Οι φαντασμένοι και μη
Μερικές φορές ακούμε ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι είναι σκληροί, εκπαιδευμένοι, ικανοί και πρόθυμοι να συγκρουστούν, ακόμα και να σκοτώσουν έναν αντίπαλο.
Με την εξαίρεση ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ πραγματικά ΙΚΑΝΩΝ, τα κομάντο ντι καναπέ είναι παντού τα ίδια … Συχνά είναι επίσης το θέμα της συζήτησης μεταξύ ανδρών που έχουν «τρελές» ιστορίες όπου διηγούνται για την ανδρεία τους ή τις ιστορίες άλλων και την δική τους ανδρεία. Μερικές πραγματικά καλές ιστορίες, όταν έχουν ειπωθεί ξανά και ξανά μπορεί σε βάθος χρόνου να «διανθιστούν» στην αφήγηση τους και να τείνουν να γίνουν και λίγο ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ. Αυτές οι ιστορίες λαμβάνουν σχεδόν ΜΥΘΙΚΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ, ενώ οι περισσότεροι αφηγητές τους είναι απλώς άνθρωποι που αγαπούν να ακούν τη φωνή τους.
Για τους λογικούς, ρεαλιστές και λιγότερο φλύαρους, η αφήγηση των αβάσιμων ιστοριών είναι ευρύτερα γνωστές ως μύθοι, ιστορίες της «Χαλιμάς» ή απλά μπούρδες.
Άνθρωποι πραγματικά ΣΚΛΗΡΟΙ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΙ, ΙΚΑΝΟΙ και ΠΡΟΘΥΜΟΙ να συγκρουστούν και ακόμη να σκοτώσουν έναν αντίπαλο, ποτέ δεν χρειάστηκε να λένε ιστορίες για τον εαυτό τους.
Στην πραγματικότητα, ως επί το πλείστον, είναι οι άνθρωποι που δεν τους αρέσει να φαίνονται, δεν μιλάνε για τον εαυτό τους και με μεγάλη δυσκολία πείθονται να διηγηθούν τις εμπειρίες τους. Έχουν ένα ήρεμο και σταθερό βλέμμα, κινούνται αργά, πλήρως ελεγχόμενα και με σιγουριά και, εκπέμπουν μια αύρα αυτοπεποίθησης που είναι σχεδόν χειροπιαστή. Όταν απαιτείται η ΑΝΑΛΗΨΗ ΔΡΑΣΗΣ από αυτούς, κυριολεκτικά θα δράσουν με ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ και αμείλικτη ΑΓΡΙΟΤΗΤΑ. Είναι ο τύπος του ανθρώπου που όταν εμφανίζονται ανάμεσα σε ένα πλήθος από «κουραδόμαγκες» και άλλους δήθεν σκληρούς, επικρατεί σιωπή…
Για ένα χρονικό διάστημμα, είχα την ευκαιρία να εκπαιδεύσω κάποιους πραγματικά σκληρούς τύπους με κάθε σημασία της λέξης. Μου τους παρουσίασαν ήδη επιλεγμένους για τη σωματική τους αντοχή και έχοντας περάσει ψυχοσωματικά τεστ. Κανένας από αυτούς δεν απεικόνιζε το στερεότυπο του Χόλυγουντ, του μεγαλόσωμου σούπερ στρατιώτη, με έντονη μυϊκή ανάπτυξη, όπως συχνά απεικονίζονται οι ήρωες των ταινιών. Ήταν όλοι με καλά ισορροπημένο σωματότυπο, φαινομενικά ήσυχοι, ευφυέστατοι, ολιγόμιλοι, ικανοί και αναμφισβήτητα πρόθυμοι σε κάθε πρόκληση. Και ΟΛΟΙ, με το σταθερό βλέμμα ενός μεγάλου αιλουροειδούς θηρευτή που προκαλούσε ανησυχία και έλλειψη σιγουριάς σε άλλους. Το βλέμμα που σε «μετράει» διαρκώς. Αν υπάρχει ένα ζώο με τους οποίους θα μπορούσα να τους συγκρίνω, θα ήταν η σιωπηλή, ήρεμη και μυστικοπαθής τίγρης.
