ΧΩΡΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ: ΙΑΠΩΝΙΑ
Ο όρος τζούντο σημαίνει «απαλός τρόπος (ή δρόμος)». Πρόκειται για ένα μαχητικό άθλημα που δημιουργήθηκε στην Ιαπωνία το 1882 από τον Τζιγκόρο Κάνο (Jigoro Kano). Το πιο ξεχωριστό χαρακτηριστικό της τέχνης αυτής είναι το αγωνιστικό του στοιχείο, όπου το αντικείμενο είναι, είτε να ρίξει ή να κατεβάσει – με έντεχνο τρόπο – (takedown) τον αντίπαλο στο έδαφος, να ακινητοποιήσει ή να υποτάξει τον συναθλητή του με παλαιστικό ελιγμό, ή να ασκήσει λαβή στόν αγκώνα ή να εκτελέσει μια λαβή στραγγαλισμού ή πνιγμού.
Χτυπήματα, σπρωξίματα με τα χέρια και κλωτσιές τα πόδια, καθώς και τα άμυνες από όπλα είναι ένα μέρος του τζούντο (ότι έμεινε από το Τένζτιν Σίνιο Ρίου Τζού Τζούτσου / Ζίου Ζίτσου (Tenjin Shinyo ryu Jujutsu), αλλά μόνο σε προκαθορισμένες φόρμες (kata) και δεν επιτρέπονται στο αγωνιστικό τζούντο ή την ελεύθερη πάλη (ραντόρι – randori).
Η φιλοσοφία και η επακόλουθη παιδαγωγική που αναπτύχθηκε για το τζούντο έγινε το πρότυπο για άλλες σύγχρονες ιαπωνικές Πολεμικές Τέχνες που αναπτύχθηκαν από Κόριου (Koryu – παραδοσιακές πολεμικές σχολές). Η παγκόσμια εξάπλωση του τζούντο έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη μιας σειράς των παρακλαδίων όπως Σάμπο (sambo) και το Βραζιλιάνικο «στύλ» Ζίου Ζίτσου (Brazilian Jiu-Jitsu). Οι ασκούμενοι του τζούντο ονομάζονται Τζουντόκα.
Στις μέρες μας, το Judo αποκαλείται πολεμική τέχνη, παρά το γεγονός ότι ο χαρακτήρας της είναι καθαρά αθλητικός. Άλλωστε, μαζί με διάφορες άλλες πολεμικές τέχνες, εντάσσεται και αυτή στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, όπως ακριβώς γίνεται και στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες.
