…και η σημασία της
….μπιιιπ, μπιιιπ………….
«Ρεεεε, Ρεεε μ@&%$#. Που πας ρεεεε; Έχεις στοπ ρεεε μ@…*&% με χτύπησες δεν βλέπεις;»
«Σιγά ρε μ@λα*&% , τι βρίζεις ρεεε; Ίσα που σε ακούμπησα, δεν έχεις ζημιά.»
«Ρε, τι μου λες ρεεεε, θα σε *@&* ρεεε,»
«Τι σπρώχνεις ρεεε; Ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Αλήθεια; Για έλα ρε αρχ&%$#@ αν σου βαστάει να σε γ,,&%$#.»
Μπαμ, μπουμ, μπαμ, μπουμ ωχχχ …….ωχχχ.
ΣΑΣΤΙΣΜΑ… ΠΑΓΩΜΑΡΑ, ΣΙΩΠΗ…..
«Σήκω ρε φίλε, είσαι καλά; Ρε φίλε, σήκω ρε μεγάλε, σήκω ρε. Ένα γιατρό ρε παιδιά…..»
Η Συνέχεια…
Κατηγορούμενε σηκωθείτε…
Τι είναι αυτά κατηγορούμενε;
Βγαίνετε έξω και χτυπάτε τον κόσμο;
«Δεν το ήθελα κύριε Πρόεδρε. Η κακιά στιγμή. Θόλωσα. Δεν του έκανα ζημιά και με έβρισε. Είχα το παιδί μου στο αυτοκίνητο.»
«Ντροπή σας κατηγορούμενε, που το λέτε κιόλας ότι είχατε και το παιδί σας μαζί.»
«ΕΝΟΧΟΣ, ΕΝΟΧΟΣ…»
(Ο παθών δέχθηκε χτύπημα στο πρόσωπο και πέφτοντας έσπασε ο αυχένας του στο πεζοδρόμιο. Θα μείνει παράλητος).
Θα έδιναν και οι δύο τα πάντα για να γύριζε ο χρόνος πίσω. Δεν γυρίζει όμως.
Ας δούμε αλλιώς την ιστορία.
….μπιιιπ, μπιιιπ………….
«Ρεεεε, ρεεε μ@&%$#. Που πας ρεεεε. Έχεις στοπ ρεεε μ@…*&% με χτύπησες δεν βλέπεις;»
«Όπα φίλε συγγνώμη, έχεις δίκιο.»
«Τι ώπα ρε μ@*&%$; Τι ώπα!;»
«Φίλε έχεις δίκιο είπα, έκανα λάθος, με το δίκιο σου θυμώνεις. Θα σου φτιάξω ό,τι ζημιά έχει.»
«Ρε κοίτα πως μου το έκανες;»
«Φίλε Φίλε ΚΟ-ΦΤΟ, είπα ηρέμησε, Η – ΡΕ – ΜΗ – ΣΕ, (και τον κοιτάει σταθερά και βλοσυρά), θα τα βρούμε σου λέω, ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΩ.»
Μετά από λίγα λεπτά.
«Συγγνώμη φίλε που σε έβρισα, συγγνώμη. Θόλωσα. Ξέρεις χθες με απέλυσαν από την δουλειά και έχω πελαγώσει.»
«Καταλαβαίνω. Εγώ συγγνώμη. Δεν είδα το στοπ. Αν θες πίνουμε ένα καφέ.»
Βλέπουμε ότι η βία και οι δυσάρεστες συνέπειές της μπορούν να αποφευχθούν με τον κατάλληλο χειρισμό και αποκλιμάκωση της έντασης.
Η επιθετικότητα αποτελλεί στοιχείο της ανθρώπινης φύσεως. Οι επιθέσεις εκδηλώνονται είτε άμεσα, δηλαδή αιφνιδιαστικά με σκοπό π.χ. την ληστεία, το βιασμό κ.α. είτε έμμεσα αφού πρώτα προηγηθεί λεκτική αντιπαράθεση λόγω κυρίως του εγωισμού, του στρες, χρήσης ουσιών, αλκοόλ και ψυχικών διαταραχών.
Είναι προφανές ότι για τις επιθέσεις με σκοπό την ληστεία δεν μπορεί να γίνει εύκολα αποκλιμάκωση, παρά μόνο αν αντιληφθούμε έγκαιρα την επικείμενη επίθεση και δείξουμε στον επίδοξο θύτη ότι τον αντιληφθήκαμε και ότι δεν είμαστε εύκολο θύμα. Αν και προτιμότερο θα ήταν να διαφύγουμε άμεσα, φωνάζοντας βοήθεια και ακολούθως αφού φτάσουμε σε ασφαλές σημείο να καλέσουμε την Αστυνομία δίνοντας αν μπορούμε την περιγραφή του κακοποιού.
Για τις έμμεσες επιθέσεις, των οποίων προηγείται λεκτική αντιπαράθεση μπορούμε να εφαρμόσουμε κάποιους τρόπους αποκλιμάκωσης.
Πρώτον βάζουμε στην άκρη τον εγωισμό και την έπαρση. Οι άνθρωποι δεν είναι στην πραγματικότητα εχθροί μας. Ο συνάνθρωπός μας μπορεί να έχει απολυθεί από την εργασία του, μπορεί να τον κεράτωσε η γυναίκα του κ.α. και να διακατέχεται από ένταση και θυμό που τον οδηγεί σε ξεσπάσματα. Όλοι θέλουν αγάπη, κατανόηση και σεβασμό. Επίσης η καθημερινότητα, ειδικά στις μεγαλουπόλεις, με τον συνωστισμό, τον θόρυβο, την επιβαρυμένη ατμόσφαιρα, την έλλειψη φυσικής άσκησης ευνοεί την εκδήλωση επιθετικής συμπεριφοράς.