Σκληρός
Η λέξη «Σκληρός» μπορεί να έχει άπειρες ερμηνείες, αλλά για την πλειοψηφία των ανθρώπων σημαίνει «ισχυρός ή/και ανθεκτικός».
Όταν ακούμε τη λέξη σκληρός συνήθως το μυαλό μας πάει στον πυγμάχο, τον παλαιστή, τον τύπο του «πεζοδρομίου», τον ταραχοποιό ή ίσως τον εγκληματία, κατά την έννοια του σκληραγωγημένου ή «αδιόρθωτου τύπου». Αυτό που θα αποκαλούσαμε «σκληρό καρύδι». Για τους ανθρώπους που δεν είναι εξοικειωμένοι με τη βία, μπορεί σκληρός να είναι επίσης ο νταής/τραμπούκος (bully). Αν και η πλειοψηφία των τελευταίων δεν είναι πραγματικά σκληροί, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι κάποιοι μπορεί πράγματι να είναι ΚΑΙ σκληροί.
Στον κόσμο της βίας, ένας σκληρός άνθρωπος δεν περιγράφει απαραίτητα κάποιο σωματικά σκληρό πρόσωπο, αλλά και ένα διανοητικά σκληρό πρόσωπο (και κατ’ επέκταση ψυχολογικά σκληρό άτομο).
Το φυσικά σκληρό άτομο μπορεί να γίνει έτσι ΜΟΝΟ, κάνοντας τα πράγματα που τον κάνουν σωματικά σκληρό. Δεν μιλάμε για σωματική δύναμη εδώ, μιλάμε για την ικανότητα κάποιου να ΑΝΤΕΞΕΙ πολύ σωματική κακοποίηση και πόνο, αλλά να ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ να είναι σε θέση να ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ κάτω από τέτοια πίεση και καταπόνηση.
Ο διανοητικά σκληρός άνθρωπος δεν είναι προϊόν της φυσικής αντοχής, δεδομένου ότι συνδέεται επίσης ΚΑΙ με τις ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΕΣ (ψυχολογικές) καταπονήσεις. Ένα πρόσωπο που δεν είναι φυσικά σκληρός, αλλά εργάζεται ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ σε ένα ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ και ΠΙΕΣΤΙΚΟ επιχειρηματικό περιβάλλον, μπορεί ΕΠΙΣΗΣ να είναι εξαιρετικά σκληρό. Στην πραγματικότητα, στα πολύ υψηλά επιχειρηματικά επίπεδα μπορεί να είναι πραγματικός «στυγνός δολοφόνος» (μιλώντας μεταφορικά). Οι άνθρωποι που απαιτείται να αποδώσουν στο βέλτιστο εγκεφαλικό και ψυχικό επίπεδο υπό συνεχή πίεση είναι ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ σκληροί και, ως εκ τούτου, και ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ εξαιρετικά ανθεκτικοί.
Αντοχή στην κακουχία (endurance to hardship) νομίζω ταιριάζει εδώ.
Θαρρώ πως η ΑΝΤΟΧΗ σε ακραίες ψυχοσωματικές καταστάσεις πίεσης που βιώνει κανείς καθημερινά, είναι αυτό που καθιστά τους ανθρώπους σκληρούς και ανθεκτικούς.
