Blog αυτοάμυνας και πολεμικών τεχνών

Πολλοί δήθεν «ειδικοί» εκπαιδευτές αυτοάμυνας διδάσκουν διάφορες τεχνικές για υποτιθέμενες καταστάσεις στις οποίες ΥΠΟΘΕΤΙΚΑ πιάνουν τόπο οι τεχνικές τους.

Το σημαντικότερο πράγμα που έχω μάθει μέχρι στιγμής το οποίο πριν το combatives δεν γνώριζα, θεωρώ πως είναι στον τομέα της θεωρίας, συγκεκριμένα στον τρόπο σκέψης.

Το σύστημα με επηρέασε βαθιά και στην πυγμαχία. Άλλαξε ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι την απόσταση, έμαθα να ελέγχω καλύτερα τόσο το δικό μου σώμα όσο και αυτό του αντιπάλου και τα χτυπήματά μου έγιναν πολύ πιο βάναυσα.

Το Combatives με δίδαξε ότι αυτοάμυνα είναι ουσιαστικά επίθεση υπεράσπισης της ακεραιότητάς μου, και στις πράξεις μου αυτό θα πρέπει να καθίσταται σαφές.

Με τη στάση της άμυνας το μόνο που θα γίνει είναι να ξεφύγει η κατάσταση απ τον έλεγχό σου, να κινδυνέψει περισσότερο η ζωή σου ή τα δικαιώματα σου και ο επιτιθέμενος να κερδίζει έδαφος πάνω σου χωρίς φυσικά να αποθαρρυνθεί η να σταματήσει.

Πιστεύω ότι τα μαθήματα αυτοάμυνας στοχεύουν κυρίως στο να σε διδάξουν μια ολόκληρη νοοτροπία. Η νοοτροπία αυτή είναι πολύ απλή και βασικά σου δίνει μόνο σκοπό την ασφάλειά σου.

Το συμπέρασμα που έχω βγάλει μέχρι στιγμής είναι πως σε μια μάχη στον δρόμο δεν παίζει ρόλο μόνο η σωματική δύναμη. Σημαντικό ρόλο παίζει και το πως σκεφτόμαστε, το πόσο καλά μπορούμε να διακρίνουμε την απειλή και το πως θα μπορέσουμε να ηρεμήσουμε ή να αποφύγουμε κάποιον, ώστε να αποκλείσουμε μια ενδεχόμενη σύγκρουση.

Στους τελευταιους τεσσερις μηνες εχω παρατηρησει πολυ μεγαλη αναπτυξη στην προσωπικοτητα μου γιατι στο combatives group ειναι ενα ολοκληρο καινουργιο περιβαλλον.

Εντύπωση μου κάνουν οι δυνατότητες που είχα και δεν ήξερα ότι τις είχα. Είναι απίστευτο να βλέπεις κάποια πράγματα να αλλάζουν και οι αντοχές σου να έχουν αυξηθεί και να κάνεις πράγματα που δεν ήξερες ότι μπορείς. Μου αρέσει που μέσα από αυτήν την εκπαίδευση όλα αλλάζουν.

Από την στιγμή που μπήκα στην κοινότητα αυτή έχει αλλάξει ο τρόπος σκέψης μου, ο τρόπος που κινούμαι και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζω τον κάθε πολίτη έξω στον κόσμο.

Το θετικό κλίμα που δημιουργείται προκαλεί όλες τις ομάδες να προοδεύουν, να ξεπερνούν τα εμπόδια τους και να αντιμετωπίζουν νέες προκλήσεις. Δεν είναι τυχαίο πως υπάρχουν ασκούμενοι που η ώρα που απαιτείται για να φτάσουν στα κέντρα εκπαίδευσης είναι περισσότερη από την ώρα της ίδιας της εκπαίδευσης.

Αυτό που πραγματικά σκέφτομαι τώρα είναι πως όλο αυτό ξόδεμα χρόνου της ζωής μου θα έχει κάποια πραγματική χρησιμότητα. Τι θα πει πραγματική; Στα παιδιά μου παραδείγματος χάριν ή στους μαθητές μου. Θα μπορέσουν να περάσουν κάποια από όλα αυτά χωρίς να ξοδέψουν και αυτοί όλο αυτόν τον χρόνο για να τα μάθουν; Εδώ είναι το «τασκ»… το στοίχημα!

Δεν μπορεί κανείς να εξερευνήσει τον κόσμο της εκπαίδευσης ειδικά του συστήματος Combatives χωρίς να εξετάσει τον αναμφισβήτητο αντίκτυπό της στη σύγχρονη αστυνόμευση και στρατό.

Γενικά στο σχολείο σου μαθαίνουν να μην έχεις καθόλου επαφή με την βία και να μην μπλέκεις σε τσακωμούς κάτι που είναι σωστό, αλλά όχι ρεαλιστικό. Στον πραγματικό κόσμο πρέπει να είσαι καλός και ευγενικός με τους άλλους, αλλά δεν μπορείς να αποφύγεις με τίποτα την βία, έτσι το να είσαι προετοιμασμένος και να ξέρεις πώς είναι, είναι απαραίτητο.

Είναι πολύ σημαντικό, ειδικά όταν δουλεύεις με ρεαλιστικά σενάρια, να έχεις τη δυνατότητα να κάνεις εξάσκηση με ανθρώπους που έχουν διαφορετικό σωματότυπο και νοοτροπία.

Όταν είσαι γονιός και τα παιδιά σου φτάνουν σε ηλικία που κυκλοφορούν μόνα τους ο φόβος και οι προβληματισμοί για το τι μπορεί να συναντήσουν εκεί έξω θεριεύουν, είτε μιλάμε για αγόρι είτε για κορίτσι.  Σε μια τέτοια προσπάθεια να βρω τα καταλληλότερα εφόδια για τα παιδιά μου, για όταν θα βρίσκονται  «εκεί έξω» βρέθηκα να περνάω το κατώφλι της σχολής COMBATIVES του κ. Πέτρου Αργυρακόπουλου.

Θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε αυτό το συγκεκριμένο θέμα (Γροθιές ή παλάμες), σε μύθους και πραγματικότητα, τα υπέρ και κατά.

Κάποιοι συνδέουν τους όρους Street-fighting και Αυτοάμυνα πλασάροντας τα ως ίδια. Είναι πράγματι έτσι; Μήπως είναι προσπάθεια να κερδίσουν έδαφος στηριζόμενοι στην άγνοια της επίσημης ορολογίας;

Michael Davidow 6/12/1933 – 8/8/2022 – Η κληρονομιά ενός αόρατου γίγαντα και το μέγεθος της σκιάς που έριξε.

Η αυτοάμυνα ακολουθεί την αυτοπροστασία εάν έχουμε κάνει κάποιο λάθος και έχουμε πιαστεί στον ύπνο.

Εκεί έξω τα διάφορα σενάρια και οι περιπτώσεις αριθμητικά φτάνουν στο άπειρο. Οπότε, η όποια επιβίωση απαιτεί ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ και ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ.  Όπως ακριβώς και η εξάσκηση στην αίθουσα άσκησης.

Το τι είναι το combatives είναι κάτι που περιγράφεται σε πολλά άρθρα, έχει όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον το πώς επηρεάζει και βελτιώνει τον κάθε άνθρωπο ως ξεχωριστή οντότητα και προσωπικότητα, από τους πρώτους μήνες επαφής και τριβής του με χώρο, τον δάσκαλο και τους συνασκούμενους «συμμαχητές» του.

Τελικά Αυτοάμυνα, Αθλητισμό ή Πολεμική Τέχνη ασκούμε στο Combatives; Και ποια η διαφορά; Το ένα δεν συνεπάγεται το άλλο; Κι αν δεν είναι έτσι, γιατί τα βάζει ο κόσμος και τα τρία στον ίδιο κουβά;

Δεν είχα ιδέα τι είναι το COMBATIVES – και, μεταξύ μας, ακόμα το ψάχνω. Πρώτη φορά βλέπω διδασκαλία να επιμένει τόσο στο ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ. Όπως επίσης, πρώτη φορά ασχολήθηκα τόσο πολύ με τη διαφορά της ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ και της ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ.

Η εκμάθησή των ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ Combatives ακόμη κι’ αν ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΝ για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης ή ωμής βίας, καλύπτουν ΠΟΛΥ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΦΑΣΜΑ. Καλύπτουν θέματα της ίδιας της ζωής.

Ένα από τα πράγματα που ανακάλυψα μέσα από την συμμετοχή μου σε αυτήν την κοινότητα, είναι πως έχουν μελετήσει την συμπεριφορά και τις αντιδράσεις που παρουσιάζονται κατά την διάρκεια μιας σύγκρουσης, αλλά και τις ανάγκες που προκύπτουν σε μια τέτοια συνθήκη.

Το combatives μέσα από τεχνικές και πρωτόκολλα στοχεύει στην γρήγορη αποκλιμάκωση μιας βίαιης κατάστασης και στην αποφυγή σοβαρών, στο πέρασμα του χρόνου, τραυματισμών.

Ο πνευματισμός, η τέχνη και ο αθλητισμός ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ της ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ και ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ.

Οι άνθρωποι περνούν από εξετάσεις όπου δοκιμάζονται οι γνώσεις και οι ικανότητές τους. Η διαδικασία αποτελεί θεσμός και, σε κάποιες φυλές, αποτελεί σταθμός αποδοχής στην ανδρεία. Είναι όμως απαραίτητες;

Οι Πολεμικές Τέχνες σήμερα δίνουν πληθώρα επιλογών σε ανθρώπους που ασχολούνται με το αντικείμενο. Οι επιλογές ποικίλουν όσο οι ίδιες οι πολεμικές τέχνες.

Η αίσθηση της ασφάλειας και «το έχω» είναι συχνά απλά μια ψευδαίσθηση, μέχρι να γίνει το όποιο κακό. Αυτός είναι και ο λόγος που η ζωή ενός σκεπτόμενου ανθρώπου, είναι μια ατελείωτη διαδικασία εμπειρίας, μάθησης και αναζήτησης γνώσεων. Όσοι απλά εκφράζουν γνώμη χωρίς γνώση ή ιδίαν εμπειρία, ειδικά σε κάτι όπως την βία, απλά φλυαρούν.

Κατά τα λεγόμενα όσων διδάσκουν και προωθούν πολεμικές τέχνες, αυτές ασχολούνται με την ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ των ανθρώπων. Κυρίως μέσα από μια σχέση δασκάλου-μαθητή και μέσα από τις σχέσεις μεταξύ των μαθητών. Ένας ευγενέστατος σκοπός και καθ’ όλα αποδεκτός.

Το να πιστεύουμε ότι μια πολεμική τέχνη ή ένα σκληρό μαχητικό άθλημα, θα μας κρατήσει ζωντανό σε καταστάσεις απειλητικές για τη ζωή, δεν σημαίνει ότι θα το κάνει κιόλας.

Η θωρακισμένη στολή παραμένει το καλύτερο εργαλείο εκμάθησης και άσκησης ρεαλιστικής αυτοάμυνας που έχει βρεθεί μέχρι στιγμής. Έχει βοηθήσει πολλούς ανθρώπους να ξεπεράσουν τις φοβίες τους.

Στο Combatives «αμβλύ τραύμα» αποτελεί όρος συνδεδεμένος με βαριά και συνεχόμενη επίθεση. Τον έχουμε ακούσει μερικές φορές σε περιστατικά που αφορούν τη φυσική σύγκρουση που έλαβε χώρα μεταξύ δύο ή περισσότερων ατόμων

Η ταυτότητα του Combatives δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση για όσους καταλαβαίνουν την φιλοσοφία και το πνεύμα του. Κατά καιρούς μου έχουν κάνει την ερώτηση, γιατί εμείς του Combatives Group ξεχωρίζουμε τους εαυτούς μας.

