Γενικές πληροφορίες για μπαστούνια και μαγκούρες
Η βόλτα με ένα μπαστούνι σήμερα είναι ασυνήθιστο για τους νέους, αλλά όχι τόσο για τους ηλικιωμένους συμπολίτες μας. Θεωρείται ένα βοήθημα για περπάτημα ηλικιωμένου, αδύναμου ή τραυματισμένου ατόμου. Αυτός είναι ίσως ο κύριος λόγος για τον οποίο δεν συναντάται συχνά σε νεότερα χέρια.
Παρόλο που η χρήση ενός μπαστουνιού δεν σημαίνει αυτόματα ότι κάποιος είναι ανάπηρος, δείχνει όμως την αδυναμία εκτέλεσης του είδους των δραστηριοτήτων, που σχετίζονται με την ευκολία της κίνησης.
Ένα μπαστούνι βοηθά κάποιον να περπατά ευκολότερα, απομακρύνοντας τη σωματική του μάζα από το σημείο τραυματισμού, μειώνοντας έτσι τον πόνο στο πόδι, στον αστράγαλο, στο γόνατο ή στο ισχίο. Η χρήση ενός μπαστουνιού βοηθά στην αποφυγή άσκοπων τραυματισμών λόγω πτώσης ή καταπόνησης, που θα μπορούσαν να επιμηκύνουν τον χρόνο ανάρρωσης έτερου τραυματισμού, που ακόμα επουλώνεται.
Ακόμα κι’ αν δεν υπάρχει τραυματισμός ή πόνος, ένα μπαστούνι είναι ευεργετικό για λόγους ισορροπίας σε ανώμαλες επιφάνειες. Σήμερα το μπαστούνι είναι ένα πολύτιμο βοήθημα κινητικότητας, αλλά όπως έκανε κάποτε, μπορεί ακόμα να βελτιώσει τη μόδα ή το στυλ κάποιου όταν επιλέγεται προσεκτικά. Υπάρχουν τόσες πολλές μοναδικές επιλογές για τον χρήστη του μπαστουνιού, που το στίγμα του περπατήματος με μπαστούνι μπορεί να αντικατασταθεί από τη μόδα και το θαυμασμό για αυτό το αξεσουάρ.
Τα μπαστούνια παρέχουν επιπλέον σταθερότητα και μπορούν να μειώσουν την κόπωση στα πόδια και τις αρθρώσεις, λαμβάνοντας το βάρος του σώματος στον άξονα μέσω του βραχίονα. Η χρήση ενός μπαστουνιού θα μειώσει σημαντικά τον πόνο στα γόνατα και στον αστράγαλο και θα αυξήσει την αντοχή σε έναν μακρύ περίπατο. Στην πραγματικότητα, το τελευταίο ήταν ο κύριος λόγος για τη χρήση του από τους προϊστορικούς χρόνους, όταν οι άνθρωποι περπατούσαν όπου κι αν πήγαιναν. Χρησιμοποιούταν δηλαδή περισσότερο σαν ράβδοι.
Οι ράβδοι πεζοπορίας παρέχουν επιπλέον σταθερότητα και μπορούν να μειώσουν την κόπωση στα πόδια και τις αρθρώσεις του γόνατος, φέροντας το βάρος στις ράβδους μέσω των βραχιόνων. Η χρήση ράβδων/στύλων πεζοπορίας ή ακόμα, και ενός ράβδου/στύλου, θα αυξήσει επίσης τη δύναμη και την αντοχή στην ορειβασία. Στην προϊστορική εποχή ήταν επίσης και όπλα και χρησιμοποιούνται ακόμη σε διάφορα παραδοσιακά συστήματα μάχης ραβδιών όπως Jodo, Gatka, Jogo do Pau και Quarterstaff.
Οι περισσότερες από αυτές τις αρχικές πληροφορίες είναι η ιατρική άποψη που λαμβάνει κάποιος, χρησιμοποιώντας ένα μπαστούνι. Ωστόσο, η ιστορία του ραβδιού για τους ανθρώπους και δυστυχώς, τα ζώα, είναι πολύ επίπονη και σίγουρα θανατηφόρα. Συγκεκριμένα, για τους ανθρώπους σε πρακτικό επίπεδο αυτοάμυνας, μπορεί να είναι λανθασμένος ο τρόπος που βλέπουμε το ταπεινό μπαστούνι απλά σαν μπαστούνι, για πολλούς λόγους.
