«Υπάρχει μόνο ένα είδος σοκ χειρότερο από το εντελώς απροσδόκητο: το αναμενόμενο για το οποίο κάποιος έχει αρνηθεί να προετοιμάσει.» – Mary Renault
Όλοι εμείς στη κοινότητα του Combatives Group μαθαίνουμε την τέχνη του αιφνιδιασμού.
Για να τον πετύχεις απαιτεί πείρα. Η απειλή της βίας είναι μία ιδιαιτέρως τραυματική εμπειρία που αν δεν έχεις εξοικειωθεί μαζί της μέσω επανειλημμένης πρακτικής εξάσκησης πραγματικής πίεσης, από έναν ή περισσοτέρους αντιπάλους, την κρίσιμη στιγμή μπορείς στην κυριολεξία να παγώσεις και αυτό να σου κοστίσει την ζωή. Εβρισκόμενος όμως εντός του «εξομοιωτή» που λέγεται Combatives, «γράφεις» ώρες υπό συνεχή αφόρητη πίεση, με αποτέλεσμα το ενδεχόμενο της βίας να ορίζεται σαν μια γνώριμη μεταβολή κατάστασης η οποία έχει συγκεκριμένους τρόπους χειρισμού.
Τον εξής έναν.
Το ΣΟΚ
Θα μπορούσε να πει κανείς πως το θέμα το έχουμε δει πολύ …εγωιστικά.
Υπάρχουν κάποιες λέξεις που επαναλαμβάνουμε μονότονα κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης:
ΕΓΩ – ΕΓΩ – ΕΓΩ
Αυτή η… τριλογία είναι και η γενεσιουργός αιτία του ΣΟΚ.
Επειδή δεν έχουμε να κάνουμε με άθλημα, αλλά με εξομοίωση δυσάρεστων στιγμών της καθημερινότητας, εγώ σαν ασκούμενος σε αυτό το σύστημα αυτοπροστασίας και αυτοάμυνας, δεν έχω σκοπό να δώσω κάποιον αγώνα ανταλλαγής λακτισμάτων ή ανταλλαγής εντυπωσιακών κροσέ και απερκάτ με θεατές τους… άτακτους φίλους του επιτιθέμενου οι οποίοι θα είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να δώσουν ένα χεράκι στον φίλο τους.
Έτσι λοιπόν το εγώ – εσύ, εγώ – εσύ, εγώ – εσύ δεν υπάρχει σαν ενδεχόμενη λύση, και παραμένω κολλημένος με το σοκαριστικό εγώ – εγώ – εγώ.
ΕΓΩ επιτίθεμαι πρώτος.
ΕΓΩ προξενώ πόνο και τρόμο.
ΕΓΩ υποτάσσω, ελέγχω, ΕΠΙΒΙΩΝΩ.
Η ευγένεια έχει περίοπτη θέση στο σπίτι μου, στους φίλους μου, στις φυσιολογικές κοινωνικές δραστηριότητες. Δεν έχει όμως καμία θέση σε μία μάχη για την ζωή μου. Εκεί την θέση της θα πάρουν αστραπιαία και χωρίς ενδοιασμούς δόντια, νύχια, βάναυσα χτυπήματα και επώδυνες εξαρθρώσεις ποδιών, χεριών και γενικώς διαφόρων προεξεχόντων μελών.
Αυτός είναι ο μόνος τρόπος πρόκλησης σοκ στον επιτιθέμενο κακοποιό, και ο μόνος τρόπος αυξήσεως δραματικά των πιθανοτήτων να ξεφύγετε «αναίμακτα» από μια επικίνδυνα δυσάρεστη κατάσταση.
«Μάχη μέχρις εσχάτων»… άνευ μάχης;
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να επισημάνω πως η νοοτροπία του «μάχομαι μέχρις εσχάτων» ξεκινά πριν καν μπούμε στον τμήμα της τεχνικής εκπαίδευσης, και εννοώ με αυτό το τμήμα της φυσικής κατάστασης το Combat Fitness. Oμιλούμε για ένα πρόγραμμα το οποίο αποτελεί από μόνο του μάθημα ενδυνάμωσης της θέλησης και της αποφασιστικότητας. Aποτελεί αυτόνομη άσκηση επιβιώσεως και αυτό μπορεί να το διαπιστώσει ο καθένας βλέποντας και ακούγοντας τα πρόσωπα και τις κραυγές υπερπροσπάθειας των ασκούμενων καθώς αγωνίζονται να ακολουθήσουν το συνεχώς αναβαθμισμένο σε ένταση και χρόνο πρόγραμμα δημιουργίας σιδερένιων μαχητών που θα τρέφονται με… γαλακτικό οξύ.
Υπερβολές;
Όπως λέμε πάντα σε καλοπροαίρετους ή μη αμφισβητίες:
«Φορέστε τα αθλητικά σας και ελάτε όποτε θέλετε να ανακαλύψετε από τι είστε φτιαγμένοι.»
Καθώς παράλληλα θα δείτε να καταρρίπτονται ένας, ένας μύθοι επικίνδυνοι για την «δημόσια υγεία».