Είναι πολύ εύκολο με τον όρο “Combative” να οδηγηθούν ελλιπώς πληροφορημένοι άνθρωποι σε λάθος συμπεράσματα με το άκουσμα αυτού του χαρακτηρισμού.

Το πρόγραμμα διδασκαλίας Combatives προετοιμάζει τον μαθητή για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά ή καλύτερα πως να επιβιώσει από μια επίθεση στο δρόμο ή οποιαδήποτε άσκηση βίας από άλλους. Η εκμάθηση είναι μια ΑΥΣΤΗΡΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ, ένα ΑΠΛΟ και ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ, το οποίο γίνεται βίωμα και συνήθειο στον καθένα.

Η ενασχόληση με το Combatives καθιστά τον εξασκούμενο ικανό, όταν αυτό είναι απολύτως απαραίτητο, να μη φοβάται να επιδείξει ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ, αλλά να έχει τη σιγουριά πως θα τα καταφέρει.

To Combatives Group είναι η ΜΟΝΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ στην Ελλάδα που εκπαιδεύει τους ανθρώπους στις Επικοινωνιακές Δεξιότητες, την Αυτοπροστασία και την Αυτοάμυνα με Ρεαλιστική Αυτοάμυνα και Βαριά Θωρακισμένους Αντιπάλους.

«Τα αίτια της λανθασμένης αλλά πάνω απ’ όλα επικίνδυνης προσέγγισης βρίσκονται στη συνεργατική προπόνηση. Όταν προπονείσαι με έναν συναθλητή σου και αυτός συνεργάζεται και σε βοηθάει να εκτελέσεις την άσκηση, τότε αγνοείς τον κίνδυνο της αποτυχίας.»

Λόγια σοφίας από πατέρα σε γιό που ΜΟΝΟ ώριμοι άνθρωποι μπορούν να θέσουν σε όσους είναι ανώριμοι και αφελείς σε θέματα οπλισμένης βίας και, γενικότερα της βίας σε σχέση με τον ΝΟΜΟ και τις ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ του.

Καλή η ενασχόληση και η συμμετοχή σε πολεμικές τέχνες και σεμινάρια αυτοάμυνας αλλά, ΩΣ ΕΚΕΙ. Μην ξεχνάμε ποτέ πως ο δρόμος όσο άναρχος και εάν φαντάζει, διέπεται και αυτός από ΝΟΜΟΥΣ.

Εάν ποτέ επισκεφτείτε οποιαδήποτε Σχολή Αυτοάμυνας οποιουδήποτε τύπου που δεν χρησιμοποιεί προστατευτικό εξοπλισμό, ΤΡΕΧΑΤΕ ΝΑ ΣΩΘΕΙΤΕ! Τρέξτε όσο το δυνατόν πιο μακριά από αυτήν για 2 βασικούς λόγους..

Πόσο σημαντική είναι η απόσταση σε μία έκρυθμη κατάσταση που ελλοχεύει κινδύνους; Τι ακριβώς προσφέρει στη πραγματικότητα η διατήρηση της απόστασης; Ποια είναι τα μεγάλα πλεονεκτήματα αυτής της προσφοράς;

Ποιός είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας; Αξίζει να πολεμάμε για τον εγώ μας ή για κάτι ανώτερο; Η βία έχει μόνο συνέπειες. Στην σωματική μας ακεραιότητα, στον ψυχισμό μας, οικογενειακές, κοινωνικές, νομικές και οικονομικές.

Στην περίπτωση που έχεις αποφασίσει να αμυνθείς, επειδή δεν υπάρχει διέξοδος, θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις τις πιο ωμές και βασικές τεχνικές προκειμένου να είσαι ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ.

Όταν έχουμε απέναντί μας έναν άνθρωπο (ή ανθρώπους) του οποίου η βίαιη συμπεριφορά δεν θυμίζει τίποτε από ό,τι έχουμε συνηθίσει, ο μοναδικός τρόπος για να παραμείνουμε σώοι και αβλαβείς είναι να έχουμε μπει στο παρελθόν σε παρόμοιες καταστάσεις, έστω και πλασματικές αλλά όμοιες.

Tην επόμενη φορά που θα συναντήσετε ένα «ειδικό» στην Αυτοάμυνα που προέρχεται από τις Πολεμικές Τέχνες με σωρεία διπλώματα, αναρωτηθείτε πώς είναι δυνατόν για ένα άτομο να έχει τόσα πολλά διπλώματα σε ποικιλία «πολεμικών τεχνών». Και μάλιστα, όπου υποτίθεται ότι είναι «ειδικός» σε όλες!

Ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι οι έντονοι τόνοι και οι άσχημες λέξεις, καταλήγουν συνήθως και σε άσχημα περιστατικά καθότι η μετάβαση της μίας παραμέτρου στην άλλη γίνεται πολύ γρήγορα όταν ανάψουν τα αίματα. Εντάξει όλα καλά στη θεωρία. Αλλά όλοι στην πράξη χωλαίνουμε διότι άλλο να περιγράφει κανείς… και άλλο να το ζει.

Αν το σκεφτούμε λίγο, όταν δύο αθλητές παίζουν έναν αγώνα γνωρίζουν τα πάντα γύρω από αυτόν. Γνωρίζουν τον αντίπαλο, τον τόπο και την ώρα διεξαγωγής, ακόμα και τις διαστάσεις και τη μορφολογία του χώρου που θα διεξαχθεί ο αγώνας. Σε μια κατάσταση αυτοάμυνας δε γνωρίζεις απολύτως τίποτα από τα παραπάνω.

Στόχος των προπονήσεων είναι να πάρεις τα εφόδια ώστε να επιστρέψεις σπίτι σου ασφαλής. Και σίγουρα το να ξέρεις έστω και ένα χτύπημα, σου δίνει περισσότερες πιθανότητες από το να μη ξέρεις τίποτα.

