Κέντρα εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων
Πριν από τη δημιουργία του «Κέντρου Βασικής Εκπαίδευσης Καταδρομών» Κε.Βα.Ε.Κ. (CBTC – Commando Basic Training Centre) είναι γνωστό ότι τόσο ο Φέρμπερν (Fairbairn) όσο και ο Σάικς (Sykes) δίδαξαν μια μορφή μάχης σώμα-με-σώμα (Close Combat) στο «Ειδικό Κέντρο Κατάρτισης – Ε.Κ.Κ.» (STC – Special Training Centre) στο Λοκχέιλορτ (Lochailort) στη Σκωτία.
Μεμονωμένα μέλη από όλες τις υπηρεσίες, όπως αυτές των Βοηθητικών Μονάδων, της Πολιτοφυλακής, του Πολεμικού Ναυτικού, του Στρατού, τους «Ανεξάρτητους Λόχους», καθώς και οι μελλοντικοί «ιδρυτές» στη νεοσύστατη S.A.S. παρακολούθησαν μαθήματα εκεί.
Πράγματι, το Ειδικό Κέντρο Κατάρτισης (STC – Special Training Centre) ήταν ένα από τα πρώτα (και καλύτερα) Κέντρα Εκπαίδευσης Κοινών Υπηρεσιών του πολέμου. Τα μαθήματα αυτά δεν είχαν ως στόχο την εκπαίδευση μεγάλη ομάδων (με τη μορφή ολόκληρων λόχων να συμμετέχουν), είχαν μάλλον ως στόχο μικρές ομάδες ανθρώπων που παρακολουθούσαν και, στη συνέχεια, εκπαίδευαν τις δικές τους μονάδες κατά την επιστροφή τους σε αυτά που είχαν μάθει.
Τα «Ειδικά Κέντρα Κατάρτισης» (S.T.C. – Special Training Centre) με τους Φέρμπερν (Fairbairn) και Σάικς (Sykes) ήταν όμως μόνο η αρχή, καθώς ο πόλεμος προχωρούσε, οι διαφορετικές υπηρεσίες είχαν συγκεντρώσει τη γνώση που απαιτούσαν και άνοιξαν δικά τους κέντρα εξειδικευμένης κατάρτισης με τα δικούς τους εκπαιδευτές. Ως εκ τούτου, αποφασίστηκε να κλείσει το Ειδικό Κέντρο Κατάρτισης – Ε.Κ.Κ. και να μεταφέρει το υπόλοιπο των Εκπαιδευτών σε άλλες υπηρεσίες, όπου χρειάζονταν. Από το 1942 το Ειδικό Κέντρο Κατάρτισης – Ε.Κ.Κ. είχε παύσει να υφίσταται (έγινε αντ’ αυτού το Κέντρο Ναυτικής Εκπαίδευσης) και οι δύο Φέρμπερν και Σάικς μεταβιβάστηκαν στο Γραφείο Ειδικών Επιχειρήσεων (Special Operations Executive – S.O.E. στα αντίστοιχα στρατόπεδα τους (στο Ηνωμένο Βασίλειο – Αχντακάριντ (Achnacarry) – και στη Β. Αμερική – Βάση «Χ» Camp “X”- αντίστοιχα).
Στις αρχές του 1940 είχε ανατεθεί στο στρατό από τον πρωθυπουργό Ουίνστον Τσόρτσιλ να παράγει Στρατιώτες «Ειδικών Δυνάμεων» (τις οποίες έδωσε την ονομαστική κατηγορία Hunter Class) και αποφάσισε ότι το δικό τους Κέντρο Εξειδικευμένης Κατάρτισης θα δημιουργούταν κοντά στο σημείο όπου ήταν παλαιότερα το «Ειδικό Κέντρο Κατάρτισης». Θεωρήθηκε ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα και το εξαιρετικά τραχύ τοπίο της Αχαντακαριντ (Achnacarry) ήταν ιδανικό για την εκπαίδευση αυτών που θα ονόμαζε τα Κομάντο του (Commando’s).
Από την έναρξή του τον Φεβρουάριο του 1942, το «Κέντρο Βασικής Εκπαίδευσης Καταδρομών» Κε.Βα.Ε.Κ. (CBTC – Commando Basic Training Centre) είχε την εργασία της κατάρτισης των Καταδρομών (Commando) όλων των συμμαχικών χωρών σε πρώιμο «Σχολείο Προχωρημένου και Ειδικού Πολέμου Πεζικού» (Special Warfare and Advanced Infantry Course). Αρχικά το σχολείο διήρκησε τρεις μήνες, αλλά αργότερα είχε συντμηθεί σε μόλις πέντε εβδομάδες προς το τέλος του πολέμου. Η άοπλη μάχη σώμα-με-σώμα (Close Combat) είχε συμπεριληφθεί ως μέρος της διδακτέας ύλης της Φυσικής Κατάρτισης (Physical Training – ΡΤ) και ως εκ τούτου διδάχθηκε από την ομάδα των Φρικελτον (Frickleton), Μπελρινγκερ (Bellringer) και ένα άτομο που ονομαζόταν Στανάλεϊ Μπίσσελ (Stan Bissell) ο οποίος είχε το παρατσούκλι «Σόνυ» (Sonny).
Ο αρχικός Διοικητής της βάσης Κε.Βα.Ε.Κ. ήταν ο Αντισυνταγματάρχης Τσαρλς Βον (Lt. Col. Charles Vaughn). Το κέντρο δεχόταν κυρίως τακτικούς στρατιώτες προς επιλογή, αλλά το 1942 είχε επιφορτιστεί με την αποδοχή εθελοντών από άλλη πηγή – την Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου. Ένας από τους εθελοντές ήταν Στνάλεϊ Μπίσσελ που δίδαξε αργότερα Άοπλη μάχη σώμα-με-σώμα (Close Combat) για δύο Στρατεύματα, των Κομάντο (Commando) και των πρώτων Αμερικανικών ειδικών δυνάμεων, το σώμα των Ρεϊντζερ (Ranger) μέχρι το κλείσιμο του κέντρου στο τέλος του πολέμου. Το «Κέντρο Βασικής Εκπαίδευσης Καταδρομών» Κε.Βα.Ε.Κ. (CBTC – Commando Basic Training Centre) έκλεισε στις 31 Μάρτη 1946, αλλά η τακτική εκπαίδευση είχε σταματήσει πριν από αυτή την ημερομηνία.