Δεν φταίω εγώ κύριε Εισαγγελέα!
Αυτοάμυνα = Βία. Ναι! Αλλά σε τι βαθμό;
Πώς και πότε μπορώ να προστατέψω τον εαυτό μου ή κάποιον άλλον χωρίς να βρεθώ κατηγορούμενος;
Για αρχή πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας πως η βία που επιτρέπεται να ασκήσουμε οφείλει να είναι ανάλογη με τη βία που έχει ασκήσει ο άλλος εναντίον μας. Με λίγα λόγια μια φραστική επίθεση δε μπορεί να θεωρηθεί απειλή για τη ζωή μας και άρα μια σωματική επίθεση από μέρους μας είναι παράνομη. Εάν σε βρίσει-προκαλέσει κάποιος απλά φύγε! Τόσο απλά κι ανώδυνα. Με την ίδια λογική δε μπορείς για ένα σπρώξιμο να στείλεις τον άλλον στο νοσοκομείο.
Η σωστή εκτίμηση του κινδύνου λοιπόν είναι αναγκαία προκειμένου η αντίδρασή μας να είναι ίση και όχι μεγαλύτερη από τη δράση του επιτιθέμενου. Σε διαφορετική περίπτωση, από θύμα γινόμαστε θύτης κι έχουμε να αντιμετωπίσουμε νομικές κυρώσεις. Δεν είναι λίγες οι φορές που πάνω στα νεύρα,τον εγωισμό και την ένταση της στιγμής κάποιος απλά το έχει παρακάνει. Όμως, κανένα από τα παραπάνω δεν αποτελεί ελαφρυντικό στο δικαστήριο. Ανά πάσα στιγμή θα πρέπει να είμαστε σε θέση να αιτιολογήσουμε και να αποδείξουμε τις πράξεις μας, για αυτό καλό θα είναι μετά από κάποια συμπλοκή να συμβουλευθούμε το δικηγόρο μας.
Κανένας εγωισμός δεν είναι παραπάνω από τη ζωή και την ελευθερία μας. Ιδανικά κοιτάμε να αποφύγουμε οποιαδήποτε συμπλοκή. Εάν όμως φτάσουμε στην έσχατη λύση της αυτοάμυνας, πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας το νομικό πλαίσιο και να μην ασκήσουμε αυτό που λέμε κοινώς «άσκοπη βία».