Οι προπονήσεις είναι συχνά σκληρές και πολύ ρεαλιστικές όμοιες με τα δεδομένα του δρόμου, άλλοτε χαλαρές. Πέρα από τα χρησιμότατα θεωρητικά μαθήματα, έχω ζοριστεί στη σχολή… Τα λάθη μου, όπως παντού στη ζωή, τα πληρώνω. Χτύπησα τα πλευρά μου και χρειάστηκε να συνεχίσω όπως γίνεται στη πραγματικότητα… Καλύτερα!

Χωρίς φυσική κατάσταση και σκληραγώγηση δεν πας πουθενά. Είναι σαν να πηγαίνεις στον πόλεμο χωρίς όπλα. Δεν είναι τυχαίο πως όλα τα αγάλματα της αρχαιότητας ήταν μυώδη. Έτσι λοιπόν μπορεί στο σύστημα του combatives να μην διδάσκεται άθληση, η εκγύμναση όμως αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι από την εκπαίδευση.

«Ενώ ήμουν έτοιμος να πάω σε μια σχολή κοντά στο σπίτι μου, ένας φίλος μου μίλησε για το Combatives αλλά και για τη συγκεκριμένη σχολή στα Βριλήσσια. «Άσε τα ημίμετρα» μου είπε. Η απόσταση από το σπίτι μου με χάλαγε. Είπα όμως να δοκιμάσω….»

«Έχει περάσει κάνας χρόνος από τότε που ασχολούμαι με το combatives. Δεν πάω πίσω για κανένα λόγο σε κανένα άλλο σύστημα του παρελθόντος μου. Έχω βρει αυτό που θεωρώ τίμιο, ακέραιο και αληθινό.»

«Στο δρόμο όμως έχουμε να διαχειρισθούμε βίαιες και παραβατικές συμπεριφορές. Χωρίς κανόνες, χωρίς διαιτητές, χωρίς αθλητικό πνεύμα αλλά με διάθεση να κάνουν κακό. Πόσο προετοιμασμένος ψυχικά και σωματικά είναι ένας αθλητής μαχητικών τεχνών για παρόμοιες καταστάσεις;»

«Γενικά, ακούω πολλές φορές τους ανθρώπους να λένε ότι είναι εναντίον της βίας, χωρίς όμως να έχουν συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα. Αν κοιτάξουμε γύρω μας -όχι μόνο στη πατρίδα μας- θα δούμε πως βία υπάρχει πολύ περισσότερη από όση αντιλαμβανόμαστε.»

Εμείς στο Σύστημα Combatives μας εκπαιδεύουμε την κοινότητά μας στην πολιτική, τη διπλωματία, την τακτική αλλά και τη στρατηγική. Ο λόγος είναι απλός: στην αυτοάμυνα μετράει πάντα το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ!!!

Παλιά οι διαρρήκτες παρακολουθούσαν και περίμεναν την χρονική στιγμή όπου οι ένοικοι θα απουσίαζαν Σκεφτείτε όμως ότι τώρα πια, όχι μόνο δεν νοιάζονται εάν κάποιος είναι εντός της οικίας του, αλλά δεν διστάζουν να τον βασανίσουν ώστε να πάρουν αυτό που θέλουν.

«Απο το πρωτο μηνα κιολας διαπιστωσα την διαφορα τροπου σκεψης αλλα και τη διαφορετικη ΣΚΛΗΡΗ προπονητικη τακτικη αυτοαμυνας, τα οποια μου φαινεται, με πειθουν, οτι ειναι δεκα φορες πιο ρεαλιστικη απο παραδοσιακα συστηματα που ηθελαν ποντους ή μας μαθαιναν φορμες.»

Γιατί είναι το Combatives διαφορετικό από οτιδήποτε άλλο που προσφέρεται; Πως Γίνεσε ο ίδιος διαφορετικός σε λίγους μήνες; Πώς μπορείς να γίνεις εκπαιδευτής Combatives; Ποιός αναλαμβάνει την εκπαίδευσή σου και την προώθηση της σχολής σου;

«O φόβος έχει δυο κόρες, την απραξία και την δράση», όποια από τις δυο και να επιλέξεις, για να είσαι σίγουρος/η, ότι επέλεξες τη σωστή… το αποτέλεσμα της επιλογής σου, πρέπει να είναι πάντα το ίδιο: «ΝΑ ΦΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΑΣΦΑΛΗΣ!!!»

«Στο Combatives, «το οπλοστάσιο» απέναντι σε μια βίαιη συμπεριφορά, διαφοροποιείται, αναλόγως των πνευματικών και των φυσικών χαρακτηριστικών του καθενός.»

«Σε ΑΥΤΟ το μοτίβο εδραιώνεται η διδασκαλία του Combatives Group και του συστήματος αυτοάμυνάς του. Στις ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ και ΟΧΙ στις ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ.»

Γενικά όταν προετοιμάζεσαι για αυτοάμυνα πρέπει να έχεις ψυχολογία νικητή, πρέπει να επιτεθείς χωρίς να υπάρχει αύριο γιατί αν δεν το κάνεις τότε όντως ίσως να μην υπάρχει αύριο για σένα.

Δυστυχώς η βία είναι ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΗ και είναι θέμα ΤΥΧΗΣ, που σε κάποιους δεν χτύπησε ακόμα την πόρτα, αφού ένας στους πέντε, κάποια στιγμή, βάση στατιστικών δεδομένων, πέφτει θύμα βίαιων πράξεων. Ωστόσο το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων, εφησυχάζετε, με την ΠΡΟΣΕΥΧΗ.