Γιατί;
Επειδή το ταπεινό μπαστούνι ή μαγκούρα προσφέρει κάποια χρήσιμα οφέλη και άσχετα με αυτά, έχει πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με άλλα αντικείμενα, που σήμερα αναφέρονται ως «όπλα» αυτοάμυνας.
Η ιστορία του μπαστουνιού και της μαγκούρας
Από τότε που τα ανθρωποειδή περπατούν σε όρθια θέση, έχουν χρησιμοποιηθεί μακριά ραβδιά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο για την ανάβαση σε ανώμαλο και ορεινό έδαφος.
Ιστορικά, τα μπαστούνια και οι ράβδοι πεζοπορίας έχουν χρησιμοποιηθεί από τους ταξιδιώτες που επιθυμούσαν σιγουριά και υποστήριξη κατά την βάδιση, ενώ εξερευνούσαν τη φύση και νέους κόσμους. Είτε κάνετε αναρρίχηση στα βουνά, πεζοπορία στο χιόνι, είτε διασχίζοντας μεγάλες αποστάσεις, ένα μπαστούνι πεζοπορίας ή μια ράβδος είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για την ασφάλεια και τη μείωση της κόπωσης.
Η ράβδος αναφέρεται στην αρχαιότητα. Η Βίβλος κάνει πολλές αναφορές στη ράβδο περπατήματος, ως σύμβολο εξουσίας και τιμής. Η γενική εξέλιξη των μπαστουνιών ως αξεσουάρ ξεκίνησε με το σπαθί. Ένα κοινό αντικείμενο που έφεραν οι «κύριοι», το σπαθί, αντικαταστάθηκε σταδιακά με μπαστούνια ή καλάμια, ως σύμβολο ευγένειας. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας, καθώς οι πολιτισμοί απόκτησαν διαφορετικές πεποιθήσεις, το στάτους των μπαστουνιών και της ράβδου άλλαξε. Από τη πρώτη χρήση του ως όπλο, το μπαστούνι/ράβδος μετατράπηκε με τον καιρό σε ένα σύμβολο ισχύος, δύναμης, εξουσίας και κοινωνικού κύρους, κυρίως μεταξύ των ανδρών.
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η βασιλική εξουσία συμβολίστηκε από το σκήπτρο που μεταφέρεται στο δεξί χέρι, ενώ ένα δεύτερο στέλεχος ή σκήπτρο που ήταν γνωστό ως το «χέρι της δικαιοσύνης», μεταφερόταν στο αριστερό χέρι. Αυτό το σκήπτρο εξελίχθηκε στην πράξη της ευλογίας δια χειρός. Στη Γαλλία, αυτό το έθιμο της αρχής ανάληψης εξουσίας με δύο σκήπτρα, χρονολογείται από περίπου το 987 μΧ.
Επίσης, κρίνοντας από την απεικόνισή τους σε πίνακες ζωγραφικής αργότερα, το μπαστούνι έγινε ένα ευρέως αναγνωρισμένο αξεσουάρ κομψότητας και κοινωνικής κατάστασης τον 16ο και 17ο αιώνα, ειδικά μεταξύ των πλουσιότερων στρωμάτων των κοινωνιών.
Η προβολή της δύναμης ή της κοινωνικής θέσης που οι ράβδοι και οι μαγκούρες παρείχαν στο παρελθόν, καθιστά κατανοητό ότι έγιναν αξεσουάρ μόδας για τους πλούσιους και ισχυρούς σε πολλούς πολιτισμούς. Αυτό έχει εξελιχθεί με τα χρόνια.
Έχει περάσει περίπου ένας αιώνας ή λίγο περισσότερο, από τότε που ένα μπαστούνι ήταν σύμβολο κοινωνικής θέσης και κατάστασης για άνδρες και γυναίκες. Μερικά είδη, όπως η ράβδος του Επισκόπου και τα σκήπτρα των βασιλέων και των αυτοκρατόρων, εξακολουθούν να αποτελούν μέρος της τελετουργικής ενδυμασίας και των παραδόσεων ακόμη και σήμερα. Η εκκλησία, ειδικά στο Ρωμαιοκαθολικό και το Ελληνορθόδοξο δόγμα, χρησιμοποίησε επίσης μπαστούνια/ράβδους ως σύμβολα εξουσίας για τους ανώτερους αξιωματούχους της. Για παράδειγμα, η ποιμενική ράβδος δίνει σε έναν επίσκοπο μια αύρα κύρους και θρησκευτικής εξουσίας. Οι παλαιότερες εκδόσεις της ποιμενικής ράβδου ήταν μακρές με κυρτές λαβές. Προφανώς, η κυρτή (ποιμενική/γκλίτσα) λαβή σηματοδότησε τον τρόπο με τον οποίο ένας επίσκοπος προσελκούσε πιστούς σε αυτόν, ενώ το αιχμηρό κάτω άκρο συμβόλιζε τον τρόπο με τον οποίο «προέτρεψε» τους αδιάφορους προς το «κοπάδι».