Στόχος μας δεν είναι να αντιδρούμε στις προκλήσεις του καθενός, αλλά να επιστρέψουμε στην οικογένειά μας ασφαλείς. Δεν αντιδρούμε λοιπόν στις προκλήσεις σπασμωδικά και με εγωισμό, αλλά με σύνεση και στρατηγική ψυχραιμία.
Αποκλιμακώνουμε λοιπόν την ένταση και διαφεύγουμε από το σημείο προσέχοντας κατά την αποχώρησή μας τυχόν αναζωπύρωση της έντασης ή δόλο εκ μέρους του συνανθρώπου μας. Π.χ έχει τύχει να γίνει αποκλιμάκωση της έντασης σε μία λεκτική αντιπαράθεση με αφορμή ένα λάθος στην οδήγηση και ο ένας ακολούθησε κρυφά τον άλλο ώστε να βρει που είναι η οικία του και να του κάνει ζημιά στο αυτοκίνητο. (Στην πραγματικότητα ο ένας «μέτρησε» τον άλλο, είδε ότι δεν τα βγάζει πέρα μαζί του και αποφάσισε να τον χτυπήσει ύπουλα. Όχι και τόσο νορμάλ ψυχικά).
Κατά τη φάση της αποκλιμάκωσης δεν κάνουμε απότομες και νευρικές κινήσεις. Κρατάμε απόσταση και λαμβάνουμε την κατάλληλη στάση του σώματος. Την λεγόμενη κεκαλυμμένη στάση μάχης. Τα πόδια στην σωστή θέση, έτοιμα για κίνηση. Τα χέρια δεν σχηματίζουν γροθιές. Είναι εμπρός από το σώμα, με τις παλάμες ανοιχτές να κοιτάνε τον άλλο, πάντα ψηλότερα από τα δικά του, έτοιμα να μπλοκάρουν τυχόν χτύπημα ή να χτυπήσουν αν η κατάσταση ξεφύγει. Δεν κοιτάμε τον άλλο στα μάτια. Τα μάτια δεν μπορούν να μας βλάψουν (εκτός και αν συναντήσουμε ήρωα της marvel που πετάει λέιζερ). Το βλέμα μας βρίσκεται στο τρίγωνο μεταξύ του σαγονιού και των ώμων του. Έτσι αυξάνουμε τις πιθανότητες να αντιληφθούμε πιθανό επερχόμενο χτύπημα. Παράλληλα έχουμε το νου μας για ενδεχόμενη δόλια επίθεση από τυχόν φίλους του άλλου που βρίσκονται μαζί του. Πρέπει γενικώς να δείχνουμε δύναμη, σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Η φωνή μας να είναι δυνατή και σταθερή, και οι φράσεις μας κοφτές και ξεκάθαρες φροντίζοντας να μας ακούνε τυχόν μάρτυρες. Σε μια ενδεχόμανη δίκη θα τους χρειαστούμε. Δείχνουμε σεβασμό και κατανόηση αλλά παράλληλα δείχνουμε ότι δεν είμαστε καθόλου εύκολος αντίπαλος.
Αν εφαρμοστούν αυτές οι αρχές το πιθανότερο είναι να εκτονωθεί η κατάσταση και να μην εκδηλωθεί βία.
Αν ο άλλος τώρα δεν παίρνει από λόγια και συνεχίζει να προχωράει απειλητικά κλείνοντας την απόσταση μπορεί να βοηθήσει η εφαρμογή κάποιων «μαλακών δεξιοτήτων» ή «ήπιων αντιμέτρων» όπως τα λένε οι επαγγελματίες επιβολής του νόμου. Ένα σπρώξιμο, ένα χτύπημα με την παλάμη στο στήθος, η εφαρμογή ενός σημείου πίεσης κ.α. θα του περάσουν το εξής μήνυμα: «θα σε συμβούλευα να με ακούσεις και να ηρεμήσεις γιατί αλλιώς …..» (κάτι σαν προειδοποιητική βολή).
Σε περίπτωση όμως που οι ανωτέρω τακτικές δεν αποδώσουν, ή αν ο άλλος κλιμακώσει πολύ γρήγορα και αντιλαμβανόμαστε ότι επίκειται επίθεση έχουμε δύο επιλογές. Είτε διαφεύγουμε άμεσα αν μπορούμε, είτε κάνουμε επίθεση πρώτοι εφαρμόζοντας επιθετική άμυνα και στην συνέχεια πάλι διαφεύγουμε. Σε αυτή την περίπτωση προσέχουμε ώστε να είμαστε στα πλαίσια του νόμου και να μην υπερβούμε την άμυνα.
Οι τακτικές αυτές μπορούν να αφομοιωθούν εύκολα με την σωστή εξάσκηση.
Και πάντα να θυμόμαστε ότι
- Ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι ο κακός εαυτός μας.
- Δεν αξίζει να πολεμάμε για τον εγώ μας παρά μόνο για υψηλά ιδανικά.
- Η βία έχει μόνο συνέπειες. Στην σωματική μας ακεραιότητα, στον ψυχισμό μας, οικογενειακές, κοινωνικές, νομικές και οικονομικές.