«Σε Αθλητικό Σύλλογο όλα είναι ευχάριστα και χαρούμενα και ένα γενικό κλίμα ικανοποίησης και αυτοπεποίθησης επικρατεί! Μέχρι να έρθουμε αντιμέτωποι με τη σκληρή πραγματικότητα! Εκεί συνειδητοποιούμε, με τον πιο σοκαριστηκό τρόπο, πως οι καταστάσεις δεν είναι έτσι όπως μας έμαθαν και όπως εμείς πιστεύαμε πως θα είναι…»

«Αναλύοντας τα βιώματα κάθε επιπέδου του Combatives μέχρι το τρίτο, παρατηρεί κανείς νέους ασκητές που ενθουσιάζονται αλλά και να προβληματίζονται. Σε όλους όμως παρατηρείται ότι αναγνωρίζουν την βία καλύτερα και την διαχειρίζονται ολοένα και περισσότερο.»

Τι είναι το «Civilian Combatives»; Είναι ένας συνδυασμός διεργασιών; Είναι ένας συνδυασμός τεχνικών; Είναι μία διαφορετική φιλοσοφία από αυτές των πολεμικών τεχνών; Κι αν είναι, τι φιλοσοφία ακολουθεί; Με ποιόν τρόπο την εφαρμόζει;

Η απλότητα και το βάθος του combatives ωθεί τον ασκούμενο του στο να δημιουργήσει αντίστοιχες «μεροληψίες» για επικίνδυνες καταστάσεις με υψηλές πιθανότητες συμπλοκής. Η μεθοδολογία του είναι απλή και απόλυτη.

Πριν μπω σε προπόνηση το αμφισβήτησα περιμένοντας ότι είναι μία από τα ίδια, αλλά δεν άργησα να καταλάβω που ήμουν. Ένα από τα βασικότερα πράγματα που μου τράβηξε την προσοχή ήταν η πρόληψη, καθώς και οι διάφορες συμβουλές που άπτονται της νομικής.

Πως με βοήθησε το combatives να αλλάξω τη ζωή μου; Από πού να ξεκινήσω; Σχεδόν όλα πηγαίνουν καλύτερα! Η προσωπική μου ζωή, η ψυχολογική μου ζωή, η σωματική μου εξέλιξη, η αυτοπεποίθησή μου, κι’ άλλα πολλά!

Ο κόσμος του ΙΔΕΑΤΟΥ είναι πολύ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ από τον κόσμο του ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ διότι ΔΕΝ πονάει, ΔΕΝ στοιχίζει και ΔΕΝ έχει συνέπειες. Όμως, όποιος μπερδέψει τους δύο αυτούς κόσμους…

«Ο συνολικός χρόνος από τότε πού είναι περίπου 4 μήνες. Αυτά τα αναφέρω επειδή σ’ αυτόν τον λίγο χρόνο έμαθα σημαντικά πράγματα πού σε καμία πολεμική τέχνη πού έχω ασχοληθεί δεν τα έμαθα ή δεν μου είχαν επισημανθεί.»

«Η Ενασχόλησή μου με το Combatives μου έχει δείξει κάποιες μεγάλες αλήθειες που δεν περίμενα αρχικά. Άρχισα να παρατηρώ τους ανθρώπους γύρω μου με άλλο μάτι. Το combatives μπήκε στην καθημερινότητα μου.»

«Στο τέλος όμως ΚΑΘΕ προπόνησης, έβρισκα τον εαυτό μου να γυρνάει σπίτι πιο ΔΥΝΑΤΗ. Πιο ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΗ. Πιο ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗ. Σε ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΧΡΟΝΟ οι όποιες ΑΝΑΣΤΟΛΕΣ μου ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ!»

«Πρεσβεύεται η αρχή «Κάλλιον το προλαμβάνει παρά το θεραπεύειν» και ίσως ακόμη καλλίτερο το «Ου μπλέξεις!» ώστε στο τέλος της ημέρας να επιστρέψουμε σπίτια μας, σώοι και ασφαλείς. Εκεί είναι και η απάντηση του «Γιατί Combatives;»

Με ποιά έννοια είναι ο Δόλος κακός και με ποιά όχι; Τι ακριβώς είναι αυτό που διαχωρίζει το πνεύμα με το οποίο χρησιμοποιεί κανείς τον δόλο; Πώς πρέπει να ονομάζεται η ίδια η πράξη του δόλου σε συνθήκες αυτοάμυνας;

«Το Combatives θα βοηθήσει να ΜΕΙΩΣΕΙΣ το ΧΡΟΝΟ που ΠΑΓΩΝΕΙΣ λόγω ΦΟΒΟΥ. Η αλήθεια είναι ότι ο φόβος δεν φεύγει ποτέ! Όταν φτάσουμε σε αυτή τη κατάσταση, η καταστολή επιβάλλεται άμεσα.»

Είναι οι πολεμικές Τέχνες και η Αυτοάμυνα το ίδιο πράγμα; Ποιές είναι οι αλήθειες και ποια τα ψέματα και πως διαφέρουν; Μήπως έχουν όλα να κάνουν με το πώς αντιμετωπίζεται ο κίνδυνος ή όχι;

«Το να έχεις σχέδιο για την επόμενη κίνησή σου είναι το πλεονέκτημα που θα σε κάνει να παραμείνεις ΨΥΧΡΑΙΜΟΣ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ και σίγουρα ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ αν χρειαστεί.»

«Αυτό που διαπίστωσα είναι ότι όταν βρίσκεται σε ΚΙΝΔΥΝΟ η σωματική σου ακεραιότητα ή ζωή σου, είναι ΣΧΕΔΟΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ να σου «βγει» κάποια ΠΟΛΥΠΛΟΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ την οποία έχεις δουλέψει μέσα στην σχολή.»