Δικαστές και άλλοι αξιωματούχοι έφεραν μπαστούνια κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Στα τέλη του 17ου αιώνα, όλες οι αρχές της εξουσίας – βασιλιάδες, ιερείς, δικαστές και στρατιωτικοί διοικητές – κατείχαν κάποια μορφή μπαστουνιού ή ράβδου, για να δείξουν τον τύπο ή το μέγεθος της εξουσίας που ο καθένας είχε. Έως τις αρχές του 20ου αιώνα, ένα υψηλής ποιότητας ξύλινο μπαστούνι υπήρξε βασικό αξεσουάρ για τον «μοντέρνο» άνδρα της εποχής. Υποδείκνυε τον πλούτο και τη σημαντικότητα των ατόμων που μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά την ασημένια ή χρυσή λαβή και την κομψή, σκληρή ξυλεία. Μοναδικά καλάμια σε αυτήν την εποχή φτιάχτηκαν από την σπονδυλική στήλη ζώων, αποξηραμένο δέρμα ζώων, ακόμη και γυαλί.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αναπτύχθηκαν ειδικοί κανόνες δεοντολογίας για τη χρήση του μπαστουνιού, συμπεριλαμβανομένου το πού και πως θα μεταφέρεται.
Στο Λονδίνο, Αγγλία, το 1700 (18ος αιώνας), ένας καθώς πρέπει κύριος έπρεπε να προμηθευτεί ειδική άδεια για το προνόμιο της μεταφοράς μπαστουνιού/μαγκούρας. Αναμενόταν ότι θα τηρούσε ορισμένους κανόνες, αλλιώς κινδύνευε με την απώλεια του προνομίου. Στην πραγματικότητα, οι (Αγγλικές) αρχές ήλεγχαν αυστηρώς την ορθή τήρηση των κανόνων για τα μπαστούνια/μαγκούρες. Θεωρούταν ακραία παραβίαση των «καθώς πρέπει» τρόπων, να μεταφέρεις μπαστούνι/μαγκούρα στη μασχάλη, να το κουνάς στον αέρα, να το σέρνεις στο έδαφος ή να στηρίζεσαι πάνω του καθώς στέκεται.
Την ίδια εποχή, οι πρώτοι άποικοι στην Αμερική χρησιμοποίησαν μπαστούνι/μαγκούρα, ως σύμβολο πλούτου και φινέτσας. Με την πάροδο του χρόνου, οι Πουριτανοί (θρησκευτικό δόγμα) ψήφισαν νόμους που δεν θα επέτρεπαν υπερβολικά φανταχτερά ρούχα ή επιδείξεις πλούτου. Αυτό, με τη σειρά του, άλλαξε την αντίληψη και την εμφάνιση των μπαστουνιών/μαγκούρας που χρησιμοποιήθηκαν.
Κατά τον ίδιο αιώνα, το μπαστούνι κέρδισε ευρύτερη αποδοχή. Μέτρια σε μήκος μπαστούνια χρησιμοποιήθηκαν μεταξύ των απλών ανθρώπων, ενώ όσοι μπορούσαν να το αντέξουν οικονομικά, επέλεγαν μπαστούνια με μεγάλη κομψότητα και στυλ. Οι κανόνες εθιμοτυπίας ήταν πολύ πιο χαλαροί και οι ιδιοκτήτες μπορούσαν πια να στηρίζονται με ασφάλεια πάνω στα μπαστούνια/καλάμια τους, σε χαλαρές πόζες.
