Όπως σε θέματα επιστήμης, τεχνολογίας κλπ, έτσι και σε θέματα μαχητικών τεχνών, αυτοπροστασίας και αυτοάμυνας, το διαδίκτυο προσφέρει μία εκπληκτική ευκαιρία για την διάδοση της συσσωρευμένης γνώσης γύρω από αυτά (ή μήπως όχι;). Όταν, λοιπόν, κάποιος πληκτρολογήσει την λέξη «ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ» τότε θα εμφανιστούν εκατοντάδες σελίδες ως αποτέλεσμα της παραπάνω αναζήτησης. Παρατίθενται μερικοί τίτλοι:
- «Αυτοάμυνα: Έξι τέχνες για δύσκολες στιγμές…»
- «Τρείς τεχνικές για αυτοάμυνα στο δρόμο…»
- «15 τεχνικές αυτοάμυνας για γυναίκες…»
- «Δείτε 5 απλές κινήσεις αυτοάμυνας που θα σας χρειαστούν…»
- «Τρόποι αντιμετώπισης για όλα τα είδη και καταστάσεις βίας»
- «6 brutal τεχνικές για αυτοάμυνα στο δρόμο…»
Όλοι οι παραπάνω τίτλοι συνοδεύονται και από πλήθος video που αναλυτικά μας επιδεικνύουν πως πρέπει κάποιος από εμάς να αντιδράσει σε τυχόν άοπλη επίθεση (μάχη σώμα με σώμα) ή ένοπλη (αντιμετώπιση μαχαιριού, πιστολιού κλπ). Θα βρούμε και θα δούμε τεχνικές περίπλοκες αλλά και απλές, κάποιες πραγματικά θεαματικές στα όρια του αριστοτεχνικού, άλλες πιο δυσκολονόητες άλλες πιο κατανοητές. Οι τεχνικές που επιδεικνύονται και διδάσκονται για κάθε περίπτωση είναι πραγματικά απεριόριστες. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονιστεί πως υπάρχουν αρκετοί «ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ» στον χώρο, που ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ την ανεξέλεγκτη αύξηση της αστικής βίας και την ανάγκη μας για αυτοπροστασία με σκοπό προφανώς τον εύκολο πλουτισμό. Αλλά με αυτό δεν θα ασχοληθώ στο παρόν κείμενο.
«Ποια είναι η καλύτερη τεχνική που πρέπει να χρησιμοποιήσω;»
Σωστό το ερώτημα, αλλά δεν είναι το πρωτεύον…
Για την ακρίβεια, είναι η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ μας επιλογή.
Ο νικητής μιας μάχης είναι αυτός που ΔΕΝ εμπλέκεται σε αυτή. Είναι υποψιασμένος στον κίνδυνο και δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Στόχος μας είναι η ασφαλής επιστροφή μας στους δικούς μας ανθρώπους. Στον δρόμο δεν υπάρχουν εγωισμοί αλλά μόνο απώλειες. Λένε πως:
«Όταν ξεκινήσεις έναν πόλεμο, σκάψε δύο τάφους.»
Στον δρόμο έχεις να αντιμετωπίσεις ένα ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟ και πιθανώς ΟΠΛΙΣΜΕΝΟ αντίπαλο. Δεν υπάρχουν όρια, ούτε κανόνες εμπλοκής. Δεν υπάρχουν διαιτητές να σε προστατεύσουν σταματώντας την συμπλοκή. Στον δρόμο δεν απονέμονται μετάλλια, κύπελλα, χρηματικά έπαθλα. Έτσι λοιπόν να είμαστε πάντα υποψιασμένοι, να αποφεύγουμε εντάσεις, να αποκλιμακώνουμε καταστάσεις, πάντα να κρατάμε ψύχραιμη και λογική στάση και να έχουμε το μυαλό μας πάντα τον στόχο. Δηλαδή, την ασφαλή επιστροφή στο χώρο μας και στους δικούς μας ανθρώπους. Όμως, μπορεί να αναρωτηθείτε:
«Στην «δύσκολη» που πιθανόν βρεθώ, ποια τεχνική να χρησιμοποιήσω;»
Έστω λοιπόν, κακώς μεν, αλλά βρεθήκαμε σε αυτή την κατάσταση. Προφανώς υπό συνθήκες άμεσου κινδύνου, -όπως για παράδειγμα σε μια καλοστημένη ενέδρα- δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη, διότι αυτά κοστίζουν με την ίδια μας την ζωή. Αν τελικά αναγκαστείς να φτάσεις στο σημείο να υπερασπίζεσαι την ζωή σου, τότε η απάντηση πρέπει να είναι ΑΠΛΗ, ΑΜΕΣΗ και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ (βέβαια πάντα να έχουμε στο νου μας πως ζούμε σε μια κοινωνία με νόμους και πως η υπέρβαση ακόμη και σε περιπτώσεις για την υπεράσπιση της ζωής μας τιμωρείται). Όταν η αδρεναλίνη είναι στα ύψη, το συναίσθημα του φόβου για την ζωή μας υπαρκτό, η πίεση της στιγμής είναι αβάσταχτη, τότε είναι ΔΕΔΟΜΕΝΟ ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες ΔΕΝ γίνεται να εφαρμοστούν ΠΕΡΙΤΕΧΝΕΣ τεχνικές. Απλά όσο και να προσπαθήσουμε (και καλυτέρα να μην το προσπαθήσουμε στο χάος της «μάχης»),
ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ!
Είναι τόσο ΛΙΓΟΣ ο χρόνος που θα έχουμε στην διάθεση μας, τόσο ΘΟΛΩΜΕΝΟΣ ο εγκέφαλος μας που είναι ανθρωπίνως ΑΔΥΝΑΤΟ να ΣΚΕΦΤΕΙΣ και να προβληματιστείς ποια τεχνική -την εβδόμη τεχνική από το μάθημα στην σελίδα 3 ή την τριακοστή τρίτη τεχνική από το μάθημα στην σελίδα 12;- θα εφαρμόσεις.
Δεν αθλείσαι εκείνη την ώρα!
Aν μου επιτρέπεται να χρησιμοποιήσω την έκφραση, αυτό που χρειάζεται είναι το:
«Ψεκάστε, Σκουπίστε, Τελειώσατε…».
Δεν παρατείνεις την εμπλοκή, φεύγεις άμεσα προς ασφαλή μέρος, ΕΠΙΒΙΩΝΕΙΣ.
Η τάση της αθλητικής προσέγγισης είναι να ΕΜΠΛΑΚΕΙΣ και να κάνεις κάθε προσπάθεια να ΝΙΚΗΣΕΙΣ. Η τάση της αυτοάμυνας είναι να ΜΗΝ ΕΜΠΛΑΚΕΙΣ και αν τελικά υπάρξει συμπλοκή, να ΕΠΙΒΙΩΣΕΙΣ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ.
Αυτά βέβαια επιτυγχάνονται μόνο με σωστή ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ και ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ, συνεχή, σκληρή ΑΣΚΗΣΗ και ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ. Η προπόνηση είναι ο αγώνας και ο αγώνας όπως η προπόνηση. Όπως προπονείσαι έτσι αγωνίζεσαι. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ. Οι πιθανότητες που θα έχουμε για να προστατέψουμε την ζωή μας δεν αποκτούνται ούτε μέσα από βιβλία, ούτε από στημένα βίντεο, ούτε από συναινετικές ή προσυμφωνημένες τεχνικές σε προπονήσεις για να βοηθήσουμε τον συναθλητή.
Συμπερασματικά ο σεβασμός στην ζωή και τα δικαιώματα του ανθρώπου δεν σημαίνει σεβασμό μόνο για τη ζωή και τα δικαιώματα των άλλων. Συμπεριλαμβάνει πρωτίστως και τον σεβασμό για τη δική μας ζωή και τα δικά μας δικαιώματα και οφείλουμε να τα διαφυλάττουμε με ΚΑΘΕ ΝΟΜΙΜΟ ΤΡΟΠΟ.