Πώς διαφέρει το Combatives Group από τους ερασιτέχνες; Γιατί είναι η Αυτοάμυνα Combatives του Combatives Group τόσο διαφορετική από όλες τις άλλες που προσφέρονται στην αγορά;

Είναι το ίδιο αποτελεσματική μια γυναίκα με έναν άνδρα στην αντιμετώπιση ενός άνδρα; Παίζουν ρόλο τα κιλά και η δύναμη αν γνωρίζεις τεχνικές; Δουλεύουν όλες οι τεχνικές για όλους εξίσου καλά; Μήπως είναι μύθος αυτό που λένε στις πολεμικές τέχνες; Και αν είναι πως θα το δοκιμάσω;

Προσφέρει το διαδίκτυο έγκυρες γνώσης γύρω από την πολεμική τέχνη τα μαχητικά αθλήματα ή τα θέματα αυτοπροστασίας και αυτοάμυνας ή μήπως όχι; Πως μπορεί να σιγουρευτεί κανείς για τέτοιες πληροφορίες αν δεν τις δοκιμάσει με μη συνεργάσιμο αντίπαλο;

Είναι καλλίτερη η Αυτοπροστασία ή η Αυτοάμυνα; Πόση σημασία πρέπει να δίνουμε στην απόσταση από τον κίνδυνο; Και πόση είναι η κατάλληλη απόσταση; Αν δεν μπορούμε να κρατήσουμε απόσταση, τι πρέπει να κάνουμε;

Πόσα ατυχή περιστατικά θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν ένας από τους εμπλεκομένους έβαζε την ζωή του και την υγεία του πάνω από τον εγωισμό του;

Πόσο σημαντικό είναι να ασχοληθεί κανείς με ένα σύστημα αυτοάμυνας που να είναι απλό και απτό; Γιατί τα πολύπλοκα συστήματα πολεμικών τεχνών δεν έχουν το ίδιο αποτέλεσμα; Πόσα πράγματα χρειάζεται κανείς να μάθει στη πραγματικότητα;

Πόσο ρεαλιστική είναι η εκάστοτε πολεμική τέχνη στο δρόμο; Ποιές τεχνικές «μετράνε» στο δρόμο και ποιές είναι απλώς χορευτικές επιδείξεις; Είναι όλοι το ίδιο ικανοί να εκτελέσουν τέτοια πράγματα; Μήπως χρειάζεται κάτι πιό απλό και «προσγειωμένο»;

Τι άρθρα βρίσκει κανείς όταν κάποιος πληκτρολογήσει την λέξη «ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ»; Γιατί είναι λάθος να εστιάζουν σε τεχνικές; Γιατί όλα αυτά είναι πλασματικά; Γιατί δεν παρατείνεις την εμπλοκή;

Είναι όντως καλυτέρα το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν; Ποιά είναι η ειδοποιό διαφορά που έχει το Combatives από τις λεγόμενες «μαχητικές και πολεμικές» τέχνες; Πόσοι επιτιθέμενοι μπορεί να υπάρχουν σε μια συμπλοκή και πόσο εκπαιδευμένος είσαι να τους κατατροπώσεις;

Υπάρχει κάποιος στον κόσμο που να μπορεί με βεβαιότητα να πει ότι είναι ικανός να αντιμετωπίσει τον οποιονδήποτε αντίπαλο; Πόσο σημαντική είναι η πρακτική στην εκπαίδευση της αυτοάμυνας με μη συνεργαζόμενους αντιπάλους;

Παίζουν κάποι ρόλο το φύλο και η δύναμη; Είναι πραγματικό ή πλασματικό το θέμα ενός μεγαλόσωμου, δυνατότερο και βαρύτερου επιτιθέμενου; Μήπως η τεχνική τα λύνει αυτά τα προβλήματα; Μήπως κάποιο διαφορετικό σύστημα πολεμικών τεχνών το χειρίζεται πιο επιδέξεια από τα άλλα;

Τι είναι αυτό που ο μέσος πολίτης υστερείται αλλά ο μέσος εγκληματίας έχει περίσσιο; Τι πρέπει να καλλιεργήσει πάνω απ’ όλα ένας άνθρωπος που θέλει να μπορέσει να αμυνθεί; Πόσο πρέπει να ασχοληθεί κανείς για να το κάνει αυτό;

Κατά πόσο είναι η πραγματικότητα διαφορετική από την θεωρία; Μπορεί κανείς να εφαρμόσει στον καθένα στη πραγματικότητα όλα όσα έχει μάθει; Τι γίνεται αν είναι πιο ψηλός, πιο βαρύς, πιο δυνατός; Μήπως είναι πολύ δύσκολο ακόμη και για έναν άνδρα να αμυνθεί;

Είναι δυνατόν να μειώσεις την πιθανότητα να γίνεις θύμα εγκληματικήε ενέργειας; Είσαι ικανός αυτή τη στιγμή να το κάνεις αυτό; Πως γνωρίζεις ότι αυτό που θα κάνεις θα πιάσει τόπο; Το έχεις δοκιμάσει ποτέ με ανθρώπους που αντιστέκονται σθεναρά στις προσπάθειές σου;

Ποιός είναι ο πρώτος κανόνας της αυτοάμυνας; Πόσοι τον γνωρίζουν; Πόσοι άνθρωποι τον διδάσκουν; Πόσοι κατατάσσουν τα πρωτόκολλα αυτοάμυνας ως κύριο στοιχείο της διδασκαλίας τους; Πόσοι δοκιμάζουν τους μαθητές τους τακτικά στα πρωτόκολλα αυτοάμυνας;

Γιατί μαθαίνει ο κόσμος αυτοάμυνα; Μήπως είναι μπερδεμένα τα πράγματα που αφορούν τις πολεμικές τέχνες και την αυτοάμυνα; Μήπως αντιθέτως είναι ξεκάθαρα όταν καταλαβαίνει κανείς την διαφορά; Ποιά είναι αυτή η διαφορά;

Ποιός γονιός θέλει αδύναμα παιδιά; Τι κάνουν για αυτό; Είναι η σωστή προσέγγιση αυτή που επιλέγουν; Μήπως η καλλίτερη ενημέρωση επί του θέματος είναι πιο εποικοδομητική; Μήπως είναι καλλίτερο να μαθαίνουν τις αλήθειες της ζωής από νωρίς;