Σε μερικές περιπτώσεις, το μπαστούνι αντικατέστησε το σπαθί ως αξεσουάρ ενδυμασίας τον 19ο αιώνα. Το τέλος του 19ου αιώνα σηματοδότησε την πτώση του μπαστουνιού/μαγκούρας. Ενώ υπήρχαν ακόμη όμορφα μπαστούνια/μαγκούρες που παρήχθησαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η περίτεχνη διακόσμηση συχνά χρησιμοποιήθηκε για να καλύψει την έλλειψη του «σκοπού», μετατρέποντας το μπαστούνι σε απλό αξεσουάρ.
Στα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα, η μαζική παραγωγή βοήθησε τα μπαστούνια/μαγκούρες να είναι φθηνά και προσιτά στις μάζες. Οι άνθρωποι άλλαξαν τον τρόπο που έβλεπαν τα μπαστούνια/μαγκούρες. Είναι απογοητευτικό από άποψη τέχνης, αλλά πρακτικό θέμα που τα μπαστούνια/μαγκούρες άρχισαν να αντιμετωπίζονται ως ιατροτεχνολογικά προϊόντα (ίσως κυρίως στην μεγάλη ανάγκη που δημιουργήθηκε από τους τραυματίες του Α’ Παγκοσμίου πολέμου). Γι’ αυτό πιθανόν δόθηκε ελάχιστη προσοχή στην εμφάνιση τους για πολλά χρόνια. Ο ορθοπεδικός σχεδιασμός έγινε ο κανόνας. Εκεί ξεκίνησε και το στίγμα του περπατήματος με μπαστούνι. Ήταν καλά σχεδιασμένα για άτομα με αδυναμία και αναπηρία, αλλά αδιάφορα στην όψη, δύσκολα στη χρήση, κακώς μετρημένα και ακατάλληλα για μεταφορά από άτομα που τα χρησιμοποιούσαν, για αυτό που είχαν αρχικά σχεδιαστεί. Ο μοντέρνος ξύλινος «κάλαμος» με χειρολαβή, έγινε το βασικό μπαστούνι για τους περισσότερους ανθρώπους.
Η φράση «ράβδος/μπαστούνι/μαγκούρα/καλάμι βάδισης» δεν υπήρχε μέχρι τον 19ο αιώνα. Μέχρι τότε, οι ράβδοι και τα μπαστούνια είχαν χρησιμοποιηθεί για αιώνες, αρχικά ως βοήθημα για ταξίδια σε ανώμαλο έδαφος και ως αμυντικό όπλο και σταδιακά ως σύμβολα εξουσίας και τελικά ως σύμβολο της κοινωνικής κατάστασης.
Η λέξη «καλάμι» που χρησιμοποιήθηκε για έναν τύπο μπαστουνιού δεν υφίστατο μέχρι τον 16ο αιώνα. Κατά τη διάρκεια της περιόδου που το μπαστούνι έγινε ένα «μοντέρνο» αντικείμενο/αξεσουάρ, άρχισαν να κατασκευάζονται μπαστούνια από τους αρθρωτούς μίσχους τροπικών χόρτων όπως μπαμπού, καλάμια και rattan. Από εκεί προέκυψε ο όρος «καλάμι» (cane – από εκεί προκύπτει και το Γαλλικό σύστημα αυτοάμυνας la Canne).
Από τότε, τα μπαστούνια ονομάστηκαν επίσης «καλάμια».
Φυσικά, υπήρχαν ακόμη προσπάθειες να προστεθεί στυλ στο μπαστούνι/μαγκούρα. Διακοσμητική επένδυση προστέθηκε σε μερικά μπαστούνια/μαγκούρες, με τη μορφή ενθέτων από ασήμι, χρυσό, φίλντισι ή μαργαριτάρι. Μερικές φορές η ασημένια λαβή εκτελούσε χρέη πίπας καπνού. Το μπαστούνι/μαγκούρα «της Οξφόρδης» στο τέλος του εικοστού αιώνα, είχε μια κυρτή λαβή που χωρούσε δέκα τσιγάρα και ένα σπιρτόκουτο.
Τις περισσότερες φορές, ωστόσο, τέτοιοι «φραμπαλάδες» σχεδιάστηκαν αποκλειστικά για εμφάνιση, ώστε να δημιουργηθεί υψηλότερος εμπορικός βαθμός για τον πιο «διακριτικό» αγοραστή. Ένας εύπορος λάτρης του μπαστουνιού μπορούσε να παραγγείλει ένα περίτεχνο μπαστούνι/μαγκούρα, αλλά συνολικά, υπήρξε μια διάβρωση του στυλ και της μοναδικότητας στα χρόνια που οδήγησαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-18). Η έλευση του αυτοκινήτου και των σύγχρονων μέσων μαζικής μεταφοράς, κατέστησε το μπαστούνι/μαγκούρα όλο και λιγότερο χρήσιμο, απαραίτητο μόνο για όσους η ηλικία, κάποιος τραυματισμός ή μια αναπηρία το απαιτούσαν.
Στη συνέχεια, γενικά η μόδα τον 20ο αιώνα έγειρε προς την ομπρέλα ως ένα δημοφιλές αξεσουάρ μεταφοράς (ειδικά στην Αγγλία). Στα τέλη του 20ου αιώνα, ωστόσο, οι κατασκευαστές ειδών ψυχαγωγίας άρχισαν να πωλούν μπαστούνια που ονομάζονται «Μπατόν πεζοπορίας». Κατασκευασμένα από αλουμίνιο και ίνες υψηλής τεχνολογίας, με περίπλοκους μηχανισμούς απορρόφησης κραδασμών και συνθετικά υλικά στην χειρολαβή, οι ράβδοι πωλήθηκαν σε πεζοπόρους για να διατηρήσουν την ισορροπία τους σε αναρριχήσεις.
Τώρα όλοι αυτοί οι όροι χρησιμοποιούνται εναλλακτικά μεταξύ ορισμένων ανθρώπων, αλλά το μπαστούνι/ράβδος συνδέεται περισσότερο με δραστηριότητες όπως η πεζοπορία, ενώ το καλάμι/μαγκούρα είναι συνήθως για τους ηλικιωμένους ή για οποιονδήποτε πάσχει από κάποιο χρόνιο τραυματισμό στα πόδια.
Σήμερα, οι συλλέκτες λατρεύουν να γνωρίζουν την ιστορία του μπαστουνιού/μαγκούρας, όπως κάθε άλλου μεμονωμένου αντικειμένου στην πολύτιμη συλλογή τους. Αυτοί αγαπούν ιδιαίτερα τα μπαστούνια/μαγκούρες/καλάμια με κρυμμένα χαρακτηριστικά, όπως σπαθί, κάμερα, μικροσκοπική εικόνα, μπουκαλάκι ποτού κλπ. Υπάρχουν ακόμη ιστορικά καλάμια με ασήμι, χρυσό, οστό, γυαλί, πορσελάνη και άλλα μοναδικά υλικά στη χειρολαβή.
Τύποι χειρολαβών
Ανατομικό, Σφαιρίδιο, Λαβή, Πόμολο, Χαρακτήρας, Τσιγκέλι, Πατερίτσα, Derby, Escort, Εργονομική Fischer, Fritz, Χερούλι, Άγκιστρο, Λαβή Παλάμης, Petite, Λαβή Πιστολιού, Χαλαρή, Ράβδος, Λαβή Αντίχειρα.
Πότε ξεπεράστηκαν τα μπαστούνια;
Σε ορισμένες περιπτώσεις, το μπαστούνι αντικατέστησε το σπαθί ως αξεσουάρ ενδυμασίας τον 19ο αιώνα και στη συνέχεια η ομπρέλα αντικατέστησε σταδιακά το μπαστούνι στις αρχές του 20ου αιώνα (ειδικά στην Αγγλία). Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς ο ασταθής καιρός αυτής της χώρας απαιτεί την κοινή λογική της μετάβασης σε μια ομπρέλα.
Με ποιους τρόπους βοηθά ένα μπαστούνι ή μαγκούρα/καλάμι;
Ένα μπαστούνι βοηθά περισσότερο από ένα καλάμι, με την έννοια ότι είναι πολύ πιο δυνατό και πιο ανθεκτικό στην κατασκευή. Επίσης, δεν ασκεί πίεση στον ώμο, αλλά επιτρέπει στους μυς του αντιβραχίου και του δικέφαλου, να κρατούν το σώμα ψηλά. Τα καλάμια τείνουν να είναι ελαφρύτερα και κοντύτερα, ιδανικά για τους ηλικιωμένους ή αδύναμους, που μπορεί να αισθάνονται ότι το μπαστούνι είναι περισσότερο εμπόδιο παρά βοήθεια. Πολλοί ηλικιωμένοι και άτομα με αναπηρία που χρησιμοποιούν ένα καλάμι, σκύβουν προς τα εμπρός και κάνουν πολύ μικρά βήματα, μετακινώντας το καλάμι πρώτα και στη συνέχεια ακολουθώντας το, με βήμα πολύ πιο εύκολο για αυτούς.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός ραβδιού και ενός καλάμου;
Κατά κύριο λόγο, το μήκος, το βάρος και η ανθεκτικότητα που προσφέρει το μπαστούνι και η ελαφρότητα, η διαχείριση και η χειρολαβή του καλαμιού.
Γιατί οι πεζοπόροι χρησιμοποιούν ραβδιά;
Μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βοήθημα ισορροπίας σε ανώμαλα μονοπάτια, παρέχοντας επιπλέον σταθερότητα. Για τον καθαρισμό των ιστών αράχνης ή για να χωρίσουν πυκνούς θάμνους ή γρασίδι. Για την ανύψωση ή χαμήλωμα κλαδιών που καλύπτουν ένα μονοπάτι, ως στήριγμα, για να αυξάνουν την ταχύτητα κατά την ανάβαση, ή ως φρένο κατά την κατάβαση. Ως σημείο ισορροπίας κατά τη διέλευση ρεμάτων, βάλτων ή άλλων ανωμάλων εδαφών. Για ανίχνευση εμποδίων κάτω από ψηλό γρασίδι, για εκφοβισμό και απομάκρυνση φιδιών, για ανίχνευση του βάθους της λάσπης και για τις λακκούβες. Για την ενίσχυση του ρυθμού βαδίσματος, για βελτίωση της στάσης του περπατήματος που μπορεί να βοηθήσει στην αναπνοή και ως αμυντικό όπλο ενάντια σε επιθετικούς σκύλους και «ανεπιθύμητους επισκέπτες» γενικά.
Ποιο είναι καλύτερο μπαστούνι ή καλάμι;
Αυτό εξαρτάται από το χρήστη και για πιο σκοπό θα το χρησιμοποιήσει… Κατά γενικό κανόνα, οι πεζοπόροι χρησιμοποιούν μπαστούνια και οι ηλικιωμένοι ασθενείς ή οι τραυματισμένοι καλάμι. Και τα δύο μπορούν να χρησιμοποιηθούν για σκοπούς αυτοάμυνας. Μεγάλο μέρος της χρήσης τους στην αυτοάμυνα εξαρτάται από το σύστημα που διδάσκεται κάποιος και το στυλ του ατόμου όταν το χρησιμοποιεί.
Είναι απαραίτητο ένα μπαστούνι για μένα;
Αυτό είναι κάτι που εσείς θα πρέπει να απαντήσετε. Θα υπάρξουν πολλές ακόμη ερωτήσεις προτού καταλήξετε σε αυτό το συμπέρασμα. Τελικά όμως θα καταλήξετε στην ευκολία ή την αναγκαιότητα. Ευκολία, διότι σας βοηθά να κινηθείτε και η αναγκαιότητα γιατί η ασφαλής μετακίνηση είναι σημαντική (συμπεριλαμβανομένης πιθανής αυτοάμυνας). Εάν το συμπέρασμα είναι ότι δεν το κάνετε για το θεαθήναι, να είστε βέβαιοι ότι αν δεν έχετε μεγάλα κέρατα και ουρά, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα σας δώσουν παρά μια παράξενη ματιά. Αυτό πάλι, αν είστε κάτω των 30 ετών. Πέρα από αυτήν την ηλικία, πιθανότατα μπορείτε να το φέρετε πιο εύκολα.
Τύποι μπαστούνια/μαγκούρες
Το πιστεύετε ότι υπάρχουν κυριολεκτικά χιλιάδες μοναδικά μπαστούνια/μαγκούρες;
Ο λόγος για αυτό είναι, ότι κάθε ένας από αυτά πρέπει να ταιριάζει με τον ιδιοκτήτη του και τη χρήση που αυτός επιθυμεί.
Μπορούν να είναι απλά, ενδιαφέροντα, λειτουργικά, διακοσμητικά, λιτά, πλούσια, όπλα κ.λπ.
Υπάρχουν περισσότερα για τα μπαστούνια στην αυτοάμυνα, από τις μαγκούρες/καλάμια στις «πολεμικές τέχνες». Ανάλογα με την περίπτωσή σας, το ένα θα είναι καλύτερο για σας από το άλλο.
Σχεδόν οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται για τα μπαστούνια, έχει ακούσει για μπαστούνια ένδυσης, μπαστούνια πόλεων, μπαστούνια εξοχής, μπαστούνια σπαθιών, μπαστούνια μαχαιριών, μπαστούνια δηλητηρίου, μπαστούνια πιστόλια, μπαστούνια μαστίγια, μπαστούνια φυσοκάλαμο, μαγκούρες μολύβδου, μπαστούνια απελατίκια, μπαστούνια δακρυγόνων, μπαστούνια καμερών, καλάμια μίνι φωτογραφιών, μπαστούνια ποτού, μπαστούνια κοκαΐνης, μπαστούνια πούρων, μπαστούνια καπνού, μπαστούνια τσιγάρων, μπαστούνια αναπτήρες, μπαστούνια καθισμάτων, μπαστούνια σφυριά, μπαστούνια μάχης, μπαστούνια ηλεκτροπληξίας (και ο κατάλογος συνεχίζεται… Δείτε κάτω το Photo Gallery για δείγματα).
Από όλα αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω και πολλά που δεν αναφέρονται, το μπαστούνι ηλεκτροσόκ είναι η επιλογή του ερασιτέχνη ή ηλικιωμένου για αυτοάμυνα, και ίσως το καλύτερο από όλα, για ακριβώς αυτόν τον λόγο.
Εάν το να μάθετε πώς να υπερασπίζεστε τον εαυτό σας άοπλοι ή με τουλάχιστον ένα μπαστούνι, δεν είναι για εσάς, τότε το μπαστούνι ηλεκτροσόκ είναι το κατάλληλο. Δεν χρειάζεστε δεξιότητες πολεμικών τεχνών για να χρησιμοποιήσετε ένα μπαστούνι ηλεκτροσόκ, γι ‘αυτό είναι το τέλειο προστατευτικό μέσο για αρχάριους αντί ενός απλού μπαστουνιού/μαγκούρας. Το μόνο πρόβλημα με αυτό είναι, ότι είναι παράνομο στην Ελλάδα και πιθανόν στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης.
Οι πιθανότητες είναι ότι δεν θα μπορούσατε να το περάσετε μέσω οποιουδήποτε είδους ανιχνευτή μετάλλων ή μηχανή ακτινών-Χ. Όμως, για χρήση στο δρόμο, εάν είστε πρόθυμοι να παραβιάσετε το νόμο μιας χώρας, θα έχετε ένα αποτρεπτικό εργαλείο που αξίζει τα χρήματα και την έλλειψη εκπαίδευσης. Μπορεί να μην σταματήσει έναν πραγματικά αποφασισμένο επιτιθέμενο, αλλά σίγουρα θα τον κάνει να επανεξετάσει και ίσως να υποχωρήσει. Φυσικά, δεδομένου ότι ένας εγκληματίας είναι εξ ορισμού χλεμπονιάρης, επιτρέποντάς του να πλησιάσει αρκετά για να «σοκαριστεί» πολύ και απανωτά, θα μπορούσε να είναι ΚΑΙ διασκεδαστικό!
Από τι φτιάχνονται τα μπαστούνια;
Η ποικιλία των υλικών που χρησιμοποιούνται σήμερα είναι εκπληκτική! Η επιλογή του ξύλου, των μετάλλων και των συνθετικών υλικών είναι απίστευτη και με τις νέες τεχνολογίες υλικών να αναπτύσσονται συνεχώς, η επιλογή πιθανότατα θα συνεχίσει να αυξάνεται.
Πώς μπορώ να μετρήσω ένα μπαστούνι;
Για να βεβαιωθείτε ότι το μπαστούνι σας ταιριάζει σωστά:
Ελέγξτε την καμπύλη του αγκώνα σας. Με το μπαστούνι/μαγκούρα/καλάμι στο χέρι σας, ο αγκώνας σας πρέπει να λυγίσει σε μια άνετη γωνία, περίπου 15 μοίρες.
Ελέγξτε το ύψος του καρπού σας. Με το χέρι σας να κρέμεται κατ’ ευθείαν προς τα κάτω, το πάνω μέρος του μπαστουνιού/μαγκούρας/καλαμιού σας πρέπει να ευθυγραμμίζεται με την ένωση στον καρπό σας, εκτός εάν έχετε διαφορετική χρήση για αυτό. Αυτά θα εξετάσουμε στη συνέχεια.
