο…, όλοι ατελείς είμαστε) είτε επειδή στην είχαν στημένη (απόπειρα να σε ληστέψουν ή και βιάσουν, δεν μπορείς να πεις πολλά εκεί) – και η άσκηση βίας αποτελεί πλέον ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ. Η τεχνική που θα εφαρμόσεις πρέπει να είναι ΑΠΛΗ γιατί σε συνθήκες στρες οι πολλοί μηχανισμοί σχεδόν πάντα ΔΕΝ πετυχαίνουν. Είναι η τεχνική «μπαλαντέρ» που έχεις κόψει και ράψει στα μέτρα σου και πιστεύεις ότι θα σε ξεμπλέξει.
Πως το διαπίστωσες αυτό;
Την εφάρμοσες 1000άδες φορές και πίστεψέ με όχι σε «κούτσουρο».
Είναι πάγια πρακτική του Combatives Group οι προπονήσεις να γίνονται με ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ όπου οι ΣΥΝΑΣΚΟΥΜΕΝΟΙ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΘΕΝΑΡΑ στις προσπάθειες του «αμυνόμενου» να αντισταθεί σε επιθέσεις. ΚΑΝΕΙΣ δεν στέκεται ΑΚΙΝΗΤΟΣ μέχρι να εκτελέσει ο αμυνόμενος τις τεχνικές αυτοάμυνας.
Το Combatives σου δείχνει το σκεπτικό του θύτη και για αυτό το λόγο πρέπει να καταστείλεις τη βία ΑΜΕΣΑ. Έξω δυστυχώς δεν υπάρχει αθλητική άμιλλα. Αυτός δεν θα έχει διάθεση να ανταλλάξει χτυπήματα μαζί σου, ειδικά αν πέσεις στην περίπτωση του απελπισμένου θύτη. Τέτοιοι βλέπουν στο κεφάλι σου ένα κόκκινο στόχο και τίποτα δεν τους σταματάει. Η ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ του θύτη μπορεί να συμβάλει μέχρι και στην αποφυγή βίας. Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΣΗΜΑΤΩΝ από το περιβάλλον σου ότι κάτι δεν πάει καλά πρέπει να σημαίνει για σένα άμεση αποχώρηση. Στις ταινίες υπάρχουν ήρωες, όμως στη ζωή υπάρχουν μάρτυρες. Ο μόνος λόγος για να δώσεις ότι έχεις και δεν έχεις είναι για να ΞΕΦΥΓΕΙΣ. Και αυτό πρέπει να γίνει άμεσα. Όσο περνάει ο χρόνος, αυξάνονται προοδευτικά η επικυνδινότητα και οι πιθανές νομικές συνέπειες. Όταν φτάνεις σε μια τέτοια κατάσταση η επιβίωση (και αν) χωρίς συνέπειες είναι πρότυπο ιδανικό και όχι πραγματικότητα.
Είναι ανάγκη να φτάσεις εκεί;
Κάθε φορά που τα πράγματα είναι δύσκολα και χάνεις τον έλεγχο οφείλεις να υπενθυμίσεις στον εαυτό σου πως η κατάσταση μπορεί να εξελιχθεί εις βάρος σου με ταχύτατους ρυθμούς.
Συνεπώς το Combatives έχει να προσφέρει παραπάνω από μερικές τεχνικές. Ουσιαστικά έρχεσαι σε επαφή με μια βίαιη και ωμή πραγματικότητα και για αυτό το λόγο ξέρεις τι μπορεί να συμβεί στη συνέχεια. Δεν έχεις άγνοια πλέον.
Σου έχουν δοθεί τα εργαλεία. Τα υπόλοιπα είναι στο χέρι σου.