Υπάρχει λόγος να δώσουμε σκέψη στην πιθανότητα επίθεσης; Και αν μάς συμβεί κάτι τέτοιο, θα είμαστε σε θέση να το αντιμετωπίσουμε; Είμαστε σίγουροι ότι όσα γνωρίζουμε τώρα αρκούν για τέτοια περίπτωση; Πώς το ξέρουμε; Το έχουμε δοκιμάσει πραγματικά ή απλά το νομίζουμε;

Έχουμε ποτέ αναλογιστεί πόσα περιστατικά έχουμε διαβάσει ή ακόμα μας έχουν περιγράψει για «άτυχες» και φρικιαστικές στιγμές που έχουν συμβεί σε φίλους, γνωστούς και ακόμα περισσότερο σε αγνώστους συνανθρώπους μας;

Ποιό είναι σημαντικότερο, το ΤΙ κάνεις, το ΠΩΣ το κάνεις ή το ΓΙΑΤΙ το κάνεις; Πουλάει η αλήθεια ή ο κόσμος προτιμάει να του χαϊδεύουν τα αυτιά πιστεύοντας ότι μπορεί πραγματικά να χειριστεί μια επίθεση; Πρέπει ένας εκπαιδευτής να αφήνει τους μαθητές του να χαλαρώνουν;

Πόσο εφικτό είναι να αντιμετωπίσει κανείς έναν τρελαμένο με μαχαίρι άοπλος ή ακόμη και οπλισμένος; Πραγματικά πιστεύετε ότι ένας οπλισμένος επιτιθέμενος θα σας αφήσει να τον αφοπλίσετε όσο εύκολα δείχνουν οι διάφοροι δάσκαλοι;

Πόσο σημαντικό είναι να βρίσκεσαι σε κατάσταση παρατήρησης και εγρήγορσης; Πόσο σημαντικό είναι να ξέρεις να χειρίζεσαι μια κατάσταση απειλής ή κινδύνου; Πόσα πράγματα δεν λειτουργούν όπως τα έχεις προγραμματίσει; Είσαι προετοιμασμένος να κάνεις κάτι για αυτό;

Τι ακριβώς είναι η «Σωστή Εκπαίδευση Αυτοάμυνας»; Ποίοι την διδάσκουν και ποιοι την ασκούν; Πόσοι εκπαιδευτές και οργανισμοί καλύπτουν τα θεωρητικά στοιχεία της αυτοάμυνας επαρκώς; Που μπορούν να βρεθούν;

Ένα σύστημα που σε μαθαίνει πως να επιβιώνεις στην πραγματικότητα της αστικής ζούγκλας και όχι μόνο κατά την εκπαίδευση.

Υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ της έννοιας «πολεμική τέχνη» και, της έννοιας «τέχνη του πολέμου»;

Πόσο χρόνο χρειάζεται κανείς πραγματικά να μάθει αυτοάμυνα; Τι θα μάθει που μπορεί να τον βοηθήσει σε πραγματικές συνθήκες συμπλοκής; Είναι το ίδιο με το να μαθαίνει κανείς πολεμικές τέχνες;

Είστε προετοιμασμένοι για τον κατακλυσμό συναισθημάτων που θα δεχτείτε σε μια επίθεση; Πόση εξάσκηση έχετε κάνει να δαμάσετε τον εγωισμό σας; Πόση εξάσκηση έχετε κάνει να προετοιμαστείτε για την βία του δρόμου ή του σπιτιού σας;

Ποιά είναι η κατηγορία “Open”; Ποίοι είναι οι πιθανοί αντίπαλοι και ποίοι οι κανόνες; Πόσο σημαντικές είναι οι Μαλακές Δεξιότητες; Γιατί είναι τόσο σημαντικό να τις μάθουμε; Γιατί διαφέρει το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα του Combatives Group από οποιοδήποτε άλλο;

Πόσο σημαντικό είναι κάποιος να έχει έστω βασικές γνώσεις αυτοάμυνας; Πόσο σημαντική είναι η Ρεαλιστική Εκπαίδευση Αυτοάμυνας; Γιατί οι τεχνικές μόνο δεν μετράνε; Είναι σωστό να μην πιέζονται πραγματικά σε προπονήσεις οι γυναίκες;

Πρακτικά, η αυτοάμυνα είναι βία, αλλά πόση βία μπορούμε να ασκήσουμε; Τι είναι η Εκτίμηση Κινδύνου; Πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζουμε πως να πραγματοποιήσουμε σωστή Εκτίμηση Κινδύνου; Τι σχέση έχει αυτό με τη βία;

Είναι οι πολεμικές τέχνες τα μαχητικά αθλήματα κλπ ισοδύναμα με την Αυτοάμυνα; Είναι σωστό να θεωρεί ο κόσμος ότι αν τύχει κάτι στο δρόμο, η γνώση μιας οποιασδήποτε πολεμικής τέχνης αρκεί και καλύπτει; Μήπως προκύπτουν άλλα δεδομένα στην αντιμετώπιση των βίαιων καταστάσεων;

Πόσο σημαντική είναι η νοοτροπία σε μια συμπλοκή; Είναι δυνατόν να γνωρίζουμε εκ των προτέρων τις δυνατότητες και τις προθέσεις ενός αγνώστου; Πόσο σημαντικό είναι να στήσουμε το πεδίο μάχης; Ποιά είναι τα σημαντικότερα στοιχεία μιας καλά στημένης άμυνας;

Το Combatives δημιουργήθηκε από ανθρώπους που πολέμησαν για ανθρώπους που θα πολεμήσουν. Σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις, το μάτι μου διέκρινε όπλο στο χέρι ενός ανθρώπου ο οποίος το έκρυβε με τον σχηματισμό των χεριών του. Στο Combatives υπάρχει ελεύθερη άσκηση, από τα πρώτα επίπεδα και ειδικά στα πιο προχωρημένα επίπεδα

Στηρίζεσαι στις ικανότητές σου ή όσα λέγονται για το σύστημα που μαθαίνεις; Μπορείς να κάνεις όσα κάνει ο εκπαιδευτής σου; Έχεις μάθει τίποτα που να σου εμπνέει αυτοπεποίθηση; Πόσο αποτελεσματικός νιώθεις; Έχεις κερδίσει τίποτα από όλο αυτό; Έχει αλλάξει τίποτα σε σένα ή στον τρόπο σκέψης σου;

Μπορεί μια μικρόσωμη γυναίκα να χτυπήσει με την ίδια δύναμη που χτυπάει ένας άνδρας; Και αν «Ναι» κατά πόσο; Είναι δυνατόν η σωστή κινησιολογία να συμβάλλει στο βάρος και διείσδυση ενός χτυπήματος;

Λένε τίποτα οι μαύρες ζώνες και οι τίτλοι στη πραγματικότητα του δρόμου; Μήπως ενδιαφέρεται ο επιτιθέμενος αν έχεις τέτοια όταν σκοπεύει να σε σκοτώσει; Χρειάζεται να είναι κανείς εκπαιδευμένος σε πολεμικές τέχνες για να μπορέσει να προστατευτεί ή να αμυνθεί;

Ποιά είναι η διαφορά μεταξύ Αυτοπροστασίας και Αυτοάμυνας; Τι εννοείται με την έκφραση «Ξεκίνημα από το Μείον»; Γιατί είναι αυτό τόσο επικύνδυνο; Γιατί δεν έχει σχέση με την αυθεντική αυτοάμυνα;

Η αθλητική συμπεριφορά σε συνθήκες «πραγματικής εμπλοκής» πιθανότατα θα αποβεί μοιραία και είναι ευθύνη του δασκάλου, όχι να «πουλάει», αλλά να εμπεδώσει αυτή τη πραγματικότητα, για να μην υπάρχουν θύματα.

Στην πραγματικότητα, ελάχιστες από τις επονομαζόμενες Πολεμικές Τέχνες υπήρξαν ποτέ πολεμικές. Οι μεγάλη πλειοψηφία είναι δημιούργημα σχολών που δημιουργήθηκαν το πολύ πριν περίπου 100-150 χρόνια και δεν έχουν δοκιμαστεί ποτέ σε πεδίο μάχης.

Υπάρχει ένα λεπτό όριο μεταξύ νόμιμης αυτοάμυνας και επιβίωσης, που είναι πολύ εύκολο να ξεπεραστεί όταν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος για τη ζωή τη δική μας ή της οικογένειας μας.

Είναι η διδασκαλία χρήσης Μαχαιριού σε Αθλητικόυς Συλλόγους θεμιτή; Οι Αθλητές δάσκαλοι που έμαθαν όσα έμαθαν; Πως τα δοκίμασαν; Που τα δοκίμασαν; Σε ποιόν τα δοκίμασαν; Σε ποιες συμπλοκές τα χρησιμοποίησαν; Και τέλος, Γιατί δεν έμαθαν για αυτό οι Αρχές;

Ποιά κοινά έχει το Σύστημα Αυτοάμυνας Combatives με πολεμικές τέχνες; Ποιες διαφορές το κάνουν να ξεχωρίζει; Τι είναι τα σημαντικότερα πράγματα που διδάσκονται σε Αίθουσες Ασκήσης Combatives;

Θα ήθελα με λίγες λέξεις, να διατυπώσω τις σκέψεις μου για το Σύστημα Αυτοπροστασίας και Αυτοάμυνας Combatives… Απλό, Βάρβαρο, Γρήγορο, Ολοκληρωτικό και άκρως Αποτελεσματικό.

Από που προέρχονται οι αρχές, η φιλοσοφία, η μεθοδολογία και οι εφαρμογές του Combatives; Πόσο σκληρές είναι οι προπονήσεις; Τι είναι η Ενεργητική Προστασία του Συστήματος Combatives; Πώς λειτουργεί η ενεργητική προστασία του συστήματος;

Πριν εμπιστευτείτε κάποιον σύλλογο πρώτα κοιτάξτε αντικειμενικά τις ανάγκες σας! Η σχολή που θα επιλέξετε, πρέπει να ταιριάζει στις ανάγκες σας. Μην ασχολείστε με το φαίνεστε, αλλά με την ουσία!

Είναι οι πολεμικές τέχνες πράγματι πολεμικές ή μήπως έχουν «ευνουχιστεί» ή μήπως δεν ήταν ποτέ πολεμικές σε τίποτα αλλά μόνο όνομα; Με τι πνεύμα και σκοπό διδάσκονται σήμερα; Άλλαξε τίποτα;

Λίγα χρόνια μετά, οικογενειάρχης πλέον με ένα μικρό παιδί, ασχολήθηκα και με τα Combatives. Στα πρώτα κιόλας πρακτικά αλλά και θεωρητικά μαθήματα μου έρχονταν συνεχώς στο μυαλό εκείνη η βραδιά. Μα πόσα απανωτά λάθη είχα κάνει!

Ξεκίνησα στα 40 μου τα COMBATIVES. Πόσο έτοιμος είσαι; Τι εφόδια έχεις; Έχεις φυσική κατάσταση; Έχεις πνευμονία; Έχεις δύναμη; Νοοτροπία μήπως; Τι από όλα αυτά έχεις δοκιμάσει;

Μια εκδηλούμενη επίθεση ποτέ δεν εξελίσσεται όπως την φαντάζεται ο αμυνόμενος, υπάρχει χάος στο τι μπορεί να συμβεί. Στη πραγματικότητα ο αμυνόμενος καλείται να «ΠΡΟΒΛΕΨΕΙ» τον τρόπο επίθεσης του επιτιθέμενου και να αντιδράσει εγκαίρως και αποτελεσματικά.

Για την ακρίβεια δε βρίσκω τίποτε όμορφο στο combatives αλλά δεν μπορώ να μην παραδεχθώ πως είναι απόλυτα αποτελεσματικό και αυτό άλλωστε είναι το ζητούμενο, πρέπει όμως να ομολογήσω πως μέσα σε λίγους μήνες ένας μαθητής combatives, γίνεται ένας υπολογίσιμος αντίπαλος.