Ψυχολογία προ-σύγκρουσης
Α) Διαχείριση εσωτερικής κατάστασης
Β) Πρόσβαση στον αποδοτικότερο εαυτό σου
Για να πετύχεις τα παραπάνω:
- Ο τρόπος που επικοινωνείς με τον εαυτό σου. Εσωτερικός διάλογος. «Θα τον γ*****!!» και όχι «Ωχ είναι τέρας θα με σκοτώσει!»
- Η συνείδηση σου φωνάζει ότι η ζωή σου είναι πολύτιμη γιατί την αγαπάς και ότι είναι πολύτιμη για την οικογένεια σου.
- Πρέπει να έχεις ένα αίσθημα διαμαρτυρίας που μεταφράζεται: «Ποιός διάολο είσαι εσύ που μπαίνεις στη ζωή μου και θα την διαλύσει; Δε περνάει αυτό. Θα σε κόψω κομματάκια.»
- Να είσαι εντάξει με τις συνέπειες της βίας.
Με αυτό τον εσωτερικό διάλογο θα μετατρέψεις το φόβο σε θυμό που είναι αποδοτικότερος.
Οι συνέπειες της βίας
- Θα με βλάψει. Βαρύς τραυματισμός ή θάνατος.
- Θα τον βλάψω άσχημα ενδεχομένως.
- Αφού τελειώσει όλο αυτό, στο μέλλον ενδέχεται να μου την έχει στημένη, σε μένα ή και στην οικογένεια μου για αντεκδίκηση. Η μπορεί να ξαναβρεθούμε τυχαία κάπου και να έχω και άλλα προβλήματα.
- Δεύτερος τρόπος αντεκδίκησης είναι η επίθεση στην περιουσία μου π.χ. να μου κάψει το αυτοκίνητο (violence by proxy).
- Ψυχολογικά μπορεί να μην είμαι ο ίδιος ξανά μετά το συμβάν ή τις συνέπειες αυτού.
- Θα έχω προβλήματα με το νόμο: Πρόστιμο, ακόμα χειρότερα φυλακή…
Οι συνέπειες τις βίας είναι πάντα άσχημες και ιδανικά πρέπει να χρησιμοποιείται αυστηρά μόνο όταν δεν υπάρχουν άλλες επιλογές.
Άνθρωποι είναι έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν βία αλόγιστα δίχως να τους έχει περάσει καν απ το νου κάποια απ’ τα παραπάνω. Άλλοι γνωρίζουν καλά τις συνέπειες της βίας και αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που την κρίσιμη στιγμή παγώνουν, δεχόμενοι τις οποιεσδήποτε ορέξεις του επιτιθέμενου.
Παρόλα αυτά μόνο κάποιος που είναι έτοιμος να αναλάβει την ευθύνη των συνεπειών της βίας είναι έτοιμος να τη χρησιμοποιήσει την κρίσιμη στιγμή, τη στιγμή που σε κυριεύει η αδρεναλίνη-φόβος και να αντιδράσει στο βαθμό που απαιτεί η συγκεκριμένη κατάσταση. Λέγοντας αυτά, υπολογίζοντας πάντα ότι η απόδραση έχει βγει εκτός εξίσωσης…