Εκπαιδευμένος
Για μένα η Εκπαίδευση ήταν ανέκαθεν η Σκόπιμη Ενασχόληση (δείτε – σημεία και ανάλυση παρακάτω) και η Ποιοτική Επανάληψη μιας Δεξιότητας. Δεν είναι απλώς να ΚΑΝΕΙΣ κάτι 1.000 φορές ή περισσότερο. Πιστεύω ότι ΠΕΡΑ από την απαραίτητη Νοοτροπία και Στάση με την οποία εκτελείται, είναι να ΑΣΚΕΙΣ την εκπαίδευση με την αντίστοιχη:
- Κατεύθυνση
- Αλληλεπίδραση
- Ανάλυση
- Άσκηση με βάση την έρευνα
Ένα εκπαιδευμένο άτομο είναι στην πραγματικότητα ένα πρόσωπο που έχει ΛΑΒΕΙ ΟΔΗΓΙΕΣ από κάποιο ΑΛΛΟ εκπαιδευμένο άτομο. Άτομο το οποίο ΑΣΚΕΙ όσα έχει διδαχθεί ΑΝΑΛΥΟΝΤΑΣ τις ενέργειές του με τον ΔΙΚΟ του έμπειρο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗ. Επίσης έναν άνθρωπο ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟ και ΕΜΠΕΙΡΟ με τον οποίο συνεχώς ΣΥΖΗΤΑΕΙ τις δεξιότητες και τη θεωρία που ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ την κατάρτιση του με άτομο/α εξίσου καταρτισμένα.
Αυτό καταδεικνύει με σαφήνεια ότι πρόκειται για μια ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ή ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ, που απαιτεί ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ, με στόχο τη διάδοση ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ και ΟΔΗΓΙΩΝ εντός μιας ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ. Όλα αυτά με σκοπό τη ΒΕΛΤΙΩΣΗ των ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ ενός εκπαιδευόμενου για την ΕΠΙΤΕΥΞΗ ενός απαραίτητου επίπεδου ΓΝΩΣΕΩΝ και ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ.
Όπως έχω ξαναπεί, δεν έχει σημασία μόνο το «Πώς να κάνουμε αυτό ή εκείνο», διότι ο κάθε μωρός μπορεί να το διδάξει αυτό.
Δηλαδή με βάση της προαναφερόμενης διαδικασίας…
Αν ξέρεις το «γιατί»… θα βρεις και το «πώς»!
Η εκπαίδευση (κατ εμέ) είναι το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ της ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑΣ, της ΑΠΟΔΟΣΗΣ, της ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ, της ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΣΚΕΨΗΣ, της ΑΝΑΛΥΣΗΣ, των ΔΟΚΙΜΩΝ και ΛΑΘΩΝ και της ΓΝΩΣΗΣ ΟΛΩΝ εκείνων που έχουν έρθει ΠΡΙΝ από εμάς. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να εκτιμήσουμε πραγματικά καλά εκπαιδευμένους εκπαιδευτές και χιλιετίες αρχαίας, μεσαιωνικής, αναγεννησιακής και σύγχρονης στρατιωτικής εκπαίδευσης.
Η ψυχοσύνθεση της προσέγγισης
Πριν από πολλά χρόνια είχα το προνόμιο να εκπαιδευτώ από έναν πρωταθλητή τοξοβολίας εν ονόματι Dale. Κάθε φορά που πήγαινα στο σκοπευτήριο τοξοβολίας, ο Dale ήταν εκεί επενδύοντας ατελείωτες ώρες προπόνησης.
Αυτή είναι μια από τις αναγκαίες προϋποθέσεις για να γίνει κανείς πρωταθλητής σε οτιδήποτε.
Υπό την εκπαίδευσή του, σύντομα ανακάλυψα ότι η ΚΑΘΕ κίνηση και η ΚΑΘΕ ανάσα είχε νόημα και συνδεόταν με την ΕΠΙΤΥΧΙΑ να χτυπήσει το στόχο. Με απλά λόγια, ο Dale ήταν τελειομανής στην τέχνη του. Είναι λόγω της εκπαίδευσής του που η Σκόπιμη Ενασχόληση και η Ουσιαστική Επανάληψη έγινε αναπόσπαστο μέρος του τι κάνω και τι ζητώ από πιο σοβαρούς ασκούμενούς μου και από τους Εκπαιδευτές μας στης Αίθουσες Combatives. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, εκτός από το «πώς να κάνουμε αυτό ή εκείνο», ξέρουν επίσης το «γιατί» το «πότε» και το «πότε να μην».
Ρωτήστε έναν άνθρωπο τι κάνει κάποιον στην εκπαίδευση τέλειο και η απάντηση είναι σχεδόν πάντα:
«Η εξάσκηση σε κάνει τέλειο.» (Practice makes perfect.)
Όχι για τον Dale, η αγαπημένη του ρήση ήταν:
«Η ΤΕΛΕΙΑ εξάσκηση σε κάνει τέλειο.» (PERFECT Practice makes perfect.)
Αυτή ήταν η πρώτη μου εικόνα για το πώς ένας πρωταθλητής σκέφτεται και τι απαιτεί από τον εαυτό του για να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Ένα άλλο σχόλιο του είναι:
«Nα ρίχνεις κάθε βέλος, σαν να είναι το τελευταίο σου βέλος.»
Στα πλαίσια και στο πνεύμα του Combatives, θα ήθελα να προσθέσω:
«…και η ζωή σου εξαρτάται από αυτό.»
Αυτή η τελευταία προσθήκη ολοκληρώνει τον κύκλο για τους δικούς μου σκοπούς επισημαίνοντας και το σημείο ΚΛΕΙΔΙ.
Γιατί το λέω αυτό;
Γιατί κατά κανόνα, η πρακτική εφαρμογή του Συστήματος Combatives μας και η ΣΥΜΠΛΟΚΗ, απαιτούν πολύ αυξημένο επίπεδο ΠΡΟΘΕΣΗΣ.
Για τον Dale η πρόθεση ήταν να καρφώσει βέλος στο κέντρο του στόχου κάθε φορά ώστε να ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ πρωταθλητής, εξού και η απαιτούμενη τελειότητα που αναζητούσε. Όμως, για μένα η ΠΡΟΘΕΣΗ στα πλαίσια του Συστήματος Combatives, είναι η ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΜΕ ΚΑΘΕ ΚΟΣΤΟΣ, να φτάσω δηλαδή σπίτι μου ζωντανός και άθικτος κάθε μέρα.
Η τοξοβολία ήταν απλώς ένα χόμπι. Δεν επεδίωξα ποτέ να μπώ στον πρωταθλητισμό, παρόλα αυτά κατέληξα στο να γίνω πάρα πολύ καλός σ’ αυτήν, σαν φυσικό επόμενο της εκπαίδευσής μου από ένα πρωταθλητή αυτού του βεληνεκούς. Νομίζω ότι αυτό που πραγματικά αποκόμισα από την εμπειρία του να εκπαιδεύεσαι από έναν πρωταθλητή είναι η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ, οι ΚΑΛΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ και η ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.
Η πραγματική επιβίωση κάτω από συνθήκες ακραίας βίας απαιτεί σοβαρή εκπαίδευση. Τον τύπο της εκπαίδευσης όπου οι αντιδράσεις στις συνθήκες αντιξοότητας είναι ΑΥΤΟΜΑΤΕΣ και καθοδηγούνται από την ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ, την ΕΡΓΑΣΙΑ, την ΑΠΟΔΟΣΗ, τον ΣΤΟΧΟ και την ΠΡΟΘΕΣΗ.
Ικανός
Υπάρχει πολλή συζήτηση για το τι κάνει ένα πρόσωπο ΙΚΑΝΟ, αλλά κατά κανόνα η λέξη σημαίνει:
«Να έχει κανείς την ιδιότητα ή την ικανότητα που απαιτείται για μια συγκεκριμένη εργασία ή επίτευγμα.» (π.χ. Ικανότητα βίας).
Πολλοί άνθρωποι έχουν εκπαιδευτεί ή δέχονται κατάρτιση σε διαφορετικά συστήματα μαχητικής άθλησης. Σίγουρα έχουν τη δυνατότητα να εκτελέσουν ένα δυνατό χτύπημα ή μία καλή ρίψη. Μερικοί απ’ αυτούς, ακόμη και να δημιουργήσουν ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ επίπεδο ΙΣΧΥΟΣ σε σύγκριση με έναν ΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΟ άνθρωπο. Ωστόσο, νομίζω ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ να ΠΟΝΕΣΕΙΣ έναν άνθρωπο σωματικά αν ΔΕΝ είναι ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟΣ στον πόνο. Στην πραγματικότητα, ακόμα και ΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΟΙ άνθρωποι το έχουν καταφέρει ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ φορές. Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν ορισμένα σημεία του ανθρώπινου σώματος που είναι ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ευάλωτα και προσφερόμενα για βασανιστικό πόνο. Έτσι, το να ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΠΟΝΟ κανείς ΔΕΝ είναι πραγματικά το θέμα. Αυτό που ΕΙΝΑΙ θέμα, είναι η ΠΡΟΘΥΜΙΑ να προκαλέσουν πόνο.
Η ιστορία της εγκληματικότητας και της μάχης έχει δείξει, ΧΩΡΙΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ, ότι εκδικητικοί και ακόμα και φιλήσυχοι άνθρωποι, υπό ΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ και ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ, έχουν πραγματοποιήσει ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ βία κατά του θύτη τους, προκειμένου να ικανοποιηθούν ή να σώσουν τον εαυτό τους ή τους αγαπημένους τους. Ωστόσο, για το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό, αν οι άνθρωποι μπορούν να ΑΠΟΦΥΓΟΥΝ τις ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ, θα το πράξουν. Περιέργως, κάποιοι ΛΙΓΟΤΕΡΟ «δυναμικοί» άνθρωποι θα επιτρέψουν στον επιτιθέμενο να τους κάνει ότι χειρότερο.
Όπως μπορούμε να διακρίνουμε τώρα, το πρόβλημα συνήθως προέρχεται με το αν ΘΕΛΟΥΝ πραγματικά να διαπράττουν βία. Φυσικά, η απάντηση για την ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ του πληθυσμού είναι «ΟΧΙ». Αν δεν ήταν έτσι, θα ζούσαμε σε μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ χαοτική κοινωνία.
Για εκείνους που ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ ή ΑΝΑΡΩΤΙΟΥΝΤΑΙ για το ζήτημα της ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ, σε πολλές περιπτώσεις, είχα την ευκαιρία να διδάξω γυναίκες σχετικά με το θέμα της αυτοάμυνας. Όταν ανάφερα το βίαιο μπήξιμο των ακροδάχτυλων στα μάτια, συχνά άκουσα σιχασιάρικα σχόλια. Αντικειμενικά όμως, σε σωματικό επίπεδο, υπάρχει κάποια αμφιβολία ως προς το αν ένας άνθρωπος ΜΠΟΡΕΙ να το κάνει αυτό;
Η απάντηση στην ερώτηση είναι «Όχι!» Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ υπάρχει, όμως ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΙΠΕΙ είναι η ΘΕΛΗΣΗ. Για κάποιους είναι ίσως επειδή το ΕΠΙΠΕΔΟ της ΑΠΕΙΛΗΣ δεν είναι αρκετά «επιτακτικό».
Το να είσαι ΙΚΑΝΟΣ για βία είναι ένα πράγμα, το να είσαι ΠΡΟΘΥΜΟΣ να την πράξεις είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.– Ζακ Καπανταϊδάκης
Φονικό ένστικτο
Έχω ακούσει πολλές φορές τον όρο «Φονικό ένστικτο» σε συνδυασμό με τις «πολεμικές τέχνες» ή τα μαχητικά αθλήματα. Αρκετά ώστε να ερευνήσω περαιτέρω το θέμα μελετώντας μάχες και πραγματικές ιστορίες εμπειριών σε αυτές.
Το ερώτημα που ήθελα να απαντηθεί ήταν:
«Είναι παρόν το φονικό ένστικτο σε ανθρώπους;»
Κατόπιν εκτεταμένης έρευνας διαπίστωσα ότι για έναν ορισμένο πολύ μικρό αριθμό, πιστεύω ότι ΕΙΝΑΙ. Ίσως το 3% το πολύ 4% του γενικού πληθυσμού μιας χώρας ΕΧΕΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΟΠΑΘΗΤΙΚΕΣ τάσεις. Άλλο 1% ίσως 2%, ΕΧΕΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ΨΥΧΟΠΑΘΗΤΙΚΕΣ τάσεις.
Οι ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ στατιστικές πληθυσμών ΑΥΤΟ δείχνουν.
«Μπορεί ένας άνθρωπος να ΠΙΕΣΤΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ώστε να ΓΙΝΕΙ δολοφόνος;»
Ναι, έχει γίνει.
«Είναι ο άνθρωπος πλασμένος δολοφόνος από τη φύση;»
Ίσως…
Εκατοντάδες χρόνια στρατιωτικής μελέτης έχουν δείξει ότι είναι εύκολο για έναν άνθρωπο να σκοτώσει κάποιον άλλον από ΑΠΟΣΤΑΣΗ (πυροβολικό, βομβιστική επίθεση με αεροσκάφη κλπ). Αλλά, είναι ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ όταν υποχρεώνεται να το πράξει ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΟ. Στην πραγματικότητα, όσο πιο ΚΟΝΤΑ, τόσο πιο ΔΥΣΚΟΛΟ γίνεται και, το ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΟ απ’ όλους τους τρόπους είναι με ΓΥΜΝΑ ΧΕΡΙΑ (και δεν μιλάμε για πνιγμούς και στραγγαλισμούς σε αγώνες).
Και γεννιέται το ερώτημα:
«Αλλά πώς εξηγεί αυτό την ανθρωποκτονία ή τη δολοφονία;»
«Δεν είναι αυτό επίσης αποτέλεσμα ενός φονικού ένστικτου;»
Το πρώτο μπορεί να είναι ΤΥΧΑΙΟ ή να οφείλεται σε ΛΑΘΟΣ, ΦΟΒΟ ή την ΑΠΩΛΕΙΑ του ΝΟΗΤΙΚΟΥ ή ΨΥΧΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ (στιγμιαία εν θερμώ).
Αλλά το δεύτερο, γενικά θεωρείται προϊόν ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ. Έτσι λοιπόν, μάλλον όχι…
Το πραγματικό φονικό ένστικτο σχετίζεται περισσότερο, κατά τη γνώμη μου, σε ένα σπάνιο συνδυασμό παραγόντων της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης.
Και αυτό ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ με το να είναι κάποιος ΗΔΗ επιθετικός κοινωνιοπαθείς. Αυτός είναι και ο λόγος που ΔΕΝ είναι ο κάθε μυστικός πράκτορας ή το κάθε μέλος των Ειδικών Δυνάμεων επιλεγμένο ειδικά επειδή είναι «δολοφόνος». Χρειάζεται να είναι πολύ ειδική «ράτσα» να είναι αυτό.
«Υπάρχουν άνθρωποι με πραγματικά «φονικό ένστικτο;»
Ναι, αλλά ένα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΛΙΓΟΙ σε σχέση με τον ανθρώπινο πληθυσμό του πλανήτη. Αυτό καθιστά τον όρο «φονικό ένστικτο» να χρησιμοποιείται με φειδώ και, όταν γίνεται, να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη.
ΚΑΙ ικανός ΚΑΙ πρόθυμος
Έχουμε δείξει ότι το να είναι κανείς ΙΚΑΝΟΣ δεν είναι και τόσο δύσκολο, αλλά το να είναι κανείς ΠΡΟΘΥΜΟΣ είναι δύσκολο.
Πρέπει τώρα να ξεκαθαρίσουμε ΠΟΙΟΣ είναι ΚΑΙ ικανός ΚΑΙ πρόθυμος.
Στρατιωτικές ψυχολογικές μελέτες έχουν ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ότι οι άνθρωποι γενικά έχουν ΠΟΛΥ ΥΨΗΛΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στο να σκοτώνουν άλλους ανθρώπους από κοντά, ειδικά με ΑΙΧΜΗΡΟ όπλο. Και αυτή η αντίσταση βρίσκεται στο αποκορύφωμά της, όταν καλούνται να το πράξουν με γυμνά χέρια, ΑΟΠΛΟΙ. Αυτός είναι ο λόγος που οι άνθρωποι τείνουν να αποκτούν περισσότερη ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ δύναμη όταν είναι ΟΠΛΙΣΜΕΝΟΙ με πιστόλι ή τυφέκιο. Όσο μεγαλύτερη ΑΠΟΣΤΑΣΗ τους δίνει το όπλο από το θύμα τους, τόσο μεγαλύτερο το ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΥΠΟΜΟΧΛΙΟ που διαθέτουν. Και, τόσο πιο εύκολο γίνεται να σκοτώσει τον «απρόσωπο» πια εχθρό.
Αλλά… υπάρχει πάντα ο μικρός αριθμός που μπορεί να σκοτώσει ΧΩΡΙΣ το όφελος της ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΗΣ και της ΜΟΧΛΕΥΣΗΣ που παρέχει αυτή. Πραγματικά ένα ΣΠΑΝΙΟ «είδος» σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό.
Αυτοί είναι οι άνθρωποι που όχι μόνο ΔΕΝ επηρεάζονται από την ΕΓΓΥΤΗΤΑ του στόχου τους, αλλά, έχουν ΚΑΙ πολύ ΧΑΜΗΛΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ του ανθρώπινου είδους στο σύνολό του. Είναι της σκέψης ότι ο συνάνθρωπός τους είναι ΑΣΗΜΑΝΤΟΣ στο γενικό σχέδιο των πραγμάτων, τουλάχιστον, όπως το βλέπουν εκείνοι.
Εκτός από το πολύ χαμηλό αριθμό πολιτών με αυτές τις τάσεις, υπάρχει αντίστοιχα και ο χαμηλός αριθμός στρατιωτικού προσωπικού με αυτές τις τάσεις (όπως αποδεικνύεται εξετάζοντας τα αποτελέσματα αρκετών εκατοντάδων χρόνων μάχης σώμα-με-σώμα) και, το «κοσκινισμένο», προσωπικό μυστικών υπηρεσιών για «συγκεκριμένους σκοπούς» (που στις περισσότερες χώρες συνήθως προέρχονται από τις ένοπλες δυνάμεις). Αυτοί είναι λοιπόν οι εκ φύσεως ΙΚΑΝΟΙ και ΠΡΟΘΥΜΟΙ…
Προηγουμένως, ανέφερα ότι υπάρχει μόνο ένα ΜΙΚΡΟ ποσοστό ανθρώπων που είναι επιθετικοί ΚΟΙΝΩΝΙΟΠΑΘΕΙΣ, περίπου το 3-4%, και ότι υπάρχει και ένα άλλο ένα μικρό ποσοστό, άλλο 1-2% με επιθετικές ΨΥΧΟΠΑΘΗΤΙΚΕΣ τάσεις (έναν σπάνιο συνδυασμό παραγόντων στην ανθρώπινη ψυχή). Υπάρχει και το τρίτο και σπανιότερο είδος που συνδυάζει και τα δύο…
Εδώ μπαίνουμε στη σφαίρα του εν δυνάμει ή του ενεργού ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ. Εδώ όμως μιλάμε για εντελώς ψυχολογικά άρρωστο ο οποίος θα συνοδεύει την πράξη του με άλλες αποτρόπαιες πράξεις. Έτσι, δεν τους συμπεριλαμβάνουμε σε αυτό το άρθρο αλλά αναλύουμε ένα μέρος αυτών στο άρθρο μας «Τύποι βιαστών»
Πέρα από όσα έχουμε αναφέρει εδώ, δεν έχει νόημα να χρησιμοποιεί κανείς τον όρο «φονικό ένστικτο». Δηλαδή, όσοι το χρησιμοποιούν χαλαρά είναι ως επί το πλείστον ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΙ. Και, όσοι το χρησιμοποιούν για να περιγράψουν τον ΕΑΥΤΟ τους είναι άτομα με «μεγάλα λόγια» και «ιδέα για τον εαυτό τους».
