Πώς ο δόλος μπορεί να σώσει τη ζωή μας
(Μέρη αυτού του άρθρου είναι κλειδωμένα και προσβάσιμα μόνο με προσωπικό κωδικό.)
Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι οι Αθλητικοί Σύλλογοι που διδάσκουν παραδοσιακές ή και σύγχρονες πολεμικές τέχνες και τα μαχητικά αθλήματα, δεν διδάσκουν καθόλου ή δεν ασκούν συστηματικά το εξαιρετικά αποτελεσματικό «δόλιο χτύπημα» ή πιό κόσμια την «εξαπάτηση» (το άτομο συνήθως μαθαίνει το τελευταίο μόνο του σε σπάρινγκ). Και είναι λογικό διότι όλα αυτά τα αθλήματα βασίζονται στο «ευ αγωνίζεσθαι» για την απόκτηση της νίκης, μέσω μιας ηθικής και αθλητικής συμπεριφοράς.
Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει το πνεύμα του αθλητισμού να υπεισέρχεται σε αγώνα για επιβίωση. Δυστυχώς οι άνθρωποι, αυτό ακριβώς έχουν την τάση να κάνουν.
Πιστεύουν ότι αν εκπαιδεύεσαι ακόμη και σε «σκληρά» αθλήματα, η μάχη για επιβίωση απέχει απλώς ΕΝΑ ΒΗΜΑ. Αυτό δεν περιέχει καμία αλήθεια. Είναι σαν να λέμε ότι ένα κατσαβίδι κάνει την ίδια δουλειά με ένα σφυρί (και τα δύο εργαλεία είναι αλλά δεν κάνουν το ίδιο πράγμα). Το «πρόβλημα» που αντιμετωπίζουν αυτές οι ομάδες εντοπίζεται στην ηθική και αθλητική καλλιέργεια που έχουν λάβει κατά την διάρκεια της παιδείας τους. Εξαιρετική και ευγενική προσέγγιση μεν, αλλά τελείως λάθος δε. Αυτή η σωστή αθλητική συμπεριφορά που χαρακτηρίζει τις προθέσεις και τους σκοπούς του αθλητή και με την οποία ο αθλητισμός και ο δίκαιος αγώνας πρέπει να διεξάγονται, μπορεί να αποβεί μοιραία την στιγμή της αλήθειας.
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι η γνώμη της ομάδας του Combatives Group και των Εκπαιδευτών της, ότι:
Σε συμπλοκή για επιβίωση δεν υπάρχει «δόλιο χτύπημα», μόνο νικητής και ηττημένος. Είναι ο ηττημένος που το αποκαλεί «δόλιο» ή «βρώμικο». – Ζακ Καπανταϊδάκης
Σε μια κρίσιμη κατάσταση, η ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ίσως είναι πολύ πιο «ανθρώπινη» πράξη. Έτσι δεν επιτρέπουμε στον επιτιθέμενο να κλιμακώσει το επίπεδο της βίας. Αλλιώς, είναι πιθανό να χρειαστεί να κάνουμε πολύ χειρότερα για να σταματήσει η επίθεση ή να αναχαιτίσουμε την επικείμενη επίθεση. Μια ΓΡΗΓΟΡΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ μπορεί να αποτρέψει μια εξαιρετικά βίαιη σύγκρουση και να μας «γλυτώσει» από το να προκαλέσουμε μεγάλη ζημιά και τις ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ που θα ακολουθήσουν. Η σύγκρουση (λόγω οξυμένων πνευμάτων και θιγμένων εγωισμών) μπορεί εύκολα και γρήγορα να καταλήξει σε ένοπλη σύρραξη με ολέθρια κατάληξη για εμάς και, κατά συνέπεια, την οικογένεια μας.
Σημειώστε ότι το ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ είναι καθ’ όλα ΝΟΜΙΚΑ ΠΑΡΑΚΙΝΔΥΝΕΥΜΕΝΟ και θα πρέπει να αποδείξουμε στον εισαγγελέα πέρα από κάθε αμφιβολία ότι πράξαμε με αυτόν τον τρόπο διότι ΔΕΝ ΥΠHΡΧΕ ΆΛΛΟΣ ΤΡOΠΟΣ να σωθούμε.
Υπάρχει πάντα το «ήθος του μαχητή», το σύνηθες επιχείρημα των «παραδοσιακών πολεμικών τεχνών» και των «μαχητικών αθλημάτων». Λένε ότι τέτοια «δόλια» συμπεριφορά είναι άδικη, απαράδεκτη και άνανδρη.
Στα πλαίσια του πνεύματος του αθλητισμού, σίγουρα!
Αλλά εγώ έπαψα να μπερδεύομαι δεκαετίες τώρα. Από τη δική μου σκοπιά (η επιβίωση χωρίς όρους την στιγμή της αλήθειας), θέλω να φτάσω στο σπίτι και στην οικογένειά μου ζωντανός και άθικτος. Δεν χρειάζεται να δοκιμάσω την λεβεντιά μου!