…αν η εκπαίδευση είναι καλή…
Αν δεχτούμε τους περιορισμούς των Πολεμικών Τεχνών όπως διδάσκονται σήμερα, η εκπαίδευση που μπορεί κανείς να λάβει από τις σοβαρές σχολές πολεμικών τεχνών είναι καλή.
Μπορεί να προσφέρει ένα ΓΕΡΟ ΘΕΜΕΛΙΟ όσον αφορά στα ΦΥΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ που περιλαμβάνει σωστή κινησιολογία, φυσική κατάσταση, ισορροπία, ταχύτητα, συντονισμό, αύξηση φυσικής δύναμης, καθώς και ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ όπως πειθαρχία και αυτοπεποίθηση.
Όλα αυτά είναι καλά και χρησιμεύουν σαν ψυχοσωματική βελτίωση, άσκηση και σαν ενασχόληση ή χόμπι για κάποιους.
Η εξέλιξη μετριέται με ένα ΣΥΣΤΗΜΑ ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΗΣ και οι ΑΓΩΝΕΣ μπορούν να προσφέρουν έναν ΑΣΦΑΛΗ και ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ χώρο ΔΟΚΙΜΩΝ, αδρεναλίνη και ενθουσιασμό.
Αν και η σοβαρή και αρκετά εκτεταμένη εκπαίδευση σε πολεμικές τέχνες παρέχει αυτοπεποίθηση, εύκολα μπορεί να ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΥΤΕΙ σαν χώρος δοκιμών τακτικών και τεχνικών αυτοάμυνας.
Ωστόσο, σε ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν έχει σχεδιαστεί για να βοηθά τον σημερινό ΑΘΛΗΤΗ πολεμικών τεχνών να ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ την ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΠΡΟΘΕΣΗ ενός ΟΠΛΙΣΜΕΝΟΥ ή ΠΟΛΛΩΝ οπλισμένων επιτιθέμενων. Μάλλον ούτε και ΠΟΛΛΩΝ ΑΟΠΛΩΝ αντιπάλων μιας και ελάχιστα έως ποτέ δεν αντιμετωπίζουν τέτοιο ενδεχόμενο κατά την μακρόχρονη προπόνησή τους.
«Όλα λειτουργούν όταν ο αντίπαλος συνεργάζεται!» – Ζακ Καπανταϊδάκης
Στον ΑΜΥΗΤΟ, οι πολεμικές τέχνες ΦΑΙΝΕΤΑΙ να προσφέρουν σε έναν αφιερωμένο εκπαιδευόμενο μια αληθινή λύση στη βία.
Τα προβλήματα που αφορούν στην απειλή της ζωής εμφανίζονται όταν ο αμύητος στη πραγματική βία ανεκπαίδευτος ή εκπαιδευόμενος αντιμετωπίζει καταστάσεις αληθινής και πιθανά υπερβολικής βίας. Προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει τα στοιχεία της «αυτοάμυνας» που έχει διδαχθεί στο «στείρο» περιβάλλον της σχολής πολεμικών τεχνών, στη σκληρή πραγματικότητα της ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ. Αλλά πως να το κάνει εφόσον δεν το έχει δοκιμάσει ποτέ με ανθρώπους που του επιτίθενται με ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΥΣ, «ΔΟΛΙΟΥΣ» και «ΒΡΩΜΙΚΟΥΣ» τρόπους και ΔΕΝ ΤΟΥ ΧΑΡΙΖΟΝΤΑΙ στην προπόνηση υπό τέτοιες δύσκολες συνθήκες;
Αυτό που μοιάζει με χάσμα, γίνεται προφανές μεταξύ αυτών που διδάσκονται σήμερα οι αθλητές σαν αυτοάμυνα και την πραγματικότητα. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να ανακαλύψεις ότι οι τακτικές και οι η τεχνικές σου δε δουλεύουν.
Μπορούν οι ικανότητες ενός μαθητή πολεμικών τεχνών να δουλέψουν απέναντι σε μια επίθεση;
Ναι!
Αυτό έχει αποδειχθεί μερικές φορές. ΑΛΛΑ, οι κατά τα άλλα ΑΘΛΗΤΕΣ πρέπει να τροποποιηθούν/προσαρμοστούν οι ίδιοι σημαντικά για τέτοιες καταστάσεις. Αυτό απαιτεί πολύ ΧΡΟΝΟ και ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ σε τελείως διαφορετική κατεύθυνση και, είναι μάλλον απίθανο ότι θα υπάρχουν και τα δυο κριτήρια όταν τα πράγματα πάνε